Δεν είναι λίγοι πλέον εκείνοι που υποστηρίζουν ότι το μπάσκετ με την εξωφρενική ταχύτητα που παίζεται αλλά και τον τρόπο παιχνιδιού που ουσιαστικά επιβραβεύει όσους σουτάρουν από μακριά δεν ανήκει πια στους ψηλούς αλλά στους κοντούς –στους όχι και τόσο ψηλούς για να μην παρεξηγούμαστε. Σίγουρα όμως όποιος και αν εμπνεύστηκε τη συγκεκριμένη παροιμία δεν είχε σε καμία περίπτωση στο μυαλό του την εικόνα του Chris Paul αλλά περισσότερο κάτι κοντά σε Kobe Bryant και Michael Jordan, ή στους Russel Westbrook, James Harden, Kyrie Irving, Steph Curry, (τον υγιή) Derrick Rose και τον «ιπτάμενο» Ja Morant.
Πολλοί υπέθεσαν πως μετά το «διαζύγιό» του με τους Houston Rockets εξαιτίας του δυσλειτουργικού Harden, όπου τον βρήκε στην διαλυμένη Oklahoma ήταν το τέλος της πορείας του, εκείνος όμως βάλθηκε να αποδείξει σε όλους τι σημαίνει έμπνευση και ηγετική φυσιογνωμία. Πήρε από το χεράκι τους Thunder και τους πήγε στα NBA Playoffs δείχνοντας πως το «θηρίο» είναι πολύ πιο επικίνδυνο όταν το πληγώνεις.
Και μετά ανέλαβε το Phoenix
Πέρσι ξάφνιασε τους πάντες μετακομίζοντας στην Αριζόνα, κάνοντας απλώς αυτό που ξέρει καλύτερα από τον καθένα. Να ανεβάζει ένα ή δύο επίπεδα πάνω την ομάδα του. Πέρσι είδε τον Αντετοκούνμπο και τους Bucks να του κόβουν τη φόρα προς το μοναδικό επίτευγμα που λείπει στη μεγάλη καριέρα του. Ένα πρωτάθλημα. Φέτος όμως έρχεται πιο υποψιασμένος, ακόμα και αν οι Bucks δείχνουν καλύτεροι και πιο πλήρεις.
Φέτος σκοπεύει να το ξαναπροσπαθήσει αλλά ακόμα και αν δεν τα καταφέρει σίγουρα έχει βάλει ένα ακόμα λιθαράκι για να μείνει στη μνήμη όλων ως εκ των κορυφαίων που πάτησαν ποτέ το παρκέ του μπάσκετ.
Η πορεία του Chris Paul θα πρέπει να διδάσκεται σε σχολεία και πανεπιστήμια, ειδικά όταν καταλάβει κανείς πως ένας τύπος μόλις 1.81 μέτρων χωρίς τρομερά αθλητικά προσόντα αλλά με αυταπάρνηση και εγωισμό που δεν σπάνε ούτε από βασανιστήρια, ο στρατηγός CP3, ο ηγέτης των Suns είναι ένας άνθρωπος που αξίζει να ταυτιστείς.
Για την ανταγωνιστικότητα
Ο Paul γαλουχήθηκε σε μια οικογένεια στην οποία βρισκόταν σε διαρκή «φιλική» κόντρα με τον μεγαλύτερο αδερφό του, C.J. «Όταν ήμουν μικρός μου φερόταν με το “γάντι” λόγω του ότι ήμουν μικρότερος, εγώ όμως δεν το έβλεπα έτσι. Ήθελα να είμαστε ίσοι. Νόμιζα ότι οι φίλοι του είναι και δικοί μου, μέχρι που ήρθε και μου είπε ότι δεν μπορούσα να τους “ακολουθήσω”. Από τότε ξεκίνησε ο ανταγωνισμός μεταξύ μας στα πάντα. Από το ποιος θα μπει πρώτος στο αμάξι για το σχολείο, μέχρι και το ποιος θα τελειώσει πρώτος τα μαθήματά του». Αναμφίβολα το ανταγωνιστικό πνεύμα του Chris ξεκίνησε από μικρή ηλικία.
Από μικρός στο κουρμπέτι
Η οικογένεια Paul δεν ήταν φτωχή, ωστόσο τα δυο παιδιά αποφάσισαν από μικρή ηλικία να βοηθάνε στο βενζινάδικο του παππού τους. «Όσο μεγάλωνα έμαθα πώς να ελέγχω τα λάδια και γενικότερα όλες τις επιθεωρήσεις του αμαξιού. Εκείνη την εποχή οι επιθεωρήσεις κόστιζαν $19.40 οπότε πάντα μας πλήρωναν με $20 και για tip μας άφηναν το ρέστα. Αυτά ήταν τα πρώτα μου λεφτά».
Έμαθε να είναι στρατηγός από τον… κολλητό του
Αν είχε έναν «κολλητό» στη ζωή του, αυτός ήταν ο αγαπημένος του παππούς, «Papa Chilly». «Τον θαύμαζα από κάθε άποψη. Είναι αυτός που με δίδαξε πώς να σκέφτομαι σαν ιδιοκτήτης και όχι σαν απλός εργαζόμενος λέγοντάς μου πως ό,τι και αν γίνω να μην κάθομαι πίσω από ένα γραφείο αλλά να περνάνε τα πάντα από τα χέρια μου. Ήθελε να είναι καθορίζω εγώ τη μοίρα και τις επιλογές στη ζωή μου». Η φιγούρα του «Papa Chilly» τον κάνει ακόμα και σήμερα να στενοχωριέται καθώς το 2002 δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια ληστείας στο ίδιο του το βενζινάδικο.
Αφήνει έργο όπου και αν βρεθεί
Με τόσο απαιτητικό χαρακτήρα και εγωισμό δεν γίνεται να μην δημιουργεί προσδοκίες σε όποια ομάδα και αν τον έχει στη σύνθεσή της. Το ίδιο συνέβη στα πρώτα του χρόνια στη Νέα Ορλεάνη, ήταν εκείνος που έδωσε πνοή και διάσταση στο παιχνίδι της «Lob City» των Clippers, στο Houston έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας του και πολλοί υποστηρίζουν ότι αν δεν είχε τραυματιστεί πριν τον έκτο αγώνα των NBA Playoffs κόντρα στους διαστημικούς Warriors και με το σκορ στο 3-2 υπέρ των Rockets, οι Cavaliers του φίλου του, LeBron δεν θα ήταν μεγάλο εμπόδιο στους τελικούς.
Τα τελευταία τρία χρόνια έχει δώσει ζωή σε δυο οργανισμούς που έψαχναν εναγωνίως έναν ηγέτη και έστω και αν δεν βρίσκεται στην μπασκετική ακμή του, βρήκε τον τρόπο να αναβαθμίζει τόσο τους Thunder και κυρίως την τελευταία διετία τους Suns. Πέρσι έπαιξε αρκετά το σενάριο για να αναδειχθεί MVP της regular season - το πήρε ο Jokic των Denver Nuggets- ωστόσο και μόνο το ότι δεν χάνει τη δίψα του για διακρίσεις τον κάνουν με διαφορά τον κορυφαίο πλέι μέικερ των τελευταίων ετών. Ο Stephen A. Smith δεν θα το υποστήριζε αν δεν το πίστευε πραγματικά.
