Γιατί το έχω πλέον πάρει απόφαση, το μπάσκετ στο γηπεδάκι της γειτονιάς όπως είναι τώρα, σταματάει. Θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου, το γηπεδάκι αυτό να φτιαχτεί και η ώρα που θα βάλω τα αθλητικά και θα πάρω την τσάντα για το τελευταίο «μπει-δε-μπει» με τους κολλητούς, είμαι σίγουρος, δεν θα αργήσει!
Έχουν προηγηθεί χιλιάδες ματσάκια με όλες τις παραλλαγές στο γηπεδάκι αυτό, που ήταν το δεύτερο σπίτι μας για όλη μας την εφηβεία κι έτσι το αισθανόμαστε ακόμα δηλαδή - αν και τα ραντεβού μας στο τσιμέντο αραίωσαν τα τελευταία χρόνια. Κανείς μας δεν ξεχνάει τα καλοκαιρινά τουρνουά που στήναμε με τους υπόλοιπους της γειτονιάς. Σε όλα είχαμε περάσει τέλεια, αλλά εκείνο του 2005, που το κερδίσαμε με το καλάθι του Γιάννη στο τέλος, έχει καρφωθεί στη μνήμη της παρέας: Μα πώς πήρε την πάσα του Πέτρου, πώς πήδηξε, παρά τον ψηλό που τον είχε μαυρίσει στα φάουλ σ’ όλο το παιχνίδι, πώς η μπάλα αναπήδησε στο στεφάνι μία, δύο και τελικά, μπήκε! Ματσάρα! Και παιχταράδες όλοι μας! Δεν ξεχνάμε ούτε την αδικία της προηγούμενης χρονιάς βέβαια, που το πήραν οι μεγάλοι, έτσι, επειδή ήταν πιο μεγάλοι και δεν μπορούσαν να δεχτούν πως εμείς οι «μικροί» ξέραμε τόσο μπάσκετ…
Τα τελευταία χρόνια το ανοιχτό της γειτονιάς, σχεδόν ερήμωσε και πονάει η καρδιά μου να το βλέπω έτσι… Μπασκέτες σκουριασμένες, το τσιμέντο στο δάπεδο «σκασμένο», διχτάκια ούτε για δείγμα… Ελάχιστοι πια παίρνουν την πορτοκαλί τους μπάλα και κατεβαίνουν να παίξουν, ενώ τα τουρνουά ανήκουν πια στο ένδοξο παρελθόν της νιότης μας… Η παρέα βέβαια, ποτέ δεν έκοψε την αγαπημένη συνήθεια. Ακόμα κι όταν οι υποχρεώσεις μας ξέφυγαν από εκείνες του σχολείου και μεγάλωσαν, το ραντεβού μας μένει σταθερό: Κάθε Πέμπτη απόγευμα, κατεβαίνουμε για μπάσκετ. Μια από αυτές τις Πέμπτες, φεύγοντας καταϊδρωμένος από το τελευταίο μονό με τα παιδιά, είδα την ευκαιρία μου να ξαναδώσω ζωή στο γηπεδάκι της πλατείας: Το Make your Point της ΕΚΟ, μου μίλησε στην καρδιά. Η ΕΚΟ, μέγας χορηγός της Basket League, βοηθά στην ανακαίνιση των γηπέδων της γειτονιάς. Αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς είναι να ενημερώσουμε για το γήπεδο που θέλουμε και μετά να… σκοράρουμε όσο πιο πολλούς πόντους μπορούμε – ευκολάκι!
Την επομένη κιόλας, τράβηξα μια φωτογραφία του γηπέδου, την ανέβασα στο EKO app και περιμένω. Όταν η φωτογραφία μου «περάσει» - γιατί το ξέρω πως θα περάσει – θα αρχίσω το μπάσκετ: Καλάθια στο basket game του EKO app, καλάθια και στις μπασκέτες που θα βρίσκω έξω από τα γήπεδα της EKO BASKET LEAGUE. Θα πρέπει να βοηθήσουν και οι MVP των αγωνιστικών γιατί εκείνοι θα διαλέγουν πού θα πάνε όλοι οι πόντοι της αγωνιστικής…
Το «γηπεδάκι» μου, που ανυπομονώ να δω ανακαινισμένο!
Ονειρεύομαι από τώρα την πρώτη φορά που θα αντικρίσω το γηπεδάκι έτοιμο, ανακαινισμένο, «σαν καινούριο». Την πρώτη φορά που η μπάλα μου θα αναπηδήσει στο καινούριο, σύγχρονο δάπεδο και το πρώτο μου σουτάκι στη νέα μπασκέτα – έτσι για να τη δοκιμάσω… Σίγουρα θα χρειαστούμε λίγο χρόνο με τα παιδιά μέχρι να τη συνηθίσουμε και θα πρέπει μάλλον να πυκνώσουμε τα ραντεβού για μπασκετάκι! Θα πρέπει να οργανώσουμε κι ένα καινούριο τουρνουά, έτσι, για το καλό, για το καινούριο γήπεδο. Οι πιτσιρικάδες θα ξετρελαθούν – μπορεί και ν’ αγαπήσουν το μπάσκετ όπως κι εμείς, να χαίρονται να παίζουν σε ένα ασφαλές και όμορφο γήπεδο και να το κάνουν κι αυτοί στέκι τους, ή «δεύτερο σπίτι» τους, όπως το κάναμε κι εμείς…
Πάμε για ένα τελευταίο «μπει-δε-μπει», κι ας είναι το επόμενο μετά την ανακαίνιση!
