«Ένα παιχνίδι ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό είναι ντέρμπι, ακόμα κι αν ο ένας κατέβει με το παιδικό κι ο άλλος με το εφηβικό». Θα μπορούσε να έχει πει αυτή τη σοφία ο «Γέροντας Μπασκετίσιος», αλλά το λέει η κοινή λογική: σε όποια κατάσταση κι αν είναι η μια ομάδα, η άλλη ή και οι δυο, όσοι κι αν λείπουν, όσο κι αν κάποιοι κομβικοί παίκτες είναι ντεφορμέ ή «φορμέ», ένα τέτοιο παιχνίδι αξίζει πάντα να το ζήσεις, να το δεις, να το παρακολουθήσεις «πριν, μετά κι ανάμεσα» που λένε. Διότι δεν είναι «ένα ακόμα παιχνίδι». Ούτε «απλά ένα παιχνίδι». Δεν είναι καν «ημιτελικός κυπέλλου», παρότι είναι ημιτελικός κυπέλλου – είναι πολλά περισσότερα.
Στη φάση που βρίσκονται οι δυο ομάδες, με τον Παναθηναϊκό να κυνηγάει την υπέρβαση για να «χωρέσει» στην οκτάδα και τον Ολυμπιακό να έχει χάσει έδαφος στο κυνήγι της τεταρτοπέμπτης θέσης και να κινδυνεύει να πέσει στα νύχια της Ρεάλ ή της ΤΣΣΚΑ με μειονέκτημα έδρας, το παιχνίδι στο ΟΑΚΑ έχει μετατραπεί σε παιχνίδι αποδείξεων: δυο σπουδαίοι προπονητές στους δυο πάγκους, Πιτίνο και Μπλατ. Μερικοί από τους καλύτερους Έλληνες και ξένους παίκτες. Δυο ιστορικές ομάδες με 9 Ευρωλίγκες συνολικά. Αλλά και προβλήματα. Και καινούργιοι παίκτες. Και πολλά ερωτηματικά και για τον έναν και για τον άλλον, σε ένα κομβικό σημείο της σεζόν.
Ο πρώτος τίτλος της χρονιάς κρίνεται στο ΟΑΚΑ
Όποιος κερδίσει, θα παίξει στον τελικό έχοντας τον τίτλο του φαβορί. Κυρίως, θα «βυθίσει» τον χαμένο σε βαθύτερο προβληματισμό: δεν είναι προφανώς το κύπελλο αυτό καθαυτό κάτι για το οποίο θα πανηγυρίζει έξαλλα ο ένας ή ο άλλος, είναι η επιτυχία του ενός που θα σηματοδοτήσει την αποτυχία του άλλου. Είναι η ικανοποίηση που θα νιώσει ο νικητής και η γκρίνια – μουρμούρα – εσωστρέφεια που θα βιώσει ο ηττημένος. Είναι το «σωσίβιο» που θα γραπώσει ο ένας και θα συνεχίσει να κολυμπάει, την ώρα που ο άλλος θα συνεχίσει να κάνει απλωτές ψάχνοντας από κάπου να πιαστεί.
Γελάω με όσους προσπαθούν να μας πείσουν ότι το μεγάλο πρόβλημα θα το έχει ο Παναθηναϊκός αν χάσει, σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό, λες και ο Ολυμπιακός έχει τα προβλήματά του λυμένα και θα ξεπεράσει ανώδυνα μια ενδεχόμενη αποτυχία στο κύπελλο. Αν ο Ολυμπιακός ήταν «καβάλα στ’ άλογο» στην Ευρωλίγκα, αν στρογγυλοκαθόταν στην τέταρτη θέση κι ήταν και πρωτοπόρος στην Basket League, θα το καταλάβαινα να είναι πιο χαλαρός. Τώρα; Τώρα παλεύει να βρει τι φταίει και η ομάδα δεν παίζει καλά ούτε στην Ευρωλίγκα ούτε στο πρωτάθλημα, πήρε καινούργιο Αμερικανό μεν αλλά με αρκετή χρονοκαθυστέρηση και έχει να διαχειριστεί και επικοινωνιακά όλη αυτή την ιστορία με τη συνομιλία που διέρρευσε, η οποία μπορεί να τον συσπειρώσει και να εμφανιστεί στο παρκέ αποφασισμένος ή μπορεί να λειτουργήσει σαν οξύ, αν το ματς στραβώσει για τους φιλοξενούμενους από το ξεκίνημα.
Γελάω επίσης με όσους έσπευσαν να κράξουν τον ορισμό των τριών διαιτητών δυο μέρες πριν το τζάμπολ – για την ακρίβεια λίγα λεπτά αφότου ανακοινώθηκαν τα ονόματά τους. Αν ξέρουν κάτι που δεν ξέρουμε, ας το μοιραστούν μαζί μας. Αν προβλέπουν το μέλλον, ας μας πουν έξι νούμερα συν τον αριθμό Τζόκερ, να κονομήσουμε. Αν όμως ψάχνουν προκαταβολικά άλλοθι αποτυχίας, να ξέρουν ότι αυτά τα παλιομοδίτικα κόλπα ούτε πιάνουν, ούτε προσφέρουν κανενός είδους «υπηρεσία» σε κανέναν: μάτια έχουμε και βλέπουμε και ο καθρέφτης είναι πάντα το γήπεδο. Αν η διαιτησία είναι καλή, θα το δούμε. Αν ευνοήσει τη μια ή την άλλη ομάδα, επίσης θα το δούμε αλλά την ώρα του αγώνα. Όχι δυο μέρες πριν σε διαδικτυακά καφενεία και κλαίουσες ιτιές της δημοσιογραφίας…
Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα πριν το τζάμπολ
Ο Παναθηναϊκός θα έχει τη δύναμη της έδρας και την αδυναμία της λειψανδρίας στην περιφέρεια, μετά τη θλάση του Λοτζέσκι. Ο Ολυμπιακός θα έχει το μειονέκτημα του εκτός έδρας ματς και το πλεονέκτημα ότι θα έχει έναν καινούργιο παίκτη, τον οποίον δεν έχει «διαβάσει» το πράσινο σκάουτινγκ. Όλα τα υπόλοιπα, είναι θέματα θέλησης, πάθους, δίψας για νίκη και καλής ή κακής βραδιάς, είναι το πώς μπορούν οι δυο ομάδες να διαχειριστούν το άγχος, την πίεση και το «πρέπει» της νίκης, τι είδους «τρικ» μπορούν να σκαρφιστούν οι δυο προπονητές σε ένα time-out, για να γείρουν την πλάστιγγα προς τη μια ή την άλλη πλευρά.
