Αν είσαι από εκείνους που νηστεύουν σε τσούζει. Το στομάχι γουργουρίζει, ψάχνεις τι μπορείς να φας αλλά δεν μπορείς και με τίποτα αυτές τις βιγκανιές που κυκλοφορούν εκεί έξω. Και τις περισσότερες φορές, η λύση βρίσκεται μπροστά σου.
Και τι που έχει έρθει η Μεγάλη Εβδομάδα; Μην την φοβάσαι. Τα πέντε παρακάτω γεύματα θα σώσουν τη ζωή του κάθε τύπου που θέλει να νηστέψει και να χορέσει και την πείνα του.
H τίμια πίτσα μαργαρίτα
Με τα κιλά. Με το μέτρο. Με τον τόνο μη σου πω. Για πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό. Για όλες τις ώρς και για κάθε στιγμή της λιγούρας. Ούτε veggie επιλογές, ούτε τόφου αηδίες, ούτε σόγιες και δεν συμμαζεύεται. Η πίτσα μαργαρίτα είναι πιστή φίλη για όλα εκείνα τα πρωινά που έρχονται να καλύψουν τις πείνες της προηγούμενης ημέρας. Συγκεκριμένα δίπλα στο σπίτι έχουμε την Fast Pizza που από την δεκαετία του ’80 κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: να τις ψήνει ιδανικά σε φούρνο με ξύλα. Και πάλι καλά που υπάρχει η μαργαρίτα γιατί δεν μας βλέπω να την βγάζαμε τα πρωινά.
Τα teriyaki noodles
Για ένα και μοναδικό λόγο: ότι δύσκολα την παλεύουμε να φάμε μακαρόνια χωρίς τυρί. Στην περίπτωση των noodles τα πράγματα είναι πιο απλά. Αρχικά, «κατεβαίνει» πιο εύκολα. Κατά δεύτερον καλύπτεσαι με το ψιλοκομμένο καρότο, το φρέσκο κρεμμυδάκι και με την σως την teriyaki να δίνει όλη εκείνη την απαραίτητη νοστιμάδα. Δοκίμασε τα και θα μας θυμηθείς. ΕΣε περίπτωση που σκέφτεσαι την προετοιμασία και κουράζεσαι, υπάρχει η έτοιμη και νόστιμη έκδοση του Noodle Bar. Just saying.
Οι λιγουρευτικές γαρίδες των McDonalds
Καλύτερο βραδινό για να δεις επική ταινία δεν υπάρχει. Τα αγοράζαμε με τους κολλητούς ανά δεκάδες. Έκαναν την εμφάνιση τους σε κάθε Σαρακοστή και όσοι από εμάς είχαμε βάλει σκοπό να νηστέψουμε βρίσκαμε παρηγοριά στην παναρισμένη τους γεύση. Ειδικά αν είχες σπίτι μπόλικη κέτσαπ και με την βοήθεια της αδιανόητα νόστιμης τηγανητής πατάτας των Mc, γινόντουσαν ένα τίμιο βραδινό γεύμα σε όποιον προσπαθούσε να ξεγελάσει τον εαυτό του ότι έτρωγε κοτομπουκιές. Και φέτος για εκεί μας κόβω.
Το τίμιο οικολογικό τυλιχτό
Ο πατέρας του κολλητού μου του Γιώργο, ο κυρ Αριστείδης, είναι η επιτομή του παραδοσιακού Έλληνα. Παραδοσιακός τη Μεγάλη Εβδομάδα σημαίνει νηστεία. Όταν ήμασταν πιτσιρικάδες, μας έφερνε τυλιχτά με ντομάτα, πατάτα και κρεμμύδι. Δεν μας άρεσαν. Γκρινιάζαμε. Ψάχναμε το τζατζίκι και τον γύρο. Τελικά, φτάσαμε 33 χρονών μαντράχαλοι και το κάναμε από μόνοι μας έθιμο: τουλάχιστον δύο φορές μέσα στην Μεγάλη Εβδομάδα, θα απολαύσουμε το σουβλάκι στην πιο ορφανή έκδοση. Και η ανάμειξη της πατάτας με την πίτα βοηθάει στο να μπουκωθεί το στομάχι σου. Αξίζει.
Το άκρως ελληνικό σάντουιτς
Για όσους δεν νηστεύουν το τυρί, η συνταγή είναι λίγο πολύ γνωστή. Μαύρη μπαγκέτα, ελιές, ντομάτα (άντε και μαρουλάκι), φέτα και φρέσκο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Κατάλληλο για όλες εκείνες τις στιγμές που σε πιάνει λιγούρα και λες «ε μωρέ ένα σαντουιτσάκι θα το έτρωγα». Η ελιά είναι λίγο παίδεμα, αλλά αξίζει τον κόπο. Οι παλιοί το λέγανε ψωμοτύρι. Οι νεότεροι, το λένε σωτήρια λύση για τη νηστεία. Και όντως είναι. Όσοι νηστεύουν και το τυρί, το γεμίζουν με τηγανητή πατάτα.
