Είναι η μεγάλη δυσκολία για κάθε αρθρογράφο που ετοιμάζεται να γράψει ένα αφιέρωμα σε κάποιον superstar. Αλήθεια, πόσα μπορείς να καταφέρεις να χωρέσεις μέσα σ’ ένα άρθρο χωρίς να κουράσεις με πολλές λέξεις και ταυτόχρονα να μην αποκλείσεις τίποτα; Όταν, μάλιστα, έρχεται η στιγμή να γράψεις για τον Τζιανλουίτζι Μπουφόν τότε τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο. Διότι ο Ιταλός πορτιέρο πήρε την απόφαση να «κρεμάσει τα γάντια του» σε ηλικία 45 ετών. Δεν είναι τα χρήματα που τον κρατούσαν να το παλεύει κάτω από τα δοκάρια. Ήταν η φλόγα, το πάθος, εκείνο το άγνωστο που περιμένει τους αθλητές όταν αποσυρθούν από την ενεργό δράση.
Ο Τζίτζι δυσκολεύτηκε ώστε να πάρει αυτήν την απόφαση. Ανέκαθεν εγωιστής και νικητής, το ποδόσφαιρο είναι η ζωή του. Αντισυμβατικός όπως κάθε τερματοφύλακας καθώς όλα τα παιδιά θέλουν από μικρά να σκοράρουν και όχι να κάθονται στο τέρμα και να προσπαθούν να αποκρούσουν την μπάλα. Υπεύθυνος. Διότι η θέση του τερματοφύλακα φέρει μεγάλη ευθύνη. Κάθε λάθος ισούται με καταστροφή καθώς κανείς δεν είναι εκεί για να καλύψει την «γκέλα» σου. Αντιθέτως, εσύ είσαι εκείνος που καλείσαι να βγάλεις τα κάστανα από τη φωτιά. Και ο 45χρονος, πλέον, Μπουφόν το έκανε πολλές φορές στη ζωή του.
Ο «Σταυροφόρος»
Η Πάρμα. Οι «Σταυροφόροι». Η μεγάλη του αγάπη. Σε ηλικία 13 ετών εντάχθηκε στα τμήματα υποδομής της Πάρμα και χρειάστηκαν 4 χρόνια ώστε να πάρει φανέλα βασικού κόντρα στη Μίλαν. Απέναντί του βρήκε τους Ρομπέρτο Μπάτζιο και Ζορζ Γουεά και τους κράτησε στο μηδέν. «Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο ντεμπούτο όπως το δικό του, για την προσωπικότητα και την ποιότητα που έδειξε», σχολίασε ο θρύλος Ντίνο Τζοφ, δίνοντας ανεπίσημα την σκυτάλη στον επόμενο σπουδαίο τερματοφύλακα της Εθνικής Ιταλίας. Ο Μπουφόν ήταν αποφασισμένος να πετύχει. Το 1999 κατέκτησε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ προστατεύοντας τα γκολποστ της Πάρμα, ενώ είχε ως συμπαίκτες τους Κρέσπο, Βερόν, Καναβάρο, Τουράμ, Κιέζα. Ωραίο παρεάκι για να το βρεις απέναντί σου. Οι εμφανίσεις στην Πάρμα ήταν το εισιτήριο για το επόμενο μεγάλο βήμα.
Ένας Superman στη «Μεγάλη Κυρία» και η κορυφή του κόσμου
Η Γιουβέντους έψαχνε τον επόμενο μεγάλο πορτιέρο. Το καλοκαίρι του 2001 έβγαλε από το χρηματοκιβώτιό της 52.000.000 ευρώ και τον έκανε δικό της. Εκεί έζησε ημέρες δόξας και ταυτίστηκε με τον σύλλογο όσο λίγοι. Παρέμεινε πιστός όταν η Γιούβε υποβιβάστηκε λόγω των σκανδάλων με τους στημένους αγώνες. Θα μπορούσε να πάει όπου ήθελε, εξάλλου το ίδιο καλοκαίρι, εκείνο του 2006, έφτασε στην κορυφή του κόσμου δεχόμενος μόλις 2 γκολ σε ολόκληρο Μουντιάλ. Για την ιστορία το ένα το δέχτηκε με πέναλτι από τον Ζιντάν. «Ο Μπουφόν είναι ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Όταν η Γιουβέντους υποβιβάστηκε έδειξε την αφοσίωσή του στην ομάδα. Ήταν μια σπουδαία απόφαση», σχολίασε ο άλλοτε προπονητής της Μπάγερν Μονάχου, Γιουπ Χάινκες.
Το μεγάλο του μαράζι
Η κούπα με τα μεγάλα αυτιά. Το κατσαρόλι. Το Τσάμπιονς Λιγκ, όπως και ένα Euro, λείπουν από τη συλλογή του. Βρέθηκε 3 φορές στον τελικό της μεγαλύτερης διασυλλογικής διοργάνωσης αλλά και τις 3 έφυγε με άδεια χέρια. Η πρώτη φορά το 2003 κόντρα στη σπουδαία Μίλαν. Η δεύτερη φορά το 2015 κόντρα στην Μπαρτσελόνα του Λιονέλ Μέσι και η τρίτη φορά το 2017 κόντρα στη Ρεάλ του Κριστιάνο Ρονάλντο.
Ο Μπουφόν κατέκτησε 11 πρωταθλήματα με τη Γιουβέντους, 1 με την Παρί Σεν Ζερμέν (το πιο fail πέρασμά του, ίσως απέλπιδα προσπάθεια για να κατακτήσει το ΤσουΛου) 6 Κύπελλα Ιταλίας, 7 Σούπερ Καπ, 1 Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, 1 Σούπερ Καπ Γαλλίας και 1 Παγκόσμιο Κύπελλο. Καθόλου άσχημα πριν αποφασίσει να επιστρέψει στην Πάρμα ώστε να κλείσει την καριέρα του. Ο πάντα ονειροπόλος και αισιόδοξος θα πάρει τη θέση του Τζανλούκα Βιάλι στην Εθνική Ιταλίας που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή. Μόνο ένας σπουδαίος θα μπορούσε να καλύψει αυτό το κενό. Ένας πιστός στρατιώτης της Ιταλίας στην πιο κατάλληλη θέση.
