Όχι πως δεν θα βλέπαμε το Gentlemen, αλλά η αλήθεια είναι πως μία κινηματογραφική πετυχημένη συνταγή, δεν βρίσκει την ίδια αντιμετώπιση και στο κοινό της τηλεόρασης. Για μια σειρά από λόγους. Το Gentlemen ήρθε, είδε και κατέκτησε. Όχι μόνο επειδή ήταν εξαιρετικό σε ερμηνείες και υπόθεση, αλλά κυρίως επειδή δεν ξεστράτισε τον Guy Ritchie από τα στοιχεία που έχουμε αγαπήσει σε εκείνον. Γκάνγκστερς, ναρκωτικά, χρήματα και χαρακτήρες τόσο ζόρικοι που μόνο βγαλμένοι από ταινία θα μποσούσαν να είναι.
Υπάρχει μία παγκόσμια συμπαντική και συνάμα κινηματογραφική αλήθεια για τον Guy Ritchie. Είτε αγαπάς τις ταινίες του, είτε τις σιχαίνεσαι. Και εδώ που τα λέμε αν είσαι άντρας που αγαπάει τις γκανγκστερικές ταινίες, το πιο πιθανό είναι πως θα έχεις δει τις δικές του ξανά και ξανά. Για την ακρίβεια, το σύμπαν των ταινιών του Ritchie είναι τόσο ξεχωριστό, που έχει τους δικούς του κανόνες σε ιστορίες και πρόσωπα. Είναι ο λόγος που δεν βλέπεις απλά γκανγκστερική ταινία. Βλέπεις Guy Ritchie. Γιατί όμως τον γουστάρουμε τόσο πολύ;
Αρχικά είναι Βρετανός
Για την ακρίβεια θα έλεγες πως είναι το παλικαράκι από την επαρχία που ακολούθησε τα όνειρά του. Ο Ritchie μεγάλωσε στο Hatfield, στα νοτιοανατολικά της Αγγλίας, σε μία κωμόπολη που σήμερα απαριθμεί 40.000 κατοίκους. Είναι δυσλεκτικός και δεν τα πήγε ποτέ καλά με το σχολείο, αλλά λάτρευε το σινεμά και τις ταινίες του με τους γκάνγκστερς. Γύρω στα 15 τον έπιασαν να εμπορεύεται μικροποσότητες στο σχολείο και τον απέβαλλαν, με τον σκηνοθέτη να θέλει να κάνει μόνο ένα πράγμα: να γυρίζει ταινίες. Έμεινε για καιρό στο West Sussex και στη συνέχεια στο Λονδίνο, όπου και στις δύο περιπτώσεις είχε πολλά παραδείγματα από ντόπιους γκάνγκστερς, από αφεντικά μέχρι μικροαπατεώνες. Ποιος είπε ότι η Γηραιά Αλβιώνα δεν έχει το δικό της «σόι» σε συμμορίες;
Έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τους Krays
Για όσους ψάχνονται, είναι τα αδέρφια Reginald και Ronald που έπαιξε ο Tom Hardy στο Legend. Ο Ritchie έχει μελετήσει την δραστηριότητα των Krays στον υπόκοσμο, γνωρίζοντας ανθρώπους που είχαν στο παρελθόν κάποιον δικό τους να δουλεύει για τους Krays. Ο ίδιος σε συνέντευξη έχει δηλώσει πως οι διάφοροι μικροαπατεώνες, ληστές, λωποδύτες και γκάνγκστερ που εμφανίζονται στις ταινίες του, είναι επηρεασμένοι από πραγματικά πρόσωπα που -κάποια στιγμή- βρέθηκαν στο payroll των Krays. Ένα τέτοιο πρόσωπο ήταν και ο Ιρλανδός μποξέρ που υποδύθηκε στο Snatch ο Brad Pitt.
Οι εναλλαγές στις σκηνές του είναι γρήγορες
Οι ταινίες του Ritchie είναι αφηγηματικές αλλά οι ήρωες δεν κάνουν βαρετούς κοινότυπος μονόλογους. Ο σκηνοθέτης θέλει από το κοινό να κάνει focus στην ιστορία, να μένει προσηλωμένος στις λεπτομέρειες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλές εναλλαγές στις σκηνές, γρήγορα flashbacks και ακόμη γρηγορότερες εξελίξεις στην ιστορία. Αυτή η συνταγή του Ritchie είναι ξεκάθαρα μία πιο μοντέρνα γραμμή στο χώρο των γκανγκστερικών ταινιών, που τα γεγονότα δείχνουν -ή προσπαθούν να δείχνουν- σαν να γίνονται σε πραγματικό χρόνο. Οπότε ναι, σε μία ταινία του Guy Ritchie είσαι και εσύ συνεχώς στο «τρέξιμο». Το τελευταίο χαρακτηριστικό το έχει υιοθετήσει από την μεγάλη αγάπη που τρέφει για τον Quentin Tarantino.
Δεν φοβάται την βία
Και όταν μιλάμε για βία μιλάμε για όλη την κατάλληλη δόση αίματος που χρειάζεται μία γκανγκστερική ταινία για να μπορέσει να…προκόψει. Ο Ritchie ωστόσο δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για το τι είδους PG θα πάρει η ταινία του ή αν γίνει τελείως Restricted για το ανήλικο κοινό. «Διηγείσαι μία ιστορία. Δεν μπορούν να καλλωπιστούν κάποια πράγματα. Απλά δεν γίνεται. Χάνεται η βάση της ιστορίας» έχει πει σε συνέντευξη του. Η βία είναι μόνιμο κομμάτι στις ταινίες του Ritchie και φροντίζει να την διαμοιράζει άρτια ανάμεσα στους πρωταγωνιστές, όπως αναλογεί στον καθένα και όπως ταιριάζει στον χαρακτήρα. Ας μην ξεχνάμε πως το Snatch είναι από τις ταινίες που ο Jason Statham δεν είναι απειλητικός.
Υπάρχει πάντα ένα σχέδιο μέσα σε ένα άλλο σχέδιο που καταλήγει σε ένα άλλο σχέδιο
Δεν βγάζει νόημα ε; Όμως δεν βγάζουν και πολλά όταν ξεκινάς να βλέπεις μία γκανγκστερική ταινία του Guy Ritchie. Έχεις την υπόθεση, το σχέδιο, αλλά τελικά τρέχει παράλληλα ένα άλλο σχέδιο κρυφό από τους πρωταγωνιστές. Τελικά τα πράγματα εξελίσσονται τελείως διαφορετικά και παρότι μπορείς από εκεί και πέρα να μαντέψεις την κατάληξη, υπάρχει πάντα άλλο ένα ‘‘turn of events’’ που σε αφήνει να χασκογελάς στο τέλος. Αν και αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως προβλέψιμη τακτική για τις ταινίες του Ritchie, κάνει τόσο καλή δουλειά με το σενάριο, που καμία ιστορία δεν πλησιάζει την προηγούμενη.
Είναι φαν των πολεμικών τεχνών
Μπορεί το πιστολίδι να έχει τον πρώτο ρόλο στις ταινίες του Guy Ritchie, αλλά και οι πολεμικές τέχνες δεν πάνε πίσω. Σκέψου τα Sherlock Holmes με τον Robert Downing Jr., όπου ο ηθοποιός εκτελεί κατά 98% κινήσεις Wing Chun. Δεν είναι όμως μόνο χαρακτηριστικό των ηρώων του. Ο λόγος που θα δεις αρκετό ξύλο σε ταινία του, είναι επειδή λατρεύει ο ίδιος τις πολεμικές τέχνες και ασχολείται από τα 7 του χρόνια με αυτές. Έχει μαύρη ζώνη στο Shotokan Karate, έχει φτάσει στο ανώτατο επίπεδο στο Judo και έχει τελειοποιήσει το Brazilian Jiu-Jitsu υπό την καθοδήγηση του θρύλου του αθλήματος, Renzo Gracie.
Οι γυναίκες δεν είναι μόνο όμορφες, αλλά και δυναμικές
Η αλήθεια είναι πως δεν θα δεις πολλές γυναίκες στις ταινίες του Guy Ritchie. Δεν ξέρουμε αν αυτό είναι σεξιστικό ή όχι και δεν θέλουμε καν να μπούμε σε αυτό το τρυπάκι, αλλά η αλήθεια είναι αυτή: το σχέδιο του δουλεύει. Γιατί στο κεντρικό στόρι, αν υπάρχει γυναίκα, είναι δυναμική, είναι όμορφη και συνήθως βρίσκεται σε θέση που κινεί τα νήματα – θυμήσου το ταίρι του Matthew McConaughey στο Gentlemen. Ο Ritchie αγαπάει τους δυναμικούς γυναικείους χαρακτήρες, αφήνοντας το μελό έξω από τις ιστορίες του. Και αυτό το τελευταίο το αγαπάμε πολύ για γκανγκστερικό theme.
