Μάς έφαγαν τα αυτιά όλο το καλοκαίρι για τον πόλεμο της FIBA με τη Euroleague. Το «Roi Mat» της πρώτης για να κάνει τη μούρη της δεύτερης… κρέας ήταν να δημιουργήσει μία καινούρια διοργάνωση, η οποία να φέρει κατά το ήμισυ το όνομα της μεγαλύτερης ποδοσφαιρικής διασυλλογικής διοργάνωσης της Γηραιάς ηπείρου. Και κάπως έτσι εγένετο το «FIBA Champions League». Μία διοργάνωση, η οποία, σε εμπορικότητα και σε δημοτικότητα, το τελευταίο πράγμα που έχει να ζηλέψει από την αγαπημένο μας ποδοσφαιρικό Champions League είναι το… σεντόνι. Αδόκιμη βέβαια η σύγκριση αφού μιλάμε για ετερώνυμα κλάσματα μεταξύ δύο διοργανώσεων διαφορετικών αθλημάτων, αλλά από τη στιγμή που επέλεξαν αυτή την ονομασία, η αντιστοίχηση, έστω ως προν την δημοτικότητά τους, ήταν μοιραία και αναμενόμενη.
Μιλάμε για μία διοργάνωση με την οποία δεν ασχολείται… άνθρωπος. Και δη Έλληνας! Συμμετείχαν τρεις ομάδες, ΑΕΚ, Άρη, ΠΑΟΚ, έκαναν μία αξιοπρεπή ως και κακή πορεία (για τη σούμα μιλάμε), για την οποία δεν… κάθισαν να σκάσουν, ενίοτε ούτε και να παρακολουθήσουν, ούτε οι ίδιοι τους οι οπαδοί!
Και σήμερα που λέτε, αυτή η διοργάνωση έφτασε στον τελικό! Ναι, τελικό! Πόσοι από εσάς το ξέρατε ότι υπάρχει τελικός σήμερα; Βάζω στοίχημα πως ακόμα και οι μπασκετόφιλοι το αγνοούσαν ή θα το αγνοήσουν ακόμη και τώρα που το έμαθαν! Ολόκληρος τελικός παίζεται απόψε και δεν ασχολείται άνθρωπος! Παίζει η Τενερίφη με την Μπάνβιτ και δεν το γνωρίζει κανείς! Ναι, λες και γνωρίζουν την Τενερίφη και την Μπάνβιτ. Οι μισοί δεν θα ήξεραν καν σε ποια χώρα ανήκουν, αν δεν έβγαζαν το αυτονόητο συμπέρασμα από τα ονόματά τους, οι άλλοι μισοί δεν ξέρουν ούτε έναν παίκτη, κι άντε να υπάρχουν κάποιοι διάσπαρτοι που το ξέρουν λόγω του Μπόγρη που παίζει στην Τενερίφη ή λόγω… Κοκκίνου και μετά Μπόγρη και μετά Τενερίφης!
Και κάπως έτσι, η FIBA κατάφερε να ξεσκονίσει τα μπατζάκια του Μπερτομέου, ο οποίος βλέπει όλη την Ευρώπη να (παρα)μιλά με τη νέα αναδομημένη Euroleague. Όσο οι δύο ομάδες ετοιμάζονται για τον τελικό, άλλες τρεις ετοιμάζονται για το Final 4 της Πόλης, ενώ υπάρχει και ένας «τελικός» στο ΣΕΦ μεταξύ Ολυμπιακού και Εφές!
Κι αφήστε τους πληβείους της FIBA να παίζουν τελικό για μία κούπα που θα χαρούν μόνοι τους, άντε μαζί τους και κανένας Έλληνας ή η ΕΟΚ σε περίπτωση κατάκτησης από την ομάδα του Μπόγρη.
Το FIBA Champions League μοιάζει με το μπάσκετ της γειτονιάς που παίζαμε μικροί. Στεφάνη χωρίς διχτάκι, τσιμέντο αντί για παρκέ, μπάλα τέρμα φουσκωμένη από το βενζινάδικο και τρεις με τρεις γιατί δεν έχουμε άλλους. Street basketball! Περισσότερο μοιάζει με μία διοργάνωση της παρηγοριάς η οποία ποτέ δεν θα μπορέσει να προκαλέσει πλήγμα, όχι μόνο στη Euroleague, αλλά ούτε καν στην υποδεέστερη διοργάνωσή της, το Eurocup, που δίνει και τη δυνατότητα για μία θέση στην κορυφαία διοργάνωση, στην ομάδα που θα το σηκώσει.
Κάπου, κάποιοι, κάποτε, λοιπόν, θα δώσουν έναν τελικό. Εσύ θα προτιμήσεις να δεις τα buzzer beater με τα οποία ο Ντάνος θα κερδίσει τον Τσανγκ.
