Όποιον ηθοποιό και αν ρωτήσεις, κανείς δεν θα σου αρνηθεί ότι θα ήθελε να κερδίσει ένα Όσκαρ. Ακόμα και εκείνοι που σνομπάρουν την Ακαδημία Κινηματογράφου, βαθιά μέσα τους δεν θα έλεγαν όχι σε μια τέτοια τιμή. Ίσως μόνο ο Μάρλον Μπράντο που το έχει όντως αρνηθεί.
Εκείνο το βράδυ που ο Marlon Brando έλαμψε δια της απουσίας του
Και όμως, υπάρχει μια «ασθένεια», μια «ιλαρά» γύρω από την κατάκτηση του Χρυσού Αγαλματιδίου η οποία σαν κατάρα έχει κυκλώσει κάποιους ηθοποιούς, κάνοντάς τους να μετανιώνουν για τη μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας τους. Με λίγα λόγια, επαληθεύεται το ρητό πως «ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός» και υπάρχουν αποδείξεις για αυτό.
Ποια είναι η κατάρα των Όσκαρ;
Λένε πως το δύσκολο δεν είναι να φτάσεις την κορυφή αλλά να παραμείνεις σε αυτήν και σε αυτή την περίπτωση τα Όσκαρ είναι μια μεγάλη απόδειξη πίσω από το συγκεκριμένο ρητό. Σύμφωνα με τον μύθο (ή την κατάρα) αρκετοί ηθοποιοί έχουν κατακτήσει το Χρυσό Αγαλματίδιο αλλά μετά την συγκεκριμένη επιτυχία, δεν σήκωσαν ξανά «κεφάλι» ή έστω δεν άγγιξαν ποτέ ξανά τα υψηλά στάνταρ τα οποία πίστευαν ότι θα έχουν από εκεί και έπειτα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Γάλλος Jean Dujardin, ο οποίος έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό ύστερα από την επιτυχία της ταινίας The Artist. Μια φοβερή παραγωγή, βωβού κινηματογράφου στο σήμερα, η οποία σάρωσε στην λαμπρή Τελετή του 2012.
The Artist: Η ταινία που έκανε τα λόγια να μοιάζουν περιττά
Ο Jean Dujardin, λοιπόν, αν εξαιρέσουμε μερικές εμφανίσεις του σε ταινίες όπως Monuments Men, σπάνια εμφανίζεται σε χολιγουντιανές παραγωγές, προτιμώντας να εργάζεται σε πρότζεκτ της πατρίδας του, Γαλλίας.
Αυτόν τον καιρό μπορεί κανείς να τον δει στον ρόλο του Ζορό στη γαλλόφωνη παραγωγή που προβάλλεται στην πατρίδα μας μέσω Ertflix.
Στην ίδια πρόταση με τον Dujardin μπορούν να μπουν οι Forrest Whitaker (The Last King of Scotland), ο Roberto Benini (La vita è bella), ακόμα και η Ser (Moonstruck) και αρκετοί ακόμα ηθοποιοί που έφτασαν στην κορυφή, αλλά η κατάρα των Όσκαρ στάθηκε τεράστιο εμπόδιο στο να καταφέρουν να μείνουν στην κορυφή.
Ίσως το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων να είναι εκείνο του F. Murray Abraham, του ανθρώπου που σήκωσε το Χρυσό Αγαλματίδιο για τον ρόλο του Salieri στην ταινία Amadeus, έκτοτε τον είδαμε σε άπειρες παραγωγές (από το Scarface, στον Έμπορο της Βενετίας μέχρι και στο Homeland ως Dar Adal) ποτέ ωστόσο, σε πρωταγωνιστικό ρόλο.
Amadeus: Το «Ρέκβιεμ» μιας σπουδαίας προσωπικότητας
Λέτε η κατάρα των Όσκαρ να ισχύει ακόμα; Θα το μάθουμε σύντομα…
