Τα μέτρα προστασίας για την εξάπλωση του κορονοϊού αποτελούν παρελθόν και ο κόσμος από την πρώτη εβδομάδα του Μαΐου και έπειτα, επαναστάτησε. Μετά από σχεδόν δύο μήνες εγκλεισμού αλλά και αυστηρής τήρησης των οδηγιών των επιστημόνων από την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών ήρθε η ώρα να πάρουμε πίσω όσα μας «στέρησαν» - αν και πρέπει να θυμίσουμε σε όλους πως ακόμα δεν έχουμε ξεμπλέξει με την πανδημία-.
Το #menoume_spiti, έγινε μένουμε ασφαλείς και ο κόσμος βγήκε επιτέλους έξω. Σηκώθηκε από καναπέδες, κρεβάτια, πολυθρόνες, καρέκλες, ντιβάνια και ξεχύθηκε στους δρόμους. Στις πλατείες, στις καφετέριες, για take away καφέδες, μπίρες μέχρι και κοκτέιλ αλλά και στις παραλίες. Και αυτό είναι το θέμα μας.
Οι παραλίες πήραν «φωτιά»
Μπορεί οι οργανωμένες παραλίες ακόμα να μην έχουν ανοίξει τις πόρτες τους, αλλά λίγο η στέρηση των δύο μηνών, λίγο ο υδράργυρος που ανεβαίνει στα ύψη (και ετοιμαζόμαστε για τον πρώτο καύσωνα της σεζόν) οδήγησαν τον κόσμο στις κοντινές και τις μακρινές παραλίες. Οι πρώτες εικόνες ήταν ενδεικτικές.
Οι γνωστές παραλίες γέμισαν από κόσμο, αλλά για να είμαστε δίκαιοι οι περισσότεροι πρόσεχαν αρκετά προσπαθώντας να κρατήσουν αποστάσεις και να τηρήσουν όσο το δυνατόν καλύτερα τις οδηγίες για την δική τους προφύλαξη. Αλλά και των συμπολιτών τους. Αν και κάποιες εικόνες μας ήταν εντελώς γνώριμες, κάποιες άλλες όχι μόνο δεν ήταν αλλά μάλλον θα κάνουμε καιρό να τις συνηθίσουμε. Από την μία οι «Φέντερερ» της άμμου με τα μπαλάκια τους, τις ρακέτες τους, τα περικάρπιά τους και τις κορδέλες τους να τα δίνουν όλα πάνω στην καυτή αμμουδιά για να μην πέσει το μπαλάκι στο νερό και από την άλλη οι ξαπλώστρες.
Ξαπλώστρες που δεν υπήρχαν πουθενά. Και αν υπήρχαν είχαν γύρω τους αυτό το πλέξι γκλας. Οι ομπρέλες σε μεγάλη απόσταση η μία από την άλλη και οι πετσέτες στην άμμο σε απόσταση ασφαλείας. Ηλιοθεραπεία σε θερμοκήπιο.
Και πείτε μου εσείς
Λίγο φλερτ, λίγο καμάκι πως θα κάνουμε από απόσταση; Από το messenger πάλι. Ε, οχι ρε αδελφέ. Πάω παραλία να δω κανένα ωραίο κορμάκι, να πω δυο κουβέντες, να πω δυο γελοία αστεία μπας και αυτός ο «διαολεμένος» ιός θα μου το κόψει και αυτό. Και σαν να μην έφταναν αυτά δε μπορώ να κεράσω και κανένα σφηνάκι.
Τα μπαρ κλειστά, στις μπάρες δεν καθόμαστε και άντε βγάλε άκρη... Και μέσα σε όλα αυτά να πρέπει να προσέχουμε μην περάσουν οι ακτινοβολίες του ήλιου μέσα από το πλέξι γκλας και πάρουμε καμιά φωτιά -θα κάνουμε ηλιοθεραπεία λες και είμαστε σε... θερμοκήπιο- ενώ αν πιάσει και κανένας αέρα θα πρέπει να έχεις και τον νου σου μη σου πάρει ο αέρας την κατασκευή και στην φέρει στο κεφάλι. Είχαμε που είχαμε τα μπαλάκια θα έχουμε και τα πλέξι γκλας τώρα.
Το καλοκαιράκι είναι εδώ αλλά, δεν πα να γίνει ότι θέλει. Ο Έλληνας θα την βρει την άκρη του. Και στην παραλία θα βγούμε. Και μπάνιο θα κάνουμε. Και ρακέτες θα παίξουμε. Και καστράκια θα φτιάξουμε. Και καμάκι θα κάνουμε. Και τα ποτά μας θα πιούμε. Και φυσικά θα προσέχουμε για να βγούμε και πάλι νικητές έχοντας στερηθεί όσο το δυνατόν λιγότερα. Το καλοκαιράκι είναι εδώ και αν φανούμε έξυπνοι και προσεκτικοί θα έχουμε την ευκαιρία να το ζήσουμε έξω από τα σπίτια μας, με έναν καινούριο τρόπο. Σημασία όμως έχει ότι θα το ζήσουμε...
