Όσες φορές και να σε τσιμπήσουν, όσες φωτογραφίες από το ελικόπτερο και να δεις, η αίσθηση ότι αυτές οι ανατριχιαστικές λέξεις που αργά το βράδυ της 26ης Ιανουαρίου του 2020 έκαναν το γύρο του διαδικτύου ακόμα μοιάζουν ψεύτικες. Ένας χρόνος έχει περάσει και ακόμα αρνείσαι να συνειδητοποιήσεις ότι αυτός ο λαμπερός τύπος δεν βρίσκεται πλέον ανάμεσά μας.
Όσα χρόνια και αν περάσουν, τη μαύρη ημέρα της 26ης Ιανουαρίου θα τη θυμόμαστε με τρέμουλο καθώς θα αναβιώνεται ο εφιάλτης εκείνης της τρομακτικής είδησης. Σαν τον κακό ύπνο που περιμένεις τις πρώτες πρωινές ώρες για να ξυπνήσεις και να επανέλθεις στην πραγματικότητα.
Τότε που το πρώτο πράγμα πέρα από την ανατριχίλα και την παγωμάρα, ήταν η ανάγκη μέσα στα επόμενα λεπτά να έρθει μια ανάρτηση που να γράφει «fake news». Δυστυχώς η είδηση δεν άλλαξε και ούτε θα αλλάξει. Ποτέ.
«Kobe Bryant is dead». Ποιος να το πιστέψει;
Ένας θάνατος δεν είναι ποτέ ευχάριστος για κανέναν, ωστόσο το συναίσθημα που προκάλεσε η είδηση του θανάτου του άλλοτε σταρ του ΝΒΑ και του παγκόσμιου μπάσκετ, Kobe Bryant μαζί με την κόρη του και όσα άτομα επέβαιναν στο μοιραίο ελικόπτερο, έχω την αίσθηση ότι μας «βύθισε» όλους ένα επίπεδο παραπάνω από όσο θα έκανε μια αντίστοιχη είδηση ενός οποιουδήποτε άλλου σταρ. Σαν να ήταν οικογένεια ένα πράγμα και δεν αυτό δεν αποτελεί υπερβολή.
Είχαμε γράψει κείμενο και για την ημέρα που αποσύρθηκε.
Είτε ασχολείσαι με το μπάσκετ, είτε όχι δεν μπορεί να μην γνωρίζεις τον Kobe. Έναν θρύλο του αθλητισμού, μια φιγούρα που διαδραμάτισε ξεχωριστό ρόλο στο μπάσκετ αλλά και γενικότερα στο Los Angeles και τον κόσμο. Ήταν εκείνος που έδωσε ελπίδα ότι υπάρχει ζωή για το άθλημα μετά τον Michael Jordan, αυτός που κάθε νύχτα «μάτωνε» τα αντίπαλα καλάθια, γέμιζε γήπεδα και δημιουργούσε ρεκόρ.
Το μεγαλείο αυτού του ανθρώπου που λέγεται Kobe Bryant δεν μπορεί να αποτυπωθεί σε ένα αφιέρωμα, όχι απλώς για την προσφορά του στα γήπεδα αλλά κυρίως για το ρόλο που έχει διαδραματίσει στις ζωές των ανθρώπων. Διότι πέρα από τα τρόπαια, την νοοτροπία του νικητή, τα αμέτρητα buzzer beaters και την επιθυμία του να είναι μέχρι το τέλος ο κορυφαίος όλων, ο «Black Mamba» είναι από τους σημαντικότερους λόγους που ο κόσμος στράφηκε στον αθλητισμό.
Εκείνος που έδωσε έναν λόγο παραπάνω στα μικρά παιδιά να μείνουν στο γήπεδο και να μάθουν βλέποντάς τον με αποτέλεσμα να αποτραβηχτούν από τις κακοτοπιές. Ήταν αυτό που αποκαλούμε «ίνδαλμα».
Θυμάμαι ακόμα το γράμμα που έγραψε αποχαιρετώντας το μπάσκετ (θυμήσου το στο παρακάτω άλμπουμ):
Άνθρωποι σαν τον Bryant δεν έπαιζαν ποτέ για πάρτη τους, αλλά για να κάνουν τον κόσμο καλύτερο. Για να τον βλέπουν οι επόμενες γενιές και να συνεχίζουν το έργο του.
Λίγα βράδια πριν έρθει το αναπάντεχο φινάλε, είχε δώσει συγχαρητήρια στον LeBron James όταν εκείνος τον προσπέρασε σε πόντους ρίχνοντάς τον στην 4η θέση των σκόρερ όλων των εποχών στο ΝΒΑ. Τα συγχαρητήριά του στοTwitter ξεχείλιζαν καλοσύνη και χαρά για έναν απλούστατο λόγο. Ότι «πηγαίνει το άθλημα ένα βήμα παρακάτω»:
Το απόλυτο κλισέ που ακούμε σε τέτοιες περιπτώσεις «ο κόσμος είναι πιο φτωχός σήμερα», αισθάνομαι πως έχει περισσότερο νόημα από ποτέ. Διότι μια μέρα σαν και αυτή, ένα ΝΒΑ γεμάτο από παίκτες που έχουν γαλουχηθεί από αυτόν τον άνθρωπο, κανείς δεν θα έχει πραγματικά όρεξη για παιχνίδι.
Είναι η μέρα που φίλαθλοι από όλες τις ομάδες θα ανάβουν ένα κερί και θα αφιερώνουν ελάχιστα δευτερόλεπτα σιγής προς τιμήν αυτού του τεράστιου ανθρώπου.
Ενός τύπου που αγαπούσε το άθλημα και ήθελε να βλέπει μέσω αυτού τον κόσμο να προοδεύει. Και ένας τέτοιος άνθρωπος είναι πραγματικά ευλογία για όσα έκανε και πραγματική πληγή να μην βρίσκεται ανάμεσά μας. Ήταν 41 ετών και η κόρη Gianna μόλις 13.
Miss you Kobe Bryant....
