O Paul Newman έδωσε αξία στο αντρικό στυλ
1000 και κάτι λέξεις για εκείνον που έγινε ορόσημο παραμένοντας απλά ο εαυτός του.
1000 και κάτι λέξεις για εκείνον που έγινε ορόσημο παραμένοντας απλά ο εαυτός του.
Από τον Κώστα Χρήστου
Τον Σεπτέμβριο του 1961, μία ημέρα πριν την επίσημη πρεμιέρα του ‘‘The Hustler’’ από τον θρυλικό σκηνοθέτη Robert Rossen, ο Richard Burton διοργάνωσε σπίτι του μία προβολή για φίλους ηθοποιούς που εκείνη την περίοδο συμμετείχαν σε παραστάσεις του Broadway. Η ταινία έκανε εντύπωση στον κλειστό κύκλο των ηθοποιών και στη συνέχεια έφτασε στο σημείο να προταθεί για 9 Όσκαρ κερδίζοντας τα 2. Περίπου 10 χρόνια αργότερα, ο Burton σε συνέντευξη του σχολίασε εκείνη την βραδιά αναφέροντας μεταξύ άλλων.
«Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα έναν άντρα σε ταινία πιο κουλ από μένα. Και αν δεν έπαιζε ο Paul στην ταινία, πολύ αμφιβάλλω για το αν θα συζητούσαμε σήμερα για αυτή».
Στην εποχή του Newman -και κυρίως στα παιδικά του χρόνια- το σινεμά ήταν ακόμη πειραματικό. Αυτό σημαίνει ότι, ενώ υπήρχαν τα χρήματα για μεγάλες παραγωγές και ανθρώπινο δυναμικό που να μπορέσει να φέρει εις πέρας την αποστολή της οργάνωσης μίας ταινίας, το κομμάτι της υποκριτικής ήταν κάτι που οι ηθοποιοί ακόμη το έψαχναν. Υπήρχε μία στάνταρ Χολιγουντιανή συνταγή που οι ηθοποιοί δίσταζαν να αποκλίνουν από αυτήν. Από ταινίες δράσεις μέχρι ρομάντζο. Ο Paul Newman ήταν ο άντρας που από την πρώτη στιγμή ήθελε να κάνει τα πράγματα με τον δικό του τρόπο. Ακριβώς όπως έκανε και στην ζωή του. Ήταν πιο άναρχο πνεύμα από τους καθωσπρέπει αστέρες της εποχής, δεν φοβόταν να εμφανιστεί δημόσια με 2 και με 3 γυναίκες και δεν παρέλειπε να κάνει προκλητικά σχόλια του τύπου «Ακόμα δεν έχω αποφασίσει αν αγαπάω τα αυτοκίνητα περισσότερο από τον κινηματογράφο». Αυτό που για την Ακαδημία ήταν ταμπού, για τον υπόλοιπο κόσμο συμβόλιζε τον ανεξάρτητο άντρα που χάραζε τον δικό του δρόμο. Τώρα αν αυτός τύχαινε να είναι ωραίος, χαρισματικός και στιλάτος όπως ο Paul Newman, τότε δεν υπήρχε απολύτως κανένα πρόβλημα.
«Φέρνω στο μυαλό μου όλες εκείνες τις μεγάλες ταινίες του. Το ‘‘Cool Hand Luke’’. To ‘‘Hustler’’. To ‘‘Butch Cassidy and The Sundance Kid’’ και το ‘‘Somebody Up There Likes Me’’.
Από ένα σημείο και μετά, συνειδητοποίησα πως δεν ήταν ο Paul που έπαιζε τους ρόλους. Ήταν οι χαρακτήρες, που όλοι είχαν να δείξουν κάτι από τον Paul Newman».
Αυτά ήταν τα λόγια του μεγάλου κριτικού κινηματογράφου Roger Ebert. Και πραγματικά, ο Newman δεν ήταν απλά ένας ακόμη τύπος που ερχόταν να υποδυθεί έναν macho χαρακτήρα. Όταν θα το έκανε, θα τον εμπλούτιζε με την δική του φιλοσοφία και τον τρόπο ζωής. Ή ακόμη και αν έπρεπε να ακολουθήσει μία συγκεκριμένη σεναριακή δομή για τον ρόλο του, θα φρόντιζε να τον κάνει αρκετά αισθητό, ώστε να μην έχει να κάνει το κοινό με κάποιον μυώδη βλάκα που το παίζει ήρωες.
«Γνωρίζω τον Fast Eddie πολύ καλύτερα από εσένα Martin», είχε πει στον Scorsese μετά από μία διαφωνία τους στο ‘‘The Color of Money’’. Ο Newman δεν έβαζε τον εαυτό του μέσα στον χαρακτήρα που καλούταν να υποδυθεί. Είχε την ικανότητα να γυρίσει τούμπα την κατάσταση και να μεταμορφώσει τον οποιοδήποτε χαρακτήρα σε Paul Newman. Είτε αυτός έριχνε γροθιές στο ρινγκ, είτε κρατούσε την στέκα του μπιλιάρδου, είτε κάλπαζε στην Άγρια Δύση.
Το πιο δύσκολο πράγμα όταν είσαι σταρ, είναι να κρατηθείς στο επίκεντρο της δημοσιότητας. Είναι κάτι που πρέπει να κάνεις γιατί διαφορετικά θα χαθείς στην αφάνεια. Είναι άλλωστε μία συμβουλή που συνηθίζουν να δίνουν οι μάνατζερ στους ηθοποιούς. Ένα νέο χτένισμα, ένα εμβληματικό ντύσιμο ή μία εμφάνιση σε κάποιο φιλανθρωπικό gala, θα δώσει αφορμή στα ΜΜΕ να σε συζητήσουν και να πετάξουν την είδηση στον κόσμο. Βοηθούν όλα να συνεχίζεται να ακούγεται το όνομα σου. Ο Newman, πάλι, δεν έγινε ποτέ θύμα σε όλο αυτό το παιχνίδι.
Έκανε ταξίδια στις λίμνες με σκάφη επειδή το ήθελε – και μάλιστα πάντα τον εντόπιζαν ακόμη και αν έβρισκε τις πιο απομονωμένες. Ντυνόταν με τον δικό του τρόπο δημιουργώντας τα trends και όχι ακολουθώντας τα. Τα ρολόγια έγιναν σήμα κατατεθέν του. Οι μπότες και τα jean μπουφάν το ίδιο. Σύντομα ήταν οι εταιρείες που ήθελαν τον κόσμο να ντύνεται σαν τον Paul Newman και όχι τον ίδιο να ακολουθεί τις τάσεις τους. Και η παρακάτω ατάκα, είναι διαχρονική μέχρι και σήμερα για κάθε fashion victim εκεί έξω.
«Ένας από τους λόγους που δεν το έχασα ποτέ με το στυλ, είναι επειδή είχα πάντα το δικό μου».
«Δεν είμαι φιγουρατζής. Ξέρω να τρέχω και ξέρω να κερδίζω». Είμαστε στο 2018 και αν ρωτήσεις έναν συντάκτη αυτοκινήτου για στιλάτο ικανό οδηγό, θα σου πει αμέσως για τον Paul Newman. Ή και για τον Steve McQueen. H μεγάλη του αγάπη για τα αυτοκίνητα και την ταχύτητα δεν είναι κάτι άγνωστο, ούτε τα τρόπαια που έχει σηκώσει για το Sports Car Club of America. Tον επαναστατικό του χαρακτήρα στο τιμόνι, τον έδειχνε με τις νίκες του και τα τετράτροχα που επέλεγε για εργαλεία στους αγώνες.
Γιατί έχει κάτσει στην θέση ενός Triumph TR6 που του έδωσε και την πρώτη νίκη. Έχει τερματίσει τα γκάζια καθήμενος σε Nissan 280ZX Twin Turbo V-8. Και έχει δώσει μία άλλη φινέτσα στην Porsche 935 του 1979, όταν έκανε το Le Mans να φωνάζει το όνομά του. Ο Paul Newman έχει οδηγήσει πάνω από 150 αυτοκίνητα, αγωνιστικά και μη, που το καθένα είχε την δική του αξία και την δική του ιστορία. Είναι όμως πολλά παραπάνω από μία νίκη και σκόνες πάνω στα τζάμια. «Είναι, ρε γαμώτο, αυτό το ασύγκριτο πνεύμα ελευθερίας».
Την δεκαετία του ’50, ήταν σίγουρα ένας από τους πιο περιζήτητους άντρες στον πλανήτη. «Είναι πολύ δύσκολο να είσαι παντρεμένη με κάποιον που ξέρεις ότι, με το που θα γυρνούσες το κεφάλι σου, κάθε γυναίκα θα παρακαλούσε να προσγειωνόταν στην αγκαλιά του άντρα σου» έχει πει η επί 50 χρόνια σύζυγός του Joanne Woodward. Πολλά έχουν ακουστεί για την προσωπική ζωή του Paul Newman. Από το ότι έφτασε στο σημείο να απορρίψει μέχρι και την Elizabeth Taylor, μέχρι ότι υπήρχε πάντα μία γυναίκα να τον περιμένει στο καμαρίνι του. Ότι συνήθως ήταν μεθυσμένος όταν την έπεφτε σε άγνωστες και ότι είχε αδυναμία στις πιτσιρίκες.
Όμως αυτό είναι το Χόλιγουντ και οι δεκάδες ιστορίες που γράφονται πίσω από τα πλατό, όπου ο καθένας έχει μία να πει. Ο Paul Newman ωστόσο, δεν έγινε ποτέ λιγότερο θελκτικός μέσα από αυτές τις ιστορίες, ούτε έχασε τον τίτλο του αρρενωπού συμβόλου του σεξ. Επιβίωσε μέχρι σήμερα μέσα από τους δεκάδες άντρες που προσπάθησαν να υιοθετήσουν το στυλ και το sex appeal του.
Κανείς ωστόσο δεν το έκανε ποτέ καλύτερα από τον ίδιο τον Newman.
Μέσα από ταινίες, αγώνες και αυτοκίνητα, ρολόγια και κοστούμια, ο Newman που σαν σήμερα πέθανε από καρκίνο, έβαλε το δικό του λιθαράκι στον προσδιορισμό της λέξης «άντρας». Ήταν εκείνος ο τύπος που έχτισε άθελα του ένα ολόκληρο προφίλ, υπενθυμίζοντας πως οι πραγματικά μεγάλοι άντρες είναι εκείνοι που δεν πηγαίνουν απλά κόντρα σε ένα ρεύμα, αλλά κινούν βουνά και ποτάμια για να το παρασύρουν στην δική τους κατεύθυνση. Και αυτό μπορούν να το κάνουν λίγοι άντρες εκεί έξω. Ανεξάρτητοι. Δυναμικοί. Που παρασύρονται από την ίδια τους την θέληση να ξεχωρίζουν και όχι να ακολουθούν. Και πάντα με ταλέντο. Όλο αυτό το πακέτο, είναι πράγματι κάτι δύσκολο για να το βρεις σήμερα εκεί έξω.
Το έβρισκες όμως στον Paul Newman.