Όταν ξέσπασε ο Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος το 1861, ο 46χρονος αγρότης Wilmer McLean ήταν πολύ μεγάλος για να ενταχθεί στον Συνομοσπονδιακό στρατό. Το μόνο που σκεφτόταν σε αυτή την ηλικία, ήταν η ησυχία και η ηρεμία του.
Αλλά η πρώτη μεγάλη μάχη του πολέμου δόθηκε στη γεωργική του γη στο Manassas Junction της Βιρτζίνια, ωθώντας τον να μετακομίσει με την οικογένειά του σε ασφαλέστερα λιβάδια. Τελικά, κατέληξε σε ένα ήσυχο μικροσκοπικό χωριουδάκι που ονομάζεται Appomattox Court House, 120 μίλια μακριά. Κατά ειρωνικό τρόπο, θα ήταν εκεί, στο σπίτι του McLean, που οι κορυφαίοι στρατηγοί από κάθε πλευρά θα συναντιόντουσαν τέσσερα χρόνια αργότερα για να τερματίσουν τη σύγκρουση.
Ο Edward Alexander, ένας στρατιώτης (και μετέπειτα μηχανικός) που μίλησε για τις εμπειρίες του κατά τη διάρκεια του πολέμου στο ‘‘Military Memoirs Of A Confederate’’, αναφέρει για τον αγρότη: «Ο McLean ήταν ο μόνος άνθρωπος που είδε την πρώτη μεγάλη μάχη ενός πολέμου στην μπροστινή του αυλή και την παράδοση να υπογράφεται τέσσερα χρόνια αργότερα στο σαλόνι του. Και δεν ήταν καν στρατιώτης».
Διάβασε επίσης: Μαθήματα ηγεσίας από τον Ulysses Grant
Τα συνομοσπονδιακά στρατεύματα, με επικεφαλή τον στρατηγό Robert E. Lee, είχαν εξαπολύσει την τελευταία τους επίθεση το πρωί της 9ης Απριλίου 1865 στο Appomattox. Απέτυχε. Και όταν ο Lee πληροφορήθηκε ότι το μαζικό πεζικό των Βορείων, υποστηριζόμενο από κανόνια, είχε περικυκλώσει τον εξαντλημένο στρατό του που απαρτιζόταν από 12.500 πεινασμένους και εξουθενωμένους άνδρες, ήξερε ότι το παιχνίδι είχε τελειώσει. «Δεν έχω τίποτα άλλο να κάνω παρά να πάω να δω τον στρατηγό Grant. Και θα προτιμούσα να πεθάνω χίλιες φορές από το να το κάνω», είπε σε έναν αξιωματικό του.
Ο Συνταγματάρχης των Νοτίων, Charles Marshall μπήκε στο Appomattox και ρώτησε τον πρώτο άνδρα που είδε αν γνώριζε ένα κατάλληλο χώρο για μια συνάντηση μεταξύ των διοικητών της Ένωσης και της Συνομοσπονδίας. Ο άνθρωπος με τον οποίο μίλησε δεν ήταν άλλος από τον Wilmer McLean.Στη συνέχεια, στη 13.30 μ.μ. ο Grant μπήκε στο σαλόνι του McLean και πήγε αμέσως να σφίξει το χέρι του Lee. Ο Grant, στα 40 του, φορούσε μια λασπωμένη και σκονισμένη στολή επειδή οι αποσκευές του δεν είχαν προλάβει να φτάσουν στο μέτωπο. Ο Lee, στα 50 του, ήταν άψογα περιποιημένος με μια στολή με γυαλιστερά μπρούτζινα κουμπιά και μια θεαματική χρυσή λαβή στο ξίφος του.
Ήταν εκεί που υπογράφηκε η παράδοση του Στρατού της Βόρειας Βιρτζίνια, ο τελευταίος μεγάλος στρατός των Νοτίων. Τρεις μέρες αργότερα, μια επίσημη τελετή σηματοδότησε τη διάλυση του στρατού του Lee και την υπό όρους αποφυλάκιση των ανδρών του, τερματίζοντας τον πόλεμο στη Βιρτζίνια (σ.σ.: ο Grant έδωσε γενική αμνηστία, δεν κράτησε κανέναν αιχμάλωτο και επέτρεψε στους στρατιώτες να αποχωρήσουν με τα ζώα τους ώστε να μπορέσουν να οργώσουν τη γη τους).
Τα γεγονότα στο Appomattox προκάλεσαν παρόμοιες παραδόσεις σε όλο το νότο, τερματίζοντας τον Εμφύλιο Πόλεμο. Είχε κοστίσει τις ζωές 620.000 ανδρών – περισσότεροι από τον συνολικό αριθμό των νεκρών όλων των άλλων αμερικανικών πολέμων από την Επανάσταση έως τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους μέχρι την Κορέα, το Βιετνάμ και τους δύο Πολέμους του Κόλπου.
