Όταν είσαι ηγέτης πάντα κουβαλάς ένα ασήκωτο βάρος στις πλάτες σου. Στις καλές μέρες θα είναι όλα τέλεια και θα σε αποθεώνουν, στις δύσκολες θα είσαι ο πρώτος που θα φορτώσουν το φταίξιμο. Και είναι και στιγμές, όπως αυτή στην τελευταία φάση κόντρα στην Μακάμπι Τελ Αβίβ, που κατάφερε να ρετσινιάσει την εκπληκτική μέχρι τότε εμφάνιση του Κώστα Σλούκα.
Ίσως το «ρετσινιάσει» να ακούγεται σκληρό -στο κάτω κάτω τόσοι παίκτες δεν ανταπεξήλθαν σύμφωνα με τα στάνταρ τους- ήταν όμως αυτά τα δευτερόλεπτα που βρέθηκε στον αέρα και το μέχρι εκείνη τη στιγμή άρτια δουλεμένο παιχνίδι του απέκτησε για παρέα τη λέξη «μοιραίο». Ένα-δύο βήματα και αντί για ένα σουτ (έστω εκτός ισορροπίας) έγινε η πάσα που οδήγησε στο κλέψιμο και από εκεί στις δύο βολές που έγραψαν το τελικό 91-87 σε βάρος του Παναθηναϊκού AKTOR.
Το ίδιο είχε συμβεί με τον Τζίμι Μπάτλερ πριν δύο χρόνια.
Όσο εύκολα έπεσε, τόσο εύκολα θα ξανασηκωθεί
Κρίθηκε κάτι; Σίγουρα όχι, απλώς το 1-0 έγινε. Σε δύο μέρες θα είναι ένα εντελώς διαφορετικό ματς σε ένα ΟΑΚΑ που πάλι θα «βράζει» και θα δημιουργεί ένα ξεχωριστό συναίσθημα για όποιον βρίσκεται στις κερκίδες. Σε μια ατμόσφαιρα που είναι 100% έδρα και πάντα στα φίλαθλα πλαίσια, ο Σλούκας θα έχει την ευκαιρία του να «ξανασηκωθεί».
H ξεχωριστή εμπειρία του VIP Lounge στο ΟΑΚΑ
Πλάι στο όνομά του μπορεί να γράφτηκε το επίθετο «μοιραίος», και ασχέτως του πόσο άδικο ακούγεται- μιλάμε για έναν παίκτη τόσο επιδραστικό που από τότε που βρήκε πατήματα άλλαξε ολόκληρη την ομάδα – είναι η πικρή πραγματικότητα που θα τον χαρακτηρίζει. Αυτή που θα τον αποθεώνει όταν έκανε το καλύτερο στο φινάλε και θα του επιτίθεται όταν λαθεύει. Για αυτό όμως είναι εκείνος ο ηγέτης και όχι κάποιος άλλος. Γιατί μόνο εκείνος μπορεί να αντέξει τα πυρά και ύστερα να επιστρέψει.
Καλώς ή κακώς, τα πεπραγμένα ενός ηγέτη είναι σαν τις ταινίες που βλέπεις στο σινεμά: Μπορεί αυτό που παρακολούθησες να είναι το καλύτερο έργο που έχεις δει ποτέ, το φινάλε του ωστόσο είναι αυτό που θα σε κάνει να πεις «ναι, άξιζε η ταινία».
