Όλα πλέον γίνονται βεβιασμένα. Όλα. Δεν είναι μόνο γιατί δεν υπάρχει χρόνος. Κυρίως συμβαίνει επειδή υπάρχει άγχος. Από ένα σημείο και μετά -και αυτό δεν το λέω μόνο εγώ, το υποστηρίζουν και οι ψυχοθεραπευτές- το άγχος μπαίνει σε κάθε κομμάτι της ζωής σου. Θα το έχεις παρατηρήσει. Αυτό που δεν αντέχεις να περιμένεις μέχρι να παραγγείλεις το ποτό. Ή αυτό που θες να τελειώνεις γρήγορα την μία δουλειά επειδή φοβάσαι πως δεν θα βρεις χρόνο για την επόμενη. Ένα από όλα αυτά τα πολλά είναι και το φαγητό. Και κυρίως όταν βγαίνεις έξω για φαγητό.
Η συνήθεια
Στην Ελλάδα υπάρχει γενικότερα η φιλοσοφία του «όσο περισσότεροι τόσο το καλύτερο». Και δεν είναι τόσο λάθος σαν σκεπτικό. Ειδικά στο κομμάτι του φαγητού είμαστε συνηθισμένοι να μαζευόμαστε. Με οικογένεια, με φίλους, με συνεργάτες. Στο σπίτι, έξω, στη δουλειά. Και αν από τη μία αυτό είναι πράγματι κομμάτι της κοινωνικότητάς μας, από την άλλη καλείσαι να σκέφτεσαι πως ο άνθρωπος πρέπει να βιώνει και κάποιες εμπειρίες μόνος. Το φαγητό είναι μία τέτοια εμπειρία και ειδικά από την στιγμή που θα συνειδητοποιήσεις ότι ο στόχος, δεν είναι απλά να γεμίσεις την κοιλιά σου αλλά να απολαύσεις αυτό που έχεις επιλέξει.
Η αποδοχή της μοναξιάς
Υπάρχει μία λεπτή ισορροπία όταν βγαίνεις έξω για φαγητό μόνος σου. Αρχικά δεν είσαι αντικοινωνικός γιατί δεν απομονώνεσαι από τους υπόλοιπους. Υπάρχει διαφορά στο τρώω κλεισμένος στο σπίτι και στο τρώω έξω. Στο δεύτερο, περιστοιχίζεσαι από άλλους ανθρώπους, απλά έχεις επιλέξει ότι η άμεση προσοχή θα πάει στο φαγητό και όχι στην ιστορία του κολλητού σου για εκείνο το αστείο περιστατικό στο γραφείο. Είτε είσαι σε εστιατόριο είτε σε πιο τύπου fast food, επιλέγεις ένα τραπέζι που σε καλύπτει. Δεν υπάρχει πεπατημένη. Να έχεις δηλαδή την πλάτη στον τοίχο, να κάτσεις σε τραπέζι και όχι σε μπάρα. Θα κάτσεις εκεί που εσύ αισθάνεσαι άνετα. Θα αποδεχτείς ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανένας άλλος παρά μόνο εσύ και ο κατάλογος. Δεν θα βιαστείς. Δεν θα σε πιάσει άγχος αν θα χορτάσεις. Θα επιλέξεις το φαγητό που θα σου κάνει κλικ, χωρίς να σε επηρεάσουν οι γνώμες των άλλων και χωρίς γκρίνιες από το κορίτσι ότι έχεις πάρει ένα-δυο κιλάκια. Και ξεκινάς.
Η εμπειρία της γεύσης
Χωρίς παρέα, τρώμε πάντα πιο σιγά. Όταν είμαστε με κόσμο όπου παράλληλα καλούμαστε να συμμετάσχουμε στην κουβέντα, ο τρόπος με τον οποίο τρώμε διαταράζεται. Ο εγκέφαλος, που είναι συνηθισμένος να κάνει πολλά πράγματα μαζί, στέλνει σήμα να ολοκληρώνεις ταχύτερα τις βασικές ανάγκες (όπως η τροφή) για να συμμετάσχεις ανενόχλητος στις πιο σύνθετες. Όπως για παράδειγμα είναι μία διαφωνία για τα γεγονότα στην Καταλονία. Με την μοναξιά σου θα απολαύσεις και το φαγητό σου. Θα κάνεις μία μικρή εισπνοή πάνω από το φαγητό, έτσι ώστε οι σιαλογόνοι αδένες να απελευθερώσουν ουσίες που θα βοηθήσουν να κατανοήσεις καλύτερα την γεύση. Θα κόψεις ή θα γευτείς το φαγητό σε μικρές μπουκιές, έτσι ώστε το στομάχι να δέχεται ομαλά το αίμα για να ξεκινήσει η διαδικασία της πέψης και θα μασάς περισσότερο από 4 φορές το φαγητό ώστε να αισθανθείς καλύτερα την γεύση του. Θα παρατηρήσεις ότι θα χρειαστείς πολύ μικρότερη ποσότητα τροφής για να σε χορτάσει. Όλα αυτά θα έχουν γίνει χωρίς συζητήσεις, καβγάδες και φωνές στο τραπέζι.
Πάντως ακόμα και μία μπριζόλα να θέλεις να φας, έχει την δική της ιεροτελεστία.
Πάρε τον χρόνο σου
Κομμάτι της εμπειρίας του να τρως μόνος, είναι να παίρνεις και τον χρόνο σου. Τελείωσες; Κάτσε λίγο ακόμα στο τραπέζι. Διάβασε κάτι από το κινητό ή άραξε με τα social media. Αν είσαι σε εστιατόριο ή μαγειρείο, πάρε ένα καφέ με πολύ ελάχιστη ζάχαρη. Θα σε βοηθήσει να παραμείνεις ξύπνιος, μιας και το περισσότερο αίμα βρίσκεται εκείνη την ώρα στο στομάχι για να ξεκινήσει η χώνεψη. Πάρε τον χρόνο σου. Μην βιαστείς να πληρώσεις. Γενικά, μην βιαστείς για τίποτα.
Αξίζει τελικά;
Δεν λέμε να κόψεις τις συνευρέσεις για φαγητό. Αν όμως βλέπεις την παρέα συχνά για ποτά, κάνε μία υπέρβαση και δοκίμασε έστω μία φορά την εβδομάδα να τρως κάτι μόνος σου έξω. Να μην στείλεις μήνυμα στον κολλητό ή στο κορίτσι να σε συνοδεύσει, αλλά να χαρίσεις την στιγμή στον εαυτό σου. Όχι μόνο θα σε ηρεμήσει, αλλά θα μετατρέψει το μέσο γεύμα σε ιεροτελεστία.
Και αυτό, θα το εκτιμήσεις.
