Για να είμαι ειλικρινής, δεν είχα ιδέα ότι σταμάτησε το ποδόσφαιρο φέτος και συγκεκριμένα στις 4 Αυγούστου του 2020. Στο μυαλό μου ο Casillas είχε σταματήσει εδώ και ένα χρόνο, τότε που η καρδιά του τον «πρόσταξε» να κάνει ένα βήμα πίσω και να αρχίσει να αποδέχεται ότι σύντομα θα παρακολουθεί το άθλημα ως θεατής.
Τελικά το πραγματοποίησε με ένα συγκινητικό μήνυμα στα social media…
Lo importante es el camino que recorres y la gente que te acompaña, no el destino al que te lleva, porque eso con trabajo y esfuerzo, llega solo y creo que puedo decir, sin dudar, que ha sido el camino y el destino soñado #Grac1as pic.twitter.com/xb8ucs9REh
— Iker Casillas (@IkerCasillas) August 4, 2020
Ακόμα και αν πλέον η τάση του προς την γκάφα είχε αυξηθεί επικίνδυνα, η παρουσία του και μόνο κάτω από τα γκολπόστ –είτε αυτά ήταν της Ρεάλ, της Πόρτο ή της Ισπανίας- ήταν κάτι που πάντα μου έφτιαχνε τη διάθεση.
Για αρκετούς κορυφαίος όλων είναι ο Gianluigi Buffon, για άλλους ο Petr Cech και τους παλιότερους ο Peter Schmeichel. Για μένα και για πολλούς ακόμα ο Casillas ήταν, είναι και θα είναι όχι απλά ο «Άγιος Iker», αλλά εκείνος που δίδαξε το σταριλίκι από την πλέον αντιεμπορική θέση του αγωνιστικού χώρου. Το βιογραφικό του θεωρώ πως είναι περιττό να το αναλύσουμε, όπως και τα επιτεύγματά του που είναι όλα εμπλουτισμένα από μπόλικο χρυσάφι, μετάλλια και τρόπαια.
Αυτό όμως που έκανε τον Casillas μοναδικό από τα 17 του όταν πρωτοεμφανίστηκε στο ποδοσφαιρικό στερέωμα μέχρι και την τελευταία ημέρα της καριέρας του έκανε αυτό που του έλεγε η καρδιά του. Σαν τον άνθρωπο, τον ηγέτη που ξέρει ότι διαφέρει από τους υπόλοιπους και όταν φτάσει η ώρα και η στιγμή να επέμβει θα δώσει αυτό το κάτι παραπάνω που θα τον κάνει περιζήτητο.
Υπάρχει πιο τρανό παράδειγμα από τον τελικό του Champions League στη Γλασκόβη του 2002, μεταξύ Ρεάλ Μαδρίτης και Λεβερκούζεν; Ναι, στον περιβόητο Τελικό του Zidane, που με το σκορ στο 2-1 υπέρ της «Βασίλισσας», η Λεβερκούζεν «ξυπνάει» ένα τέταρτο πριν τελειώσει το ματς και ο Iker που έχει μπει ως αλλαγή στη θέση του Cesar, ξαφνικά δέχεται όσα «πυρά» δεν έχει δεχτεί ολόκληρη τη χρονιά.
Το αποτέλεσμα σε οποιοδήποτε εξ αυτών ήταν ένα:
«Iker says “No”».
(από το 8:50 του βίντεο)
Μία όμως είναι «Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ»
Ήταν στο ΟΑΚΑ το 1999 όταν έκανε ντεμπούτο στο Champions League απέναντι στον Ολυμπιακό. Γιατί όμως το αναφέρω αυτό; Διότι πολλά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 2007 έκανε ίσως την απόκρουση της ζωής του απέναντι στην ελληνική ομάδα.
Είναι η στιγμή που ο Darko Kovačević ετοιμάζεται να πανηγυρίσει την ισοφάριση μέσα στο «Santiago Bernabeu» και σουτάρει από την μικρή περιοχή. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, η κάμερα εστιάζει στο σαστισμένο πρόσωπο του Σέρβου που αδυνατεί να πιστέψει αυτό που μόλις συνέβη, την ώρα που ο Casillas έκανε αυτό που κανείς άλλος δεν θα μπορούσε. Έπιασε άλλο ένα «άπιαστο».
(Από το 3:10 του βίντεο)
Ο Iker ήταν αληθινός
Στη ζωή μας, είμαστε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας και τα άτομα τα οποία επιλέγουμε να έχουμε γύρω μας. Ο Casillas ωστόσο ήταν πάντα ένας τύπος που δεν σου έδινε την εντύπωση ότι ήταν απόλυτα μετρημένος και με νοοτροπία στρατιώτη για τη θέση του τερματοφύλακα. Αντιθέτως όπως έδειξε στην καριέρα του, ήταν μονίμως αυτός που είχε το πονηρό χαμόγελο μετά από κάποια πλάκα ενώ αντιμετώπιζε την κάθε γκάφα του με τέτοια ψυχραιμία λες και έπαιζε σε άλλη θέση, που τα λάθη συγχωρούνται.
Αν για εκείνον ένα «τρόπαιο» έχει αξία, όλοι ξέρουν ότι δεν είναι κάποιος τίτλος που κατέκτησε κάτω από τα γκολπόστ αλλά η σύζυγός του Sara Carbonero.
Για τον περισσότερο κόσμο, εκείνη είναι η αιτία που τον «χάλασε» με το πέρασμα των χρόνων, για τον ίδιο είναι το «φως» του. Εκείνη που έχει μεγαλύτερη σημασία από όλους και όλα.
Για τα μάτια της άλλωστε προσέφερε το highlight του Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής. Τότε που φίλησε την αγαπημένη του μπροστά στο φακό, όταν εκείνη ήρθε να του πάρει δηλώσεις μετά τον νικηφόρο τελικό κόντρα στην Ολλανδία:
Η σχέση του μαζί της απεδείχθη η απόλυτη ευχή και κατάρα που μπορούσε να ζητήσει. Ο Mourinho του φυλούσε μόνιμη θέση στον πάγκο, βλέποντας πως το ποδόσφαιρο δεν είχε πλέον πρώτο λόγο στη ζωή του, αν και όπως όλα δείχνουν του καταλόγισε ότι διέρρευσαν πολλά πράγματα που λέγονταν στα αποδυτήρια της Ρεάλ στον Τύπο.
Ό,τι και να έκανε, όποια και αν ήταν η επιλογή ανάμεσα στην ηρεμία και την Sara ο κόσμος οφείλει να σέβεται ότι ήταν μια επιλογή καρδιάς. Πολλοί θα έλεγαν ότι άλλος ένας ποδοσφαιριστής έγινε «δούλος» για τα μάτια μιας όμορφης γυναίκας ωστόσο η αλήθεια στην περίπτωση του ζεύγους Casillas-Carbonero δεν είναι ίδια. Όταν είσαι στην κορυφή του κόσμου και έχεις τόσες να σε κυνηγούν, το μόνο που έχεις ανάγκη είναι κάτι το αληθινό. Όπως αποδείχτηκε εκείνη ήταν κυρίως δίπλα του μετά το καρδιακό επεισόδιο στην προπόνηση της Πόρτο, εκείνος είναι δίπλα της τώρα που εκείνη διαγνώστηκε με καρκίνο των ωοθηκών.
Και αν για τους περισσότερους η Sara τον «κατέστρεψε», εκείνη ήταν και η μόνη που ανύπαντρη ακόμα μετακόμισε μαζί του στην Πορτογαλία όταν έφυγε από τη Ρεάλ προκειμένου να συνεχίσουν εκεί το παραμύθι τους. Εκεί που παντρεύτηκαν σε μια σύντομη τελετή με μόλις δύο μάρτυρες και όχι με εορτασμούς και σαμπανιέρες, καθώς το μόνο που χρειάζονταν ήταν να πιστοποιήσουν ότι είναι και επίσημα ζευγάρι για χάρη των παιδιών τους.
Άντρες σαν τον Casillas πρέπει να χειροκροτούνται και όχι να λιθοβολούνται για τις επιλογές τους, ιδιαίτερα από τη στιγμή που αυτές είναι πραγματικές. Μπορεί για τους περισσότερους να έχασε την αίγλη και τη σιγουριά που εξέπεμπε τόσα χρόνια κάτω από τα γκολπόστ ωστόσο τη λάμψη και το χαμόγελό δεν του τα στέρησε κανείς.
Όποια τροπή και αν πάρει το παραμύθι του, όσο αντέξει η καρδιά του εκείνος θα συνεχίσει να το ζει και να δίνει όλο του το «είναι», ακόμα και αν δεν μπορεί να μοιράσει πλέον τα άπειρα «αχ» μετά από σουτ των αντιπάλων και να κερδίσει το χειροκρότημα της δικιάς του κερκίδας.
