O Δημήτρης, που για λόγους προσωπικούς δεν θέλησε να δημοσιευτεί το πραγματικό του όνομα, υπέφερε από πονοκεφάλους όταν ήρθε στη σχολή κουνγκ φου που ήμουν και εγώ. Υπέφερε σε τέτοιο σημείο που το βράδυ αδυνατούσε να κοιμηθεί, είχε συχνά εφιδρώσεις μέσα στη νύχτα και οι γιατροί απέδιδαν τα συμπτώματα σε χρόνιο στρες. Έκανε αξονική στο κεφάλι η οποία δεν έδειξε κάτι, καθώς και μια σειρά από χημικές εξετάσεις που βγήκαν αρνητικές. Στο τέλος, για να μπορέσει να ηρεμήσει από τους πόνους στο κεφάλι, έφτανε στο σημείο να παίρνει ένα γνωστό ηρεμιστικό πριν κοιμηθεί με συνταγή ψυχιάτρου – στο οποίο κιόλας κινδύνευε να εθιστεί.
Η αξία του διαλογισμού
Μιλώντας μας, μάθαμε με τον καιρό ότι κάποια πολύ άσχημα περιστατικά είχαν συμβεί στη ζωή του Δημήτρη. Από θέματα υγείας στον ίδιο μέχρι ρήξη σε σχέσεις με αγαπημένα του πρόσωπα. Ειδικότερα, σε μία κουβέντα που είχαμε οι δυο μας μετά από μία προπόνηση, ο Δημήτρης προσπαθούσε να βρει έναν τρόπο να ηρεμήσει και να αφήσει πίσω του όσα συνέβησαν. Είχε δοκιμάσει τα πάντα, αλλά όχι τον διαλογισμό. Δεν ξέρω την άποψη του περισσότερου κόσμου, αλλά τα οφέλη του διαλογισμού επιβεβαιώνονται από την επιστήμη. Για την ακρίβεια, έχει ζητηθεί από βουδιστές μοναχούς να κάνουν διαλογισμό μέσα σε αξονικό τομογράφο, για να επιβεβαιωθεί ένα καταπληκτικό φαινόμενο. Ότι μεγαλώνει το κομμάτι του εγκεφάλου που ευθύνεται για τα όμορφα συναισθήματα που νιώθουμε και μικραίνει εκείνο που ευθύνεται για τα δυσάρεστα και το στρες που νιώθουμε καθημερινά. Στις περισσότερες κινεζικές πολεμικές τέχνες, μαθαίνουμε ότι ο διαλογισμός είναι απαραίτητο κομμάτι εξάσκησης για την εναρμόνιση του εαυτού μας – και ο εγκέφαλος χρειάζεται και αυτός εκγύμναση όπως όλοι οι υπόλοιποι μύες.
Η αναπνοή είναι ζωή
Η πρόταση που κάναμε στον Δημήτρη ήταν απλή. Να προσπαθήσει να κάτσει δέκα λεπτά με τα μάτια κλειστά, χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα. Είναι αρκετά δύσκολο καθότι οι σκέψεις εισβάλουν με τις εικόνες τους, αλλά τον προτρέψαμε πως όταν συμβεί αυτό, το μόνο που έχει να κάνει είναι να τις αγνοήσει και να συγκεντρωθεί στην αναπνοή του. Υπάρχουν μέρες που ο διαλογισμός είναι εύκολος και άλλοτε δύσκολος και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με αυτό. Ξέρω από προσωπική εμπειρία ότι όσες φορές προσπαθείς να πιέσεις τον εαυτό σου να ηρεμήσεις, προκαλείς ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα. Γνωρίζουμε όμως σίγουρα από τους γιατρούς και το παρακάτω. Όταν είμαστε υπό την επήρεια του στρες, το σώμα δυσκολεύεται να αναπνεύσει. Το οξυγόνο δεν φτάνει στους ιστούς μας με τον σωστό τρόπο, με αποτέλεσμα να έχουμε μία σειρά από φαινόμενα που τα έχουμε σήμερα βαφτίσει ως «ψυχοσωματικά». Και για καλό λόγο. Η σωστή, ήρεμη και σε ρυθμό αναπνοή, βοηθάει το οξυγόνο να ταξιδέψει μέσα από το αίμα στους ιστούς με αποτέλεσμα τα φαινόμενα να υποχωρούν. Όμως για να μην μπαίνει κανείς στην διαδικασία να πρέπει να ηρεμεί κάθε φορά, εκτός από το να δοκιμάζει τον διαλογισμό ως τακτική άσκηση, οφείλει να κάνει και κάτι παραπάνω. Την αυτοεκτίμηση και την ευγνωμοσύνη.
Η αναγκαιότητα της ευγνωμοσύνης
Η συγκεκριμένη άσκηση πραγματοποιείται από βουδιστές μοναχούς εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ουσιαστικά καλείσαι να κάνεις το εξής. Να κλείσεις τα μάτια σου, να αρχίσεις να συγκεντρώνεσαι στην αναπνοή σου και να σκεφτείς τα τρία ή τα τέσσερα πράγματα για τα οποία νιώθεις ευγνώμων. Αυτό ζητήσαμε και από τον Δημήτρη, ο οποίος παρότι προσπάθησε την επόμενη μέρα ένιωσε ενοχές. Γιατί; Γιατί η πρώτη εικόνα που του ήρθε στο μυαλό, ήταν η κηπουρική που έκανε στο μπαλκόνι του. Ένιωσε ενοχές που δεν σκέφτηκε την γέννηση του παιδιού του ή τον γάμο του ή το πρώτο ραντεβού με την γυναίκα του. Όμως η ολοκληρωμένη εικόνα του Δημήτρη δεν ήταν αυτή. Η εικόνα του ήταν ότι ενώ εκείνος ασχολιόταν με την κηπουρική, λίγο παραδίπλα έβλεπε την γυναίκα του να παίζει με τον γιο τους. Δεν είναι καθόλου λάθος να νιώθεις ευγνωμοσύνη για τις στιγμές που νιώθεις ήρεμος και ευτυχισμένος με τα πιο απλά πράγματα στη ζωή. Όπως το να περιποιείσαι φυτά βλέποντας αγαπημένα σου πρόσωπα. Αυτή την άσκηση, ο Δημήτρης την έκανε κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί. Έκλεινε τα μάτια και συγκεντρωμένος στην αναπνοή του, σκεφτόταν τα πράγματα για τα οποία ήταν ευγνώμων.
Εσύ για ποια είσαι;
