Αρκεί να περάσεις 10 λεπτά με ένα παιδί για να καταλάβεις ότι κρύβουν έναν μικρό σουπερήρωα μέσα τους. Θα τους δεις να τρέχουν σαν τον Flash, να ανεβαίνουν δέντρα σαν τον Ταρζάν και να έχουν μία ανεξάντλητη ενέργεια. Ωστόσο μακάρι να γνωρίζαμε ότι το να γυμναζόμαστε όπως τα μικρά παιδιά ενδεχομένως να είναι σωτήριο για το σώμα και το μυαλό μας. Κάθε παιδί παίζει διαφορετικά και το σωστό θα ήταν να προσπαθήσουμε ως ενήλικες να τα μιμηθούμε, να βρούμε τρόπους να αντιγράψουμε τις εμπνεύσεις τους, τις κινήσεις τους και τις... ιδιοτροπίες τους στις δικές μας ρουτίνες προπόνησης.
Προφανώς, υπάρχουν ορισμένα πλεονεκτήματα που έχουν στη διάθεσή τους τα μικρά παιδιά: η ευελιξία της σπονδυλικής τους στήλης, ο ποιοτικός ύπνος και κανένα άγχος αναφορικά με την καθημερινότητα. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορούμε να υιοθετήσουμε την ενστικτώδη προσέγγισή τους και να τη διοχετεύσουμε στη δική σας σχέση με την ευεξία. Από το να «καταστρέφεσαι» κάθε μέρα στο γυμναστήριο, μπορείς να ασκείσαι λες και είσαι πέντε χρονών ξανά. Και τα αποτελέσματα θα είναι εντυπωσιακά.
Βάλε το παιχνίδι στη ζωή σου
Τα παιδιά παίζουν για να διασκεδάσουν. Είναι η δεύτερη φύση τους. Όπως ακριβώς συμβαίνει με τους ενήλικες που τσεκάρουν τα email τους, τα παιδιά το πρώτο πράγμα που σκέφτονται είναι να πάρουν μία μπάλα και να παίξουν. Τα οφέλη που αποκομίζουν τα παιδιά στο σώμα και τον εγκέφαλό τους από το τρέξιμο, την εφεύρεση, τη θέσπιση κανόνων, μπορούν να αποτελέσουν έμπνευση για τη συνολική ευημερία των ενηλίκων. Και με τον ίδιο τρόπο που τα παιδιά μπορούν να επιλέγουν ποιο παιχνίδι τούς ταιριάζει καλύτερα, οι ενήλικες αποφασίζουν ποιο είδος παιχνιδιού ταιριάζει καλύτερα στις δεξιότητες, τα ενδιαφέροντα ή τον τρόπο ζωής τους.
Τι είναι η μέθοδος «4-1-1» που θα εκτοξεύσει τη μυϊκή σου δύναμη;
Κάτσε στο έδαφος
Σε προηγούμενο άρθρο αναφερθήκαμε στους λόγους που πρέπει να κάθεσαι για 30 λεπτά την ημέρα στο πάτωμα. Όταν το κάνεις σωστά και τακτικά, οι καθιστικές θέσεις είναι ικανές να αποκαταστήσουν τη λειτουργία του ισχίου και της πλάτης, να τεντώσουν τον ιστό στους μηριαίους και τις γάμπες και να αυξήσουν την «κινητική ικανότητα» του ατόμου. Τα παιδιά είναι πολύ καλά στο να κάθονται στο έδαφος. Αυτό συμβαίνει επειδή η πρακτική μαθαίνεται — στο νηπιαγωγείο και το δημοτικό σχολείο. Περνούν ώρες καθισμένοι σταυροπόδι σε ένα χαλί ή στο πάτωμα, ακούγοντας τους μεγαλύτερους να μιλάνε. Τα παιδιά διδάσκονται ότι το να «κάθονται ακίνητα» σε όλη αυτή τη διάρκεια είναι ένδειξη σεβασμού, αλλά στην πραγματικότητα είναι αδύνατο, και σχεδόν όλα ταράζονται, μετατοπίζουν το βάρος τους ή αλλάζουν θέσεις. Αυτό είναι καλό και είναι κάτι που οι ενήλικες θα πρέπει να επιδιώξουν να επαναλάβουν στη ζωή τους, ενώ βλέπουν τηλεόραση, πίνουν καφέ ή μιλούν στο τηλέφωνο. Αυτό δίνει τη δυνατότητα να περιστρέψουν τους γοφούς τους, να αφαιρέσουν την πίεση από τους ιστούς και να αποφύγουν τη δυσκαμψία και τον πόνο.
Αυτορρύθμιση
Η αυτορρύθμιση είναι ένα από τα πιο σημαντικά εφόδια για την ψυχοσυναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Τα παιδιά σε μικρή ηλικία αυτορυθμίζονται στον αυτόματο πιλότο. Όποιος έχει περάσει μια μέρα με ένα παιδί πιθανότατα το έχει δει να τρέχει όταν αισθάνεται ενεργητικό και να ξεκουράζεται όταν είναι κουρασμένο. Στο τέλος της ημέρας σέβεται την κούρασή του. Αυτό είναι ένα πολύ καλό μάθημα για τους ενήλικες. Πρέπει να σταματήσεις όταν το σώμα σου δεν αντέχει άλλο και έχει χτυπήσει «κόκκινο», διότι υπάρχει ο κίνδυνος εξάντλησης ή τραυματισμού. Τα παιδιά ξέρουν πότε αξίζουν ένα διάλειμμα. Και το πιο σημαντικό: δεν ανησυχούν ποτέ για το πώς ένα χωνάκι παγωτού μπορεί να αποσταθεροποιήσει ολόκληρη τη ρουτίνα της γυμναστικής τους. Θα το κατεβάσουν, χωρίς άγχος, και θα πάνε στο κρεβάτι για να είναι έτοιμα για την επόμενη μέρα. Αυτό σημαίνει αληθινή ευεξία.
