Οτιδήποτε σου διαταράσσει τις συνήθειες και την καθημερινότητα τείνεις να το αντιμετωπίζεις εχθρικά. Πόσο μάλλον, όταν αυτό είναι ένας ιός που απειλεί ζωές και σε έχει αναγκάσει εδώ και ένα μήνα να είσαι κλεισμένος στο σπίτι. Τελοσπάντων η ζωή τα έφερε έτσι, που τα φετινά πασχαλινά σου σχέδια ανατράπηκαν με αποτέλεσμα να το ρίξεις στον Ιησού από τη Ναζαρέτ, τη γκρίνια και την κατάθλιψη.
Μήπως όμως τα πράγματα δεν είναι και τόσο τραγικά; Ας ξεκινήσουμε από το βασικό: Έχεις την υγεία σου, κάτι που είναι όσο να πεις αυτές τις μέρες, είναι επισφαλές. Και αφού έχεις αυτό, μπορείς να κάνεις τα πάντα (ή μάλλον οτιδήποτε για να περάσεις εσύ καλά).
Τα προηγούμενα χρόνια, από Μεγάλη Παρασκευή, ξεκινούσε μία έξοδος διαρκείας, η οποία τελείωνε αργά τη Δευτέρα του Πάσχα. Να φορτώσεις να φύγεις για το χωριό ή το νησί, να αγχωθείς για να μην αργήσεις, να φας την κίνηση και τελικά να φτάσεις ταλαίπωρος στον προορισμό σου, όπου φυσικά δεν θα ξεκουραστείς, γιατί έχεις να δεις συγγενείς, αλλά και να βοηθήσεις στις προετοιμασίες.
Θα μου πεις βέβαια, αυτό είναι το ελληνικό Πάσχα. Συμφωνώ, είναι άλλωστε μέρος της μαγείας του. Παρόλα αυτά, κάποια στιγμή δεν σε κουράζουν όλα αυτά; Και τι να φορέσεις στην Ανάσταση, και τι να φορέσεις την Κυριακή του Πάσχα γιατί όλο και κάποιος θα περάσει. Και σε ποιον εορτάζοντα να πας επίσκεψη και μετά την Ανάσταση άντε να στριμωχτείς στα μαγαζιά που θα είναι σε… 100% πληρότητα.
Για να μην παρεξηγηθώ, καλά είναι όλα αυτά. Απλά νομίζω ότι θα πρέπει να βλέπεις τα θετικά της κάθε κατάστασης. Φέτος λοιπόν δεν θα αγχωθείς να πας κάπου ούτε φυσικά και να… προλάβεις την κίνηση. Δεν θα σε απασχολήσει τι ώρα θα σηκωθείς και τι ώρα θα κοιμηθείς, γιατί πολύ απλά δεν έχεις απολύτως τίποτα να κάνεις. Θέλεις και κάτι ακόμα πιο δυνατό; Δεν θα τσακωθείς με τον πατέρα σου, επειδή δε βοήθησες στο σούβλισμα –τυπικός ελληνικός ετήσιος τσακωμός χωρίς λόγο- και σίγουρα δεν θα συναναστραφείς συγγενείς που δε συμπαθείς.
Ξέρεις τι θα κάνεις; Θα αράξεις στο μπαλκόνι σου, θα πιεις τον καφέ σου και μετά θα συνεχίσεις με μπύρα. Δε θα σε νοιάξει ούτε τι θα φορέσεις, ούτε να κάνεις διάλογο με τον οποιοδήποτε πέραν των ανθρώπων της καραντίνας σου, οι οποίοι δεν θέλουν να σε βλέπουν πλέον ούτε ζωγραφιστό, κάτι που σαφέστατα σε βολεύει εξαιρετικά. Φορώντας λοιπόν την πιο σιχαμένη και παλιά σου φόρμα, θα φας και θα νιώσεις ευτυχισμένος που σε λίγο καιρό θα τελειώσουν όλα αυτά.
Όσο γι’αυτούς που πάνε σε εξοχικά μη στενοχωριέσαι. Είναι καλό να φαίνονται οι ανεύθυνοι!!!
