Γεννήθηκε τον τσερνομπιλικό Απρίλη του '86 στη Λάρισα και μεγάλωσε εκεί με αταξίες και ιδανικά. Ιδανικά θα μπορούσε να είναι τερατογένεση. Έκανε για χρόνια το γραφίστα μέχρι που, σχεδιάζοντας μια αφίσα για stand-up comedy, σκέφτηκε «ας βάλω κι εμένα μέσα». Μετά έγραψε και δυο αστεία. Eίναι ο νικητής του 4ου Φεστιβάλ Stand-Up Comedy που διοργανώθηκε στην Αρχιτεκτονική τον Δεκέμβριο του 2014.
Έχει εμφανιστεί σε παραστάσεις στο Gazi Comedy Club, στην Αθηναΐδα, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, στα comedy clubs Premise, Λοσάντζελε και Μic Drop, στην παράσταση Stand Up for U, στο Athens Comedy Festival, στα Φεστιβάλ Κωμωδίας Θεσσαλονίκης και Κρήτης και στα διάφορα φεστιβάλ Rockwave για να δει τις αγαπημένες του μπάντες. Και φυσικά παίζει σταθερά σε διάφορα μπαρ, σκηνές και θέατρα της πόλης, μαζί με άλλους γνωστούς κωμικούς του χώρου.
Το 2018 παρουσίασε τα βραβεία ΕΒΓΕ με πρωτοφανή, για τον ίδιο, επιτυχία και αρκετός κόσμος ήρθε μετά και του είπε “εύγε”. Oκ, παραήταν προφανές.
Toν Μάρτιο του 2020 παρουσίασε την πρώτη του σόλο του παράσταση “Δουλίτσα Να Υπάρχει”, που σήμανε την αρχή της πανδημίας και μια σκοτεινή εποχή για την ανθρωπότητα.
Η παράσταση επέστρεψε για να πάρει την εκδίκηση της από τον Covid-19, τον Οκτώβρη του 2021 στο Θέατρο Άβατον και τον Μάη του 2022 στο Θέατρο Αλκμήνη.
Ο Πάρις Ρούπος βαδίζει σε σκοτεινά κωμικά μονοπάτια, είναι φεταχιστής, και τρέφεται αποκλειστικά με χυλόπιτες.
Προσοχή. Δεν πωλείται στα καταστήματα.
Εμείς κάναμε μία πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με τον Πάρι Ρούπο και πραγματικά το απολαύσαμε:
Τι σε έκανε να ασχοληθείς με το stand up comedy και πόσο καιρό ασχολείσαι με αυτό;
Ένα 8άρι χρόνια χονδρικά ασχολούμαι με το πράμα τούτο. Το τι με έκανε δεν το έχω αποσαφηνίσει ακόμα και μετά από τόσο καιρό. Η κωμωδία με έλκυε ανέκαθεν, σε κάθε της μορφή. Πέρασε μια περίοδος δοκιμής στην αρχή όταν πρωτοξεκίνησα, όπου κλήθηκα να αποφασίσω μέσα μου αν ήθελα να βρίσκομαι στη σκηνή ή να συνεχίσω να βρίσκομαι στο κοινό.
Με κέρδισε το πρώτο, μιας και υπήρξε και η σχετική ανταπόκριση στα πρώτα μου αστεία. Κάποια λίγα από αυτά θα τα βρείτε και μέσα στην παράσταση "Δουλίτσα Να Υπάρχει" αλλά δε νομίζω να τα αναγνωρίσετε. Πάνε χέρι-χέρι με τα νεότερα, και καλύπτονται.
Πώς είναι να είσαι stand up comedian στην Ελλάδα; Επηρεάζει αυτό τη ζωή σου ή τον τρόπο που ο κοινωνικός περίγυρος σε αποδέχεται;
Χαχαχα, είμαστε τόσο παρίες λες; Η ντροπή της κενωνίας; Είναι αλήθεια ότι τα πρώτα 2-3 χρόνια δεν το πολυανέφερα, ειδικά σε αγνώστους, αλλά ακόμα και οι δικοί μου δεν το ήξεραν. Δεν ήμουν κι εγώ ακόμα τόσο σίγουρος για αυτό. Είναι κάπως περίεργο να δηλώνεις από μόνος σου δημόσια "αστείος". Πρέπει να το ανακαλύψουν οι άλλοι για σένα. Τουλάχιστο έτσι ένιωθα εγώ. Τώρα που έχει γίνει πλέον επάγγελμα, το δηλώνω κανονικότατα. Και στην εφορία δηλαδή.
Επίσης, το stand-up πλέον έχει γίνει αρκετά γνωστό και δημοφιλές. οπότε δε χρειάζεται πια "να κρυβόμαστε". Τελικά, μάλλον δε χρειαζόταν και εξ'αρχής.
Πώς εμπνεύστηκες τα κείμενα για την παράσταση «Δουλίτσα να υπάρχει»;
Δεν εμπνεύστηκα κείμενα για συγκεκριμένη παράσταση. Δεν έχει κάποια ειδική θεματολογία δηλαδή. Καταπιάνεται με πολλά και διάφορα θέματα και παρατηρήσεις, τα όποια με το χρόνο και με δοκιμές, δέσανε μεταξύ τους και ενοποιηθήκανε. Η κύρια πηγή έμπνευσης, όπως συχνά συμβαίνει στο stand-up, είναι η καθημερινότητα, πράγματα που σε ενοχλούν, οι εκάστοτε ανθρώπινες συμπεριφορές, η διττή σημασία δημοφιλών φράσεων, η οικογένεια και τα στερεότυπα.
Και δυσκολεύομαι πολύ να αντισταθώ στα παιχνίδια με τις λέξεις.
Πως ήταν η καραντίνα σου και πως έχει επηρεάσει όλο αυτό το πράγμα την δημιουργικότητα σου;
Ποια από όλες; Υπήρξε η “καλή” και η “κακή”. Σαν δύο μπάτσους σε ανάκριση.
Η πρώτη, η “καλή” (επειδή ήταν σύντομη) ήταν περίοδος αγρανάπαυσης. Παρόλο που διέκοψε τότε την πρώτη μου απόπειρα για σόλο παράσταση και με στεναχώρησε, μου έδωσε μια καλή ευκαιρία για ξεκούραση και χρόνο στον εαυτό μου, που δεν είχα.
Και αν δεν είχανε προκύψει, κατά τη διάρκειά της, κάποιες δουλειές διαδικτυακής κωμωδίας μάλλον δε θα είχα κάνει τίποτα. Και ήμουν πολύ ΟΚ με αυτό.
Η δεύτερη, η “κακιά”, κράτησε πάρα πολύ, μας κούρασε φουλ και γι' αυτό μας έδωσε ώθηση για δημιουργικές διεξόδους, κυρίως μέσα από γραψίματα για τις καινούριες παραστάσεις που ανυπομονούσαμε να ξεκινήσουνε.
Κάνεις κι άλλα πράγματα εκτός από stand up comedy;
Έκανα το γραφίστα για αρκετά χρόνια (αυτό είχα σπουδάσει στο δοξασμένο ΤΕΙ Αθήνας), παράλληλα και με το ζωντανό στάνταπ, μέχρι που απολύθηκα και το είδα σαν μια καλή ευκαιρία να αφοσιωθώ σε αυτό αλλά και να βιοποριστώ εξ'αυτού. Και καπάκια ήρθε η πανδημία και το λόκνταουν. Είμαι ο βασιλιάς του τάιμινγκ.
Αυτή τη στιγμή δουλεύω τα πρωινά ως vlogger για το YouTube κανάλι και τα social media της Pizza Fan, δουλειά που με χαροποιεί ιδιαίτερα καθώς είναι πολύ πιο κοντά στην κωμωδία, από το να φτιάχνω μπάνερς για επιπλάδικα. Επίσης τρώω πολλή πίτσα. Και η πίτσα φέρνει τη χαρά.
Πώς βλέπεις το stand up comedy στην Ελλάδα; Μπορείς να βιοποριστείς απ' αυτό;
Όπως κάθε καλλιτεχνική ενασχόληση, είναι ο ορισμός της μη σταθερότητας. Υπάρχουν βραδιές που αμοίβεσαι τόσο ανέλπιστα καλά, που αν το πεις σε κάποιον που δουλεύει 8ωρο, παίζει και να σε βρίσει. Και υπάρχουν βραδιές που βγάζεις κυριολεκτικά 0 ευρώ.
Για να φτάσεις σε σημείο να βιοπορίζεσαι, θέλει τον απαραίτητο χρόνο να χτίσεις ώρα υλικού και περφόρμανς, ώστε να παίζεις είτε σε double-bill (ως δίδυμο με έναν/μία ακόμα κωμικό) είτε σόλο. Έτσι το ποσοστό της αμοιβής σου είναι αισθητά μεγαλύτερο. Για να φτάσεις ως εκεί όμως, θα περάσεις από αμοιβές που σπάνε σε 3, 4, 5 ακόμα κωμικούς. Και νοίκι έτσι δε βγάνεις.
Τι θα συμβούλευες έναν νέο που θέλει τώρα να ξεκινήσει να κάνει κωμωδία;
Εγώ, ως γέροντας, θα τον συμβούλευα να μη χάνει,όσο γίνεται, παράσταση. Να πηγαίνει δηλαδή συστηματικά να βλέπει ζωντανά παραστάσεις συναδέλφων, open mics, να ανεβαίνει στη σκηνή όσο περισσότερο μπορεί, να παρακολουθεί ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα specials, να γράφει και να ξαναγράφει και κυρίως να σβήνει, να έχει υπομονή, να μη βιάζεται και να γνωρίζει ότι αν είναι καλός σίγουρα θα προχωρήσει από μόνο του το πράμα. Δε χρειάζεται να το πουσάρει και ούτε παίζουν “βύσματα”.
Και να προσπαθεί να είναι και συμπαθητικός σαν άνθρωπος. Όσο να΄ναι, αυτό βοηθάει σε πολλά.
Έχει ανδρικό κοινό το stand up στην Ελλάδα;
Τι περίεργη ερώτηση. Είναι σαν να με ρωτάνε “έχει γυναικείο κοινό ο στίβος;”
Δεν υπάρχει ανδρικό και γυναικείο κοινό. Όπως δεν υπάρχει ανδρικό και γυναικείο stand-up. Το stand-up απευθύνεται σε όλους και σε όλες. Και σε όλα πια. Όλοι οι άνθρωποι γελάνε με κάτι, είναι κοινό χαρακτηριστικό. Στις παραστάσεις μας θα δεις μοιρασμένο το κοινό, όσον αφορά το φύλο. Εκτός αν έχει βραδιά Τσάμπιονς Λιγκ. Εκεί ΟΚ, ίσως έχει λίγες παραπάνω γυναίκες. Το όποιο πάντα μας χαροποιεί, καθώς συνήθως γελάνε πιο αβίαστα και ακομπλεξάριστα και μας κάνουν τη δουλειά λίγο πιο εύκολη. Σας ευχαριστούμε.
Ποια είναι η πιο αστεία στιγμή σου στη σκηνή;
Είμαι ανάμεσα σε δύο. Μια πολύ παλιά και μία πολύ πρόσφατη. Κάποτε σε μία χύμα παράσταση που κάναμε για ένα κινηματικό event, έλαχε στο κοινό να βρίσκεται ο Εθνικός Σταρ (κατά κόσμον, Ανδρέας Ευαγγελόπουλος). Ο όποιος μου έκανε χέκλινγκ. Δηλαδή με κάτι τριγγεραρίστηκε και άρχισε να μου φωνάζει. Και είναι και 2 μέτρα, πανάθεμα τον. Δε μπλέκεις.
Πριν λίγους μήνες, στο Φεστιβάλ Κωμωδίας Κρήτης, παρουσίαζα μια πάρασταση αλλά εκείνη την ώρα βρισκόταν στη σκηνή ο Ηλίας Φουντούλης. Εγώ στα παρασκήνια, όπου φύσαγε πολύ. Ο αέρας παρέσυρε ένα μπουκάλι νερό προς τη σκηνή. Προσπαθώντας να το πιάσω ενώ κυλούσε (για “να μη βγει στη σκηνή και ενοχλήσει την παράσταση”), σκόνταψα και κύλησα ο ίδιος ολόκληρος με ένα δυνατό γδούπο στη σκηνή. Μαντέψτε τι ενόχλησε τελικά την παράσταση. Το κοινό νομίζοντας ότι το έκανα επίτηδες, ξετρελάθηκε και η παράσταση έγινε για λίγο Δελφινάριο. Το επόμενο βήμα θα ήταν να βγάλω και έναν νάνο και να του κάνω “πατ-πατ” στο κεφάλι. Μεγάλη στιγμή. Υπάρχει σχετικό βίντεο.
Όπως και να'χει, μάλλον προτιμώ την πρώτη. Γιατί δεν είχα ποτέ όνειρο να σκοντάψω στη σκηνή. Αλλά να ασχοληθεί μαζί μου ο Εθνικός Σταρ; Ποιος δε θα το'θελε;
Πιστεύεις πως το μέλλον της κωμωδίας είναι το TikTok ή γενικότερα το ίντερνετ;
Το ΤikTok δεν καταλαβαίνω καν τι είναι. Έχω κάνει κι εγώ, αλλά όποτε μπαίνω μέσα τρομάζω και πετάω το κινητό μακριά. Μάλλον είμαι πολύ μεγάλος για αυτό. Υπάρχουν διαμάντια κωμωδίας και στο internet φυσικά, είτε στο YouTube είτε στον τομέα του γραπτού λόγου σε διάφορες σελίδες και στην αρθρογραφία, από επαγγελματίες κωμικούς και μη. Αλλά όταν μιλάμε για stand-up, μιλάμε αποκλειστικά για ένα ζωντανό θέαμα, με κοινό, διάδραση, επαφή, γέλια και χειροκρότημα.
Και αυτή την αμεσότητα, νομίζω δε θα μπορέσει να την καλύψει ποτέ το ίντερνετς.
FB: https://www.facebook.com/parisroupos
Instagram: https://www.instagram.com/paris_roupos/
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Επικοινωνία: Μάνος Νομικός - Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: R.M.LIGHT
Ερμηνεία: Πάρις Ρούπος
Opening: διαφορετικό opening act σε κάθε παράσταση.
Πληροφορίες Παράστασης
Παραστάσεις: από Πέμπτη 5 Μαΐου
Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Κάθε Πέμπτη στις 21:30
Τιμές εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 10€
Ειδικές Τιμές: από 8€ (για τα πρώτα 40 εισιτήρια + φοιτητικό/ανέργων)
Διάρκεια παράστασης: 80 λ
Προπώληση εισιτηρίων:
TICKETSERVICES
Εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου)
Τηλεφωνικά: 210 7234567
Online: https://www.ticketservices.gr/event/paris-roupos-doulitsa-na-yparxei/?lang=el
Θέατρο Αλκμήνη
Αλκμήνης 8-12, Γκάζι
Σταθμός ΜΕΤΡΟ Κεραμεικός
Τηλέφωνο: 210 3428650
