Κάποια πράγματα δεν είναι για μεγάλες και κραυγαλέες εισαγωγές, γιατί είναι βαρύγδουπα από μόνα τους. Ο Kurt Russell είναι ένα από αυτά. Ο Kurt Russell ετών 74 που γίνεται σήμερα, είναι ακόμα περισσότερα. Και αν έχει μπει κανείς στην διαδικασία να δει την καριέρα του στην υποκριτική, πώς ξεκίνησε και που κατέληξε, θα καταλήξει και εκείνος στο μόνο λογικό συμπέρασμα. Όταν μεγαλώσουμε, θέλουμε όλοι να γίνουμε Kurt Russell.
Αρχικά είναι το «Απόδραση από τη Νέα Υόρκη». Δεν υπάρχουν πολλά για να πεις για ένα χαρακτήρα, που αποτέλεσε έμπνευση για ένα σωρό χαρακτήρες και το Metal Gear Solid. Θα ήθελες να λες στα 74 σου χρόνια ότι έπαιξες τον Snake Plissken και έκατσες έστω και δύο λεπτά απέναντι από τον Lee Van Cleef; Ναι θα ήθελες και όποιος λέει το αντίθετο λέει ψέματα. Και φυσικά δεν σταμάτησε εκεί.
Διάβασε επίσης: Πόσο εύκολα ξαναβλέπεις το «Απόδραση από τη Νέα Υόρκη»;
Γιατί από όλες εκείνες τις ταινίες που γυρίστηκαν στη δεκαετία του ’80, είναι λίγες αυτές που ξέφυγαν από αυτό το ρεύμα που ονομάζουμε «καλτίλα». Και όχι, ο Russell δεν το απέφυγε το cult. Έπαιξε στο ‘‘The Thing’’ που ήταν πολύ μπροστά για την εποχή του σε επίπεδο horror – παρότι γελάς σήμερα με τα ειδικά εφέ. Έπαιξε στο ‘‘Big Trouble in Little China’’ που, παρότι κανείς δεν κατάλαβε πως εγκρίθηκε αυτό το σενάριο Mortal Kombat, δεν υπάρχει σήμερα 35αρης που να μην γνωρίζει το «Χαμός στην Τσάϊναταουν». Και πολλά άλλα διαμάντια στη λίστα του που ξεκινούν από το ''Tango & Cash'' με τον Stallone και φτάνουν μέχρι το ''Mean Business'' το ''Tequila Sunrise'' και οριακά το ''Tombstone'', το οποίο είναι η έναρξη της western ταυτότητάς του και είναι κομμάτι των 90s.
Παρόλα αυτά, έπαιξε σε ταινία του Tarantino, κατάφερε παρότι boomer να πάρει ρόλους στο Fast and the Furious και έκανε μέχρι και είσοδο στο σύμπαν την Marvel που έπαιξε τον Ego, τον ζωντανό πλανήτη. Στα 74 σου, αν έχεις καταφέρει να κάνεις καριέρα με ταινίες που πλέον δύσκολα βλέπονται λόγω του ότι έχουν ξεπεραστεί και παράλληλα έβγαλες και λεφτά από αυτές, είσαι κυρίαρχος και κανείς δεν σου λέει τίποτα. Γιατί παρόλη την συνεισφορά του στο cult κινηματογραφικό στοιχείο, ο Kurt Russell δεν παρέμεινε ποτέ ένα κομμάτι αυτής της κουλτούρα και ούτε αναπαύτηκε σε αυτή αφήνοντάς την να τον καταπιεί. Πίεζε για περισσότερα για να φτάσει σε σημείο να επιλέγει, ως βετεράνος πλέον, τους ρόλους που μόνο εκείνος θέλει. Στην τελευταία δεκαετία της καριέρας του, δείχνει να είναι πιο κοντά στα ήθη της Καλιφόρνια όπου μεγάλωσε και υπηρέτησε. Εξού και το western στοιχείο που έχει προβάλλει σε ταινίες όπως το Bone Tomahawk και παρότι δεν είναι τόσο πιστός όσο ο Kevin Costner, έχει βραβευτεί για τη συνεισφορά του στα φιλμ της Άγριας Δύσης με Western Heritage Award.
Το πιο σημαντικό ωστόσο, είναι να γνωρίζεις το ποιος είσαι σήμερα. Όλοι μας επαγγελματικά, έχουμε βρεθεί σε δουλειές που έχουμε κάνει και πατάτες και πολλές φορές οι πατάτες αυτές μας ακολουθούν. Όχι τον Kurt Russell. Είναι ο ηθοποιός που θα κοιτάζει υπερήφανα το παρελθόν, με την ίδια υπερηφάνεια που θα κρατάει το κολτ του κάθε φορά που ντύνεται πιστολέρο.
Ή και Άγιος Βασίλης, αλλά τι σημασία έχει όταν όλος ο κόσμος ξέρει ποιος είσαι; Και σ’ αγαπάει γι’ αυτό.
