Σαφώς και η μετακόμιση του Λιούις Χάμιλτον στην Φεράρι είναι το viral νέο που έχει κεντρίσει αυτό το διάστημα το ενδιαφέρον στην F1 και όχι άδικα. Μια μετακίνηση που έκανε «θόρυβο» και ίσως ήταν αυτό που χρειαζόταν το πρωτάθλημα για να αποκτήσει ξανά ενδιαφέρον μετά από μία ακόμα άνετη επικράτηση του Μαξ Φερστάπεν.
Σαφώς και η συμφωνία Φεράρι-Χάμιλτον αποτελεί το «The Decision» της εποχής, όπως ήταν αντίστοιχα και του Λεμπρόν Τζέιμς όταν μετακόμιζε στους Μαϊάμι Χιτ το 2010, ωστόσο, μέχρι να πετύχει (αν πετύχει κάτι) με την Scuderia, εμείς θα έχουμε πάντα άλλο Decision στο μυαλό μας.
Είδατε την ταινιάρα για τον Ένζο Φεράρι;
Γυρνάμε πίσω στο 1982
Σε μια περίοδο που η Formula 1 έπλαθε τους νέους της πρωταγωνιστές (βλ. Κέκε Ρόσμπεργκ, Νέλσον Πικέ, Αλέν Προστ) από το πουθενά ξεπρόβαλε ένα όνομα βαρύ από το παρελθόν, ο οποίος αποφάσισε να κάνει ταυτόχρονα το δικό του «Decision» και «I’m Back», δίνοντας ξανά πνοή στα Grand Prix. I'm Back γιατί επέστρεψε στη δράση μετά από τρία χρόνια απόσυρσης και Decision γιατί το έκανε στο αντίπαλο στρατόπεδο από εκείνο που όλοι τον είχαν συνηθίσει (δηλαδή στην ΜακΛάρεν αντί για Φεράρι). Μιλάμε φυσικά, για το δεύτερο και εντυπωσιακό comeback του Νίκι Λάουντα στην Formula 1.
Ο δις παγκόσμιος πρωταθλητής με την Φεράρι είχε αποχωρήσει το 1979 από την F1 ως οδηγός της Bradham-Alfa Romeo έχοντας χάσει πλέον το ενδιαφέρον και το κίνητρό του για τους αγώνες. «Είχα βαρεθεί» θα δήλωνε στο F1.com ο Αυστριακός θρύλος. «Ήταν απλώς επίπονο, για αυτό και το 1979 αποσύρθηκα» ολοκλήρωσε, εστιάζοντας στην δημιουργία της δικής του αεροπορικής εταιρίας, την Lauda Air.
Η απουσία κινήτρου, όμως, ήταν κάτι που νόμιζε ότι δεν είχε, καθώς χρειάστηκαν δύο αναπάντεχα σκηνικά για του πυροδοτήσουν και πάλι την σπίθα του πρωταθλητή.
«Ήταν τότε που το αφεντικό της ΜαΚλάρεν, Ρον Ντένις, με ρώτησε δύο χρόνια μετά την απόσυρσή μου, αν ήθελε να επιστρέψω στη δράση» ήταν σύμφωνα με τον Λάουντα η πρώτη αφύπνιση για την επιστροφή του, αν και εκείνος αρχικά δεν ενδιαφερόταν να ξαναμπεί σε μονοθέσιο.
O Niki Lauda έπλασε τους πιλότους της νέας γενιάς
Αυτό που του άλλαξε κυριολεκτικά την γνώμη ήταν όταν τον κάλεσαν λίγο καιρό αργότερα ως σχολιαστή ενός Grand Prix, και είδε τον μεγάλο χαμό που έγινε στην εκκίνηση και του γύρισε τον διακόπτη. Ο ίδιος θα δήλωνε πως «όλα ξαφνικά άλλαξαν. Ήμουν έτοιμος να ξαναπάρω τα ρίσκα μου. Ύστερα ήρθε ένα ακόμα τηλεφώνημα από τον Ρον Ντένις και τα κατέληξα να κάνω δοκιμές με την ΜακΛάρεν».
H μεγάλη επιστροφή ήταν πλέον θέμα χρόνου να πραγματοποιηθεί, και το τελευταίο «εμπόδιο» που έπρεπε να ξεπεραστεί ήταν να πειστεί ο βασικός χορηγός της ομάδας, η Marlboro, ότι ο Λάουντα το έχει ακόμα.
Για αυτό το λόγο του έδωσαν ένα συμβόλαιο μόλις τριών αγώνων (συν άλλους τρεις αν ικανοποιήσει) προκειμένου να αποδείξει ότι το έχει ακόμα μέσα του. Και τι έκανε στους τρεις αγώνες; Στον πρώτο (Νότια Αφρική) τερμάτισε τέταρτος, στον δεύτερο (Ρίο Ντε Τζανέιρο) εγκατέλειψε νωρίς, ενώ στον τρίτο (Long Beach) είδε πρώτος την καρό σημαία.
O Θάνατος κατάφερε τελικά να προσπεράσει τον Niki Lauda
Μετά από αυτό το μικρό δείγμα, το συμβόλαιο ανανεώθηκε μέχρι το τέλος της σεζόν και το 1984 πανηγύρισε μαζί της τον τρίτο παγκόσμιο τίτλο της καριέρας του, ολοκληρώνοντας έτσι ένα από τα πλέον επιτυχημένα comeback stories στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
