Λοιπόν, σας γράφω εν τάχει τι έχει γίνει γιατί σημασία δεν έχει τι λέμε εμείς, αλλά τι μας είπε ο ίδιος.
Πριν κανά χρόνο και κάτι ψιλά, ο Νικ Καλάθης είχε μία δύσκολη περίοδο, αφού ο δύσμοιρος έκανε κυριολεκτικά τα πάντα, εκτός από το να βάζει τρίποντα. Ήταν κάτι σαν το παιδί για όλες τις δουλειές, που αν δεν κάνει και την τελευταία αγγαρεία, του βάζουν και τις φωνές.
Το παλικαράκι είχε φάει κράξιμο από όποιον είχε πόδια και έπιανε ΕΡΤ. Και μέσα σε όλον αυτόν τον συρφετό, μέσα στο ομαδικό «συ-συ-σύννεφο», χώθηκε κάπου σφήνα και ο Πανσερραϊκός! Ομάδα ποδοσφαίρου τώρα έτσι; Για να δώσει κι αυτός μία, έτσι να βγάλει το άχτι του.
Ανέβασε ένα ποστ, λοιπόν, τότε η ομάδα των Σερρών στο Facebook όπου έγραφε αυτό:
Το ποστάρισμα εκείνο, εκτός του ότι έκανε τον πόλεμο με τον Καλάθη να μοιάζει «μόνος μου και όλοι σας ρε μαλάκες», προκάλεσε μια ψιλομανούρα να ουμ, αφού κάποιοι Παναθηναϊκάκηδες τσαντίστηκαν (και με το δίκιο τους δηλαδή), άσχετα αν πολλοί απ’ αυτούς επίσης έκραζαν τον Καλάθη.
Να, όμως, που αλλάζουν οι καιροί, γυρίζει ο τροχός πηδάει κι ο φαλακρός, ήρθε η μέρα που ο Νικ Καλάθης, εχμμμ, δεν ξέρω πώς να το πω κόσμια, αλλά να, τα ψιλογάμησε όλα. Και να που η μισή Ελλάδα μαζεύτηκε στο Σύνταγμα, πιαστήκανε όλοι χεράκι-χεράκι και «οοοοπα για πάμε όλοι μαζί», κάνανε ομαδική κωλοτουμπάρα.
Ανάμεσα στο πλήθος ξεχώρισε και ένας τύπος, να φοράει παντελόνια και να τα τιμάει, φωνάζοντας «συγγνώμη ρε Νικολή. Χίλια συγγνώμη». Ήταν ο ίδιος τύπος που είχε κάνει το ποστ του Πανσερραϊκού! Και επέστρεψε με ένα ακόμη καλύτερο, που δείχνει ότι καμιά φορά ακόμα και η κωλοτούμπα είναι ένδειξη αντρισμού. Αρκεί να την κάνεις σωστά.
Όπως αυτός:
Λέγεται Τίτος-Χρήστος Στοΐδης κι αν δεν τον ξέρεις ήδη, αρκεί να μπεις στο facebook του Πανσερραϊκού, το οποίο και διαχειρίζεται με απολαυστικά ποστ, ανάλαφρα, χιουμοριστικά που αποτελούν παραπεταμένη αχτίδα αισιοδοξίας στην κατήφεια και τη σοβαροφάνεια του ελληνικού αθλητισμού.
Τον βρήκαμε, του μιλήσαμε, σας τον παραδίδουμε
Καλά, από όλους τους παίκτες γιατί τον Νικ The Quick κι εσύ ρε παιδί μου;
Δεν το διάλεξα εγώ…Η μοίρα το διάλεξε… Όπως όλους τους μεγάλους έρωτες. #notebook_mood
Δηλαδή μπορούμε να πούμε ότι μέσα από ένα μίσος γεννήθηκε μια μεγάλη αγάπη;
Μίσος ποτέ… Απλά έντονο πάθος. Όποιος πάει σε ένα οποιοδήποτε sports café ενώ παίζει ο Νικ θα δει πως ξυπνάει τα «πάθη».
Όσο τον έβλεπες να διαψεύδει εκείνο σου το ποστ αγχωνόσουν ότι μπορεί να χρειαστεί να κάνεις κωλοτούμπα;
Ίδρωνα περισσότερο από κείνον αλλά κατά βάθος χαιρόμουν…Σαν την Αντριαν στο Ρόκυ.
Μαζί με σένα, κωλοτούμπα έκανε και η μισή Ελλάδα. Τουλάχιστον εσύ το παραδέχτηκες. Και θέλει τσαγανό να το κάνεις δημόσια. Πώς σου ‘ρθε, μετά από έναν χρόνο κιόλας;
Λάνιστερ και Πανσερραϊκός έχουμε 2 κοινά…Σήμα το Λιοντάρι…και πάντα πληρώνουμε τα χρέη μας.
Ρίξε μια ματιά κι εδώ στα όσα λέει ο Κώστας Βαϊμάκης για την περιπτωσάρα του Nick
Πόσο πιθανό είναι οι μισοί που σε έκραξαν για εκείνο το ποστ κατά του Καλάθη, να έκραζαν ταυτόχρονα και τον ίδιο τον Καλάθη;
Επειδή μιλάμε για Έλληνες οπαδούς και όχι φιλάθλους… Θα πω ένα μετριοπαθές και συγκρατημένο 95%.
Αν τον είχες απέναντί σου τι θα του έλεγες;
«Θα μου φέρεις ένα αυτόγραφο του DPG7000;» #groupie
Τελικά πιο άστοχος είναι ο Καλάθης ή εκείνο το ποστάρισμα;
Ας πούμε ότι και τα δύο αν βρούνε απέναντι τους τον Πόποβιτς θα τους τρελάνει στο Hack a Nick/Post.
Πάμε και λίγο στα δικά σας. «Η απόφαση για έναρξη του πρωταθλήματος από την Football League χωρίς εύρεση τηλεοπτικής στέγης άρα και χορηγών είναι πιο άστοχη και απ’ τον…». Τώρα αν έγραφες το ίδιο ποιον θα έβαζες;
Τους παράγοντες της Σουπερλίγκ που αποφάσισαν να μη μειωθούν οι ομάδες στο πρωτάθλημα τους. Πιο κοντόφθαλμοι πεθαίνεις. Αγωνιστικά θα διάλεγα τον Κλάους γιατί τον τελευταίο χρόνο σκοράρει πιο αραιά και από όσο έχει έγκυος περίοδο.
Τα ποσταρίσματά σου πάντως διαφέρουν πολύ από το γενικότερο ύφος του ελληνικού αθλητισμού. Βλέπεις να έχει αντίκτυπο στον Έλληνα φίλαθλο; Και τι εισπράττεις από τον κόσμο για τα ποσταρίσματά σου;
Αυτό που γίνεται από πέρυσι με τον Πανσερραϊκό είναι κάτι εξωγήινο για τα ελληνικά δεδομένα. Είναι η απτή απόδειξη ότι εκεί έξω υπάρχει μια τεράστια σιωπηρή πλειοψηφία που βλέπει τη μπάλα όπως θα έπρεπε να είναι. Σαν αιώνια πεσιμιστής δεν περίμενα ποτέ τέτοια τεράστια και θετική αντιμετώπιση. Το θέμα είναι να την ακούσουν αυτή την πλειοψηφία και οι υπόλοιπες ομάδες και να σταματήσουν να καθορίζουν την ατζέντα τους και το ύφος τους για χάρη μιας μικρής θορυβώδους μειοψηφίας οπαδών.
Έτσι δεν θα έπρεπε να είναι όμως ο αθλητισμός; Καζούρα, χαβαλές και πολλές, πολλές κωλοτούμπες;
Σχεδόν παντού έτσι είναι ο αθλητισμός…Αλλά επειδή μιλάμε για τον ελληνικό αθλητισμό, αυτός δυστυχώς είναι σαν το λουκάνικο…Αν θες να το φας καλύτερα να μη δεις πως παράγεται.
