Αλήθεια, πώς να μην αγαπήσεις αυτόν τον τύπο; Το χαμόγελό του, η αθωότητά του, οι τοποθετήσεις του μετά τους αγώνες, αποδεικνύουν κάθε φορά τη καλή δουλειά που έκαναν οι γονείς του. Ο Εμμανουήλ Καραλής το βράδυ της Κυριακής έγραψε ιστορία. Έγινε ο πρώτος Έλληνας στο άθλημα του επί κοντώ που κατακτά το χρυσό μετάλλιο, σ’ έναν αγώνα θρίλερ όπως τον χαρακτήρισε ο ίδιος. Πέρασε τα 5.90 και μοιράστηκε με τον Ολλανδό Μένο Βλον, την πρώτη θέση του βάθρου. Είναι ο καλύτερος αγώνας του; Σε καμία περίπτωση. Έχει κάποια σημασία; Καμία.
Ο Εμμανουήλ Καραλής και ο Μίλτος Τεντόγλου είναι η βιτρίνα του ελληνικού στίβου. Το απόλυτο bromance του ελληνικού κλασσικού αθλητισμού, δύο παιδιά που είμαστε ευγνώμονες που αγωνίζονται με το εθνόσημο στην καρδιά. Δεν είναι μόνο οι επιτυχίες αλλά ο τρόπος που τις διαχειρίζονται. Το πόσο ταπεινοί είναι στις δηλώσεις τους αλλά και το πώς αβίαστα ζωγραφίζεται ένα χαμόγελο στα δικά μας πρόσωπα όταν τους ακούς.
«Ζητάω ξανά ξεμάτιασμα, πάμε για κρασάκι τώρα!»
«Σας ευχαριστώ όλους που από το πρωί μού στέλνετε για ξεμάτιασμα. Πήραμε το χρυσό, δεν έπιασε 100% και θα το ξαναζητήσω και για το Παγκόσμιο σε 2 εβδομάδες. Πάμε μέσα για το κρασάκι». Με αυτόν τον τρόπο έκλεισε τις δηλώσεις στην κάμερα της ΕΡΤ. Ένα ποτήρι κρασί ως επιβράβευση για την ιστορική στιγμή στην καριέρα του. Το αξίζει. Αλλά μέχρι να φτάσουμε στις δηλώσεις για το κρασάκι και το ξεμάτιασμα, ο Εμμανουήλ είπε κάποια πράγματα που αποδεικνύουν το μεγαλείο του κλασσικού αθλητισμού. Το πόσο διαφορετικά προσεγγίζουν τον αθλητισμό αυτά τα παιδιά μακριά από την τοξικότητα του οπαδισμού.
«Να μοιράζεσαι ένα χρυσό μετάλλιο μ’ έναν συναθλητή σου είναι πάρα πολύ σημαντικό αλλά πιο σημαντικές από ένα χρυσό μετάλλιο είναι αυτές οι στιγμές. Όταν μετά από 10, 15, 20 χρόνια τελειώσει αυτή η καριέρα, θα πάω στον συναθλητή μου και θα του πω “θυμάσαι τότε που είχαμε μοιραστεί αυτό το μετάλλιο;”, οπότε κρατάω τις στιγμές, κρατάω τις εμπειρίες. Αυτό είναι ένα μήνυμα για την ευγενή άμιλλα, για το fair play, για τη φιλία που μπορείς να κάνεις μέσα στον αθλητισμό, αυτό είναι πιο σημαντικό από οποιοδήποτε μετάλλιο έχω πάρει».
Το Τεντόγλου - Καραλής είναι το απολαυστικότερο bromance του ελληνικού αθλητισμού
Αυτές οι δηλώσεις δεν αποτελούν εξαίρεση στον στίβο. Όλα τα παιδιά, παρότι υπάρχει ανταγωνισμός, είναι φίλοι. Αποτελούν φάρο για όλους όσοι έχουν μπολιαστεί με την τοξικότητα και έχουν αποβάλλει ως τρόπο σκέψης το “ευ αγωνίζεσθαι” από τη ζωή τους. Ο Εμμανουήλ Καραλής έχει την… ατυχία να πέσει πάνω στην χρυσή εποχή του Άρμαντ Ντουπλάντις. Ωστόσο έχει την τύχη να περικυκλώνεται από ένα περιβάλλον που τον έχει μετατρέψει σ’ έναν σπουδαίο αθλητή και υπέροχο άνθρωπο.
Και εμείς έχουμε την ευλογία να τον απολαμβάνουμε με την ελληνική σημαία. Και τι μας ζητάει; Απλώς να τον ξεματιάζουμε. Ε την επόμενη φορά γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε.
