Τον Φώτη Δούσο στην ουσία τον γνώρισα μέσα από το Facebook όπου και παρακολουθούσα τα πολύ ενδιαφέροντα post που κάνει για το ύφος και το στυλ γραφής, τις παρατηρήσεις του πάνω στην υποδομή μίας πλοκής και για τα σχόλια του περί μυθιστορημάτων. Τον πλησίασα για την συνέντευξη επιπλέον γιατί μου τράβηξε πολύ το ενδιαφέρον το απόσπασμα που διάβασα από το νέο του βιβλίο με τίτλο η Λίστα του Λεπορέλο που κυκλοφορεί αυτό το μήνα από τις εκδόσεις Νεφέλη.
Ας αφήσουμε όμως τον ίδιο τον συγγραφέα να μιλήσει.
Πόσο καιρό ασχολείσαι με το γράψιμο και τι είναι αυτό που σε έκανε να ξεκινήσεις;
Γράφω από την εφηβεία μου, δηλαδή ξεκίνησα εδώ και 25 περίπου χρόνια. Στο γράψιμο μας ωθούν συνήθως δυο παράγοντες: η αγάπη για το διάβασμα και η αίσθηση απομόνωσης που μπορεί να βιώνουμε σε ψυχολογικό, συναισθηματικό και κοινωνικό επίπεδο. Τα είχα και τα δύο σε μεγάλο βαθμό στο ξεκίνημά μου.
Μίλησε μας λίγο για το νέο σου βιβλίο, η Λίστα του Λεπορέλο.
Ένας σήριαλ κίλερ εμφανίζεται στην πόλη και σκοτώνει μόνο εκδότες. Την ιστορία μάς τη διηγείται ένα από τα πιθανά θύματα. Ο τίτλος προέρχεται από την όπερα Δον Τζοβάνι του Μότσαρτ. Στην όπερα, ο Λεπορέλο που είναι υπηρέτης του Δον Τζοβάνι κρατάει αρχείο με τις ερωτικές κατακτήσεις του κυρίου του. Στο βιβλίο μου έχουμε μια μεγάλη αντιστροφή. Εδώ δεν αναγράφονται σε κάποια λίστα ερωτικές κατακτήσεις αλλά ονόματα ανθρώπων που πρόκειται να δολοφονηθούν. Η Λίστα του Λεπορέλο είναι μια αστυνομική ιστορία με πολλά στοιχεία παρωδίας. Το μαύρο χιούμορ και η κοινωνική κριτική πάνε χέρι χέρι με την αγωνία και το σασπένς.
Γράφεις και παιδικά βιβλία έτσι δεν είναι; Πώς σου ήρθε να κάνεις κάτι τέτοιο;
Ήθελα πάντα να γράψω για παιδιά. Ασχολούμαι εδώ και χρόνια με το θέατρο για παιδιά. Εϊναι αγνό κοινό και σου δείχνει με τρόπο αδιαμεσολάβητο το συναίσθημά του. Αλλά όσες φορές και αν προσπάθησα να γράψω λογοτεχνία για παιδιά, απέτυχα. Μέχρι που γεννήθηκαν τα δικά μου παιδιά και από τότε είναι σαν να άνοιξε μέσα μου η κάνουλα της έμπνευσης.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου είδος λογοτεχνίας;
Δεν έχω αγαπημένο είδος. Διαβάζω σχεδόν τα πάντα.
Ποιος είναι ο συγγραφέας που διαβάζεις τελευταία;
Tζο Νέσμπο - Κυνηγοί Κεφαλών και Ντέλια Όουενς - Εκεί που τραγουδάν οι καραβίδες. Υπέροχα και τα δύο για διαφορετικούς λόγους.
Τι σε τραβάει στο αστυνομικό μυθιστόρημα;
Η δομή, η λογική του συγκρότηση, τα μαθηματικά του. Το αστυνομικό είναι η ναυαρχίδα της δομής. Και επειδή με ενδιαφέρει αυτό το στοιχείο στο γράψιμο, αποτελεί και κεντρικό θέμα του διδακτορικού μου, έχω κολλήσει και το μελετάω σαν τρελός.
Νικήτας Σινιόσογλου: Μία συζήτηση με τον συγγραφέα του ανεξερεύνητου άστεως
Ο αγαπημένος σου συγγραφέας;
Δεν είναι ένας. Ας πούμε Μπόρχες, Κάφκα, Ίταλο Καλβίνο, Φερνάντο Πεσσόα, Ρομπέρτο Μπολάνιο και Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας. Και Τόμας Μπέρνχαρντ φυσικά. Τον τελευταίο τον «χρησιμοποίησα» και ως πρότυπο για να φτιάξω κάποια από τα βασικά γνωρίσματα του κεντρικού μου χαρακτήρα. Αν μιλάμε για αστυνομική λογοτεχνία μου αρέσουν πολλοί Έλληνες συγγραφείς: Ο Μάρκαρης, ο Μαρτινίδης, η Χίλντα Παπαδημητρίου, ο Φιλίππου, ο Πολ Κουτσάκης, ο Μίνως Ευσταθιάδης κ.α. Αγαπημένος μου Έλληνας συγγραφέας είναι σίγουρα ο Θοδωρής Καλλιφατίδης.
Πες μας μερικά από τα αγαπημένα σου βιβλία
Θα σου πω τα φετινά αγαπημένα μου: Σκαλωμένοι σε ένα μπαρ του Στέργιου Χατζηκυριακίδη για το μεταμοντέρνο χιούμορ του, Δον Υπαστυνόμος του Δημήτρη Καρακίτσου για την υφολογική του έξαρση, Ο Γιος μας του Βαγγέλη Μπέκα για την κινηματογραφικότητά του, Χωρίς Πρόσωπο της Κατερίνας Μαλακατέ για το ρυθμό του. Επίσης δυο κλασικά που διάβασα φέτος, Θάνατος στη βενετία του Τόμας Μαν και Στη Φωλιά του Κούκου του Ken Kesey. Αριστουργήματα και τα δύο.
Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν άνδρα το 2021;
Οι στατιστικές λένε ότι οι άντρες δεν διαβάζουν. Επομένως θα του πρότεινα να το ρίξει στο διάβασμα.
Με το κινηματογράφο πως τα πας; Βλέπεις ταινίες;
Ναι. Αν και πλέον πιο πολύ βλέπω σήριαλ. Μου αρέσει ο Κορεάτικος κινηματογράφος. Αλλά πάντα γυρίζω και στα κλασικά: Ταρκόφκσι, Μπέργκμαν, Κουροσάβα, Αγγελόπουλος, Φελίνι.
Ποια είναι η άποψη σου για το Netflix κι όλο αυτό που γίνεται με το streaming; Πώς αυτό επηρεάζει τη λογοτεχνία και το βιβλίο;
Μου αρέσει το streaming. Έχει αλλάξει σίγουρα τον τρόπο που διαβάζουμε και που γράφουμε. Μας έχει κληροδοτήσει για παράδειγμα πολύ δυνατά αφηγηματικά όπλα όπως είναι η διχοτόμηση του χαρακτήρα, τα ισχυρά cliffhangers και οι απρόβλεπτες ανατροπές. Θα μου πεις, αυτά είναι στοιχεία του μυθιστορήματος του 19ου αιώνα. Στην ουσία πρόκειται για αντιδάνεια.
Ο κορονοϊός πως έχει επηρεάσει τη δουλειά σου;
Όχι ιδιαίτερα. Έτσι ζούσα και πριν. Αλλά επηρεάζει τους φίλους μου, την αγορά, το κοινό. Κατά συνέπεια επηρεάζει και τη δουλειά μου.
Τι ετοιμάζεις για το μέλλον;
Γράφω ένα αστυνομικό μυθιστόρημα για παιδιά και έχω σε πολύ πρώιμο στάδιο δύο καινούργια αστυνομικά μυθιστορήματα για μεγάλους. Ετοιμάζω και μια παράσταση για ενήλικες με τίτλο Το Απέθαντο με τη θεατρική ομάδα Ηippo. Θα παιχτεί μόλις ανοίξουν οι θεατρικοί χώροι.
Δες το παρακάτω άλμπουμ για να δεις μερικά από τα βιβλία του Φώτης Δούσου:
