Ορθώς θα μου πεις, τι τον θυμήθηκες τώρα τον Καλάθη Χριστουγεννιάτικα; Τι σχέση έχει με τη μέρα; Αντί να μας λες σήμερα για Άγιους Βασίληδες, ιδέες για δώρα, για βόλτες, για φαγητό. Άσε μας κι εσύ μωρέ αδερφάκι μου με τα αθλητικά σου.
Οοοοοχι φιλαράκι μου, εδώ θα κάτσεις (δημοκρατικά πάντα) να διαβάσεις για τον Καλάθη! Ναι, εσύ που τον έκραζες μετά από κάθε παιχνίδι της ομάδας σου, εσύ που τον κορόιδευες λέγοντας «άντε ρε με τον άμπαλο», εσύ που δεν τον έβλεπες καν λέγοντας «ποιος Καλάθης;». Εσύ που έριχνες πάνω του όλο το ανάθεμα σε κάθε ήττα ή κακή εμφάνιση του Παναθηναϊκού.
Ε, λοιπόν, άκου τώρα το εξής. Γνώμη μου πάντα, αλλά καλύτερα να κράξεις εμένα που πάνω-κάτω ξέρουμε το ίδιο μπάσκετ, παρά τον Καλάθη που εκτός του ότι το ξέρει μπορεί και να το παίζει: Ο τύπος αυτός που εσύ έκραζες είναι ο καλύτερος playmaker της Ευρώπης! Δεν είναι απλά ο ορισμός του playmaker, είναι Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ playmaker!
Πρόσεξε! Όχι για να μην παρεξηγηθώ, αλλά για να μην καταλάβεις λάθος. Δεν σου λέω πως είναι ο καλύτερος παίκτης, ούτε ο καλύτερος point guard της Ευρώπης. Εκεί γίνεται «σφαγή». Μπορούμε να τσακωνόμαστε για ώρες. Αλλά, playmaker, καθαρά playmaker, σαν τον Καλάθη, αυτή τη στιγμή, μετά και την αποχώρηση του Διαμαντίδη, όχι δεν υπάρχει.
Ξέρω ότι εσύ θα έρθεις τώρα να μου αντιπαραθέσεις για παράδειγμα τον Τεόντοσιτς. Ε, λοιπόν, εγώ σου λέω πως ναι, ο Τεόντοσιτς ως point guard είναι καλύτερος. Ως playmaker ποτέ των ποτών. Μπορεί να βγάλει ασίστ που θες replay για να καταλάβεις, να σου βάλει μεγάλα και τρελά σουτ που θα κρίνουν ένα ματς, αλλά καθαρά οργανωτικά, τη συνέπεια που δείχνει ο Καλάθης δεν την έχει. Γι’ αυτό και μετά τον Καλάθη δεν θα σου έβαζα καν τον Μίλος σε μία top λίστα των κορυφαίων playmaker. Τον Ζήση μπορεί (στο πλαίσιο μιας υπερβολής), τον Μίλος όχι.
Αλλά ναι, ξέρω. Ο Καλάθης δεν έχει σουτ. Δουλειά του όμως είναι κυρίως να οργανώνει, όχι να σουτάρει. Κι αυτό το κάνει καλύτερα από κάθε άλλον Ευρωπαίο. Επίσης, ξέρω πως ο Καλάθης τράβηξε όλο το κουπί παίζοντας –σχεδόν- 40λεπτα όσο ο Τζέιμς ήταν τραυματίας έχοντας δύο guard ουσιαστικά να τον υποστηρίζουν, κανένας οργανωτικά. Και φέτος και πέρυσι τέτοιο καιρό.
Πριν, λοιπόν, ο αναμάρτητος (ή πιο σωστά ο… άμπαλος) πρώτος τον λίθον βαλέτω, ας σκεφτεί για ποια δουλειά πληρώνεται ο Καλάθης, ας σκεφτεί πόσοι υπάρχουν εκεί έξω σαν τον Καλάθη, ας καταλάβει ότι το μπάσκετ έχει κι άλλα πολλά και σημαντικά εκτός από το τρίποντο και την επόμενη φορά που θα σηκωθεί εκστασιασμένος από την καρέκλα του για να πανηγυρίσει ένα τρίποντο ή ένα alley oop κάρφωμα να θυμηθεί ότι για να γίνει αυτό που μόλις είδε βασική προϋπόθεση είναι να υπάρχει ένας… Καλάθης. Κι αν επιμένει στο θέμα του τριπόντου, ας σκεφτεί πώς είναι να σουτάρεις (έστω και αμαρκάριστος) όταν παίζεις συνεχόμενα 40λεπτα και έχοντας κάνει άλλες 10 δουλειές μέσα στο γήπεδο.
Τι; Άλλες 10 είπες;
Αυτό το «all around» που ακούμε για τόσους και τόσους παίκτες, ο Νικ το υποστηρίζει και το εφαρμόζει μέσα στο παρκέ με μαθηματική ακρίβεια, η οποία ερμηνεύεται και μέσα από τη γλώσσα των αριθμών. Αν, λοιπόν, δεν μπορείς να το δεις με γυμνό μάτι εν ώρα αγώνα, τουλάχιστον δες τη στατιστική. Πρώτος σε κλεψίματα σε ολόκληρη την Ευρωλίγκα, δεύτερος σε ασίστ, 5ος σε γενική αξιολόγηση, 17ος σε ριμπάουντ! Πρόσεξέ το λίγο το τελευταίο. Από ολόκληρη την Ευρωλίγκα, δηλαδή 16 ομάδες, δηλαδή πάνω από 200 παίκτες, άσσους, δυάρια, τριάρια, τεσσάρια, πεντάρια, 17ος! Δες τους άλλους 16 από πάνω και βρες μου έναν κοντό.
Τα στατιστικά του σε σύγκριση με τους συμπαίκτες του δεν τα αναφέρω καν. Σχεδόν παντού πρώτος. Το καταλαβαίνεις άλλωστε από το πώς παίζει η ομάδα του με τον ίδιο στο παρκέ. Και θέλω να μου απαντήσεις και σε κάτι ακόμα. Βρες μου playmaker της πληρότητας, της καθολικής συνεισφοράς και της αποδοτικότητας του Καλάθη συναρτήσει των ανάλογων του ρόλου του υποχρεώσεων, ο οποίος εκτός από το να διαβάζει τόσο καλά το «5 vs 5» μπορεί εξίσου καλά να τρέξει στο ανοιχτό γήπεδο. Αφού πρώτα το έχει «σκανάρει».
Α και που ‘σαι. Το 32,7% που έχει στα τρίποντα και που όσο μειώνεται ο χρόνος συμμετοχής του (άρα ξεκουράζεται) αυτό αυξάνεται, δεν το λες και κακό.
Αλλά τι να λέμε τώρα; Εδώ ο τύπος δεν μπορεί να κάνει ανάποδο κάρφωμα. Που πας ρε άμπαλε, Νικ;
