Ο Μίλτος Τεντόγλου μπήκε στο Πάνθεον του ελληνικού αθλητισμού. Έγινε ο πρώτος Έλληνας αθλητής στίβου που έχει κατακτήσει δύο χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια, σε μία ιστορική στιγμή για τον ίδιο αλλά και για τον ελληνικό κλασικό αθλητισμό. Τις έχει ανάγκη η χώρα μας τέτοιες επιτυχίες. Δεν έρχονται συχνά και το αντίκτυπό τους στην κοινωνία θα το εμπεδώσουμε τα επόμενα χρόνια. Όταν θα έχει δημιουργηθεί μία ελληνική σχολή στο άλμα εις μήκος. Συμβαίνει αυτό με τις μεγάλες επιτυχίες. Τα παιδιά θέλουν να μιμηθούν τους ήρωες που βλέπουν στην οθόνη τους και η ενασχόλησή τους με τον αθλητισμό, μόνο καλό θα τους κάνει. Ωστόσο δεν είναι μόνο ο Μίλτος. Είναι και ο χάλκινος Ολυμπιονίκης στο άλμα επί κοντώ, Εμμανουήλ Καραλής, και γενικότερα όλα τα παιδιά που συμμετέχουν στο μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός του πλανήτη. Η Πολιτεία οφείλει να τους στηρίζει καθόλη τη διάρκεια της προετοιμασίας τους και όχι απλώς να τους συγχαίρει όταν έρχονται οι επιτυχίες.
Ωστόσο αυτό που κάνει εντύπωση είναι πως οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν επισκιάσει τα προκριματικά των ελληνικών ομάδων στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Την ίδια στιγμή που ο ΠΑΟΚ δίνει τη δική του μάχη ώστε να μπει για πρώτη φορά στην ιστορία του σε ομίλους Champions League, ο Παναθηναϊκός την αντίστοιχη δική του για να μπει στο Europa League και η ΑΕΚ ετοιμάζεται να βγάλει τα ματάκια της απέναντι σε κάποια… Νόα από την Αρμενία για το Conference League, η πλειοψηφία του κόσμου ασχολείται μόνο με τις μάχες της ελληνικής αποστολής στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και πολύ καλά κάνει αν μας ρωτάς.
Δεν είναι κάποιο κλισέ που συνοδεύει τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ούτε είναι καταναγκαστικό να τους παρακολουθήσεις. Κανείς δε σου έχει πάρει το τηλεκοντρόλ από τα χέρια και σε βάζει με το ζόρι να δεις τα 100 μέτρα ή τη σφυροβολία. Σε μαγεύουν μ’ έναν δικό τους τρόπο. Εκεί γίνεται με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο η μεγαλοπρέπεια που συνοδεύει την Ολυμπιάδα και φυσικά τον Βασιλιά των Αγώνων, που δεν είναι άλλος από τον στίβο.
Όλα αυτά μέχρι τις 11 Αυγούστου και την Τελετή Λήξης των Αγώνων. Από τις 12 Αυγούστου και για την επόμενη τετραετία, μέχρι δηλαδή τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Los Angeles, ο στίβος θα γίνει ξανά φτωχός συγγενής, η τοξικότητα που περιβάλλει το ποδόσφαιρο και ο οπαδισμός θα μας πνίξει και θα μπούμε σε μία κανονικότητα.
Οπότε ας χαρούμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες χωρίς ενοχές και ας ρίξουμε ένα ακυράκι στο ποδόσφαιρο. Μόνο καλό θα κάνει στις ομάδες μας να τις αφήσεις μια φορά στο “διαβάστηκε”.
