Είναι το γεγονός του καλοκαιριού; Ίσως. Οι θρυλικοί Autechre ήρθαν στο Ηρώδειο. Ίσως αυτό να είναι ένα παγκόσμια ιστορικό πράγμα, κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί στους αρκετά κλειστούς κύκλους της ηλεκτρονικής. Ποιος θα το περίμενε πως μία τόσο παράξενη «μπάντα» θα έπαιζε ποτέ στο συγκεκριμένο χώρο και θα κόντευε να το γκρεμίσει κιόλας;
Ναι οι τύποι είναι για δέσιμο κανονικά. Δεν έχεις ξανακούσει κάτι τέτοιο σίγουρα, μιλάμε για ένα wall of sound ανεπανάληπτο, μία εναλλαγή ρυθμών και διαθέσεων που δύσκολα μπορεί κανείς να καταλάβει. Οι Autechre είναι οι μάστορες στο είδος τους.
Για αυτό και τους λατρεύουμε.
Ο κόσμος γέμισε το Ηρώδειο και όλοι περιμέναμε να βγουν στη σκηνή οι θεοί της ηλεκτρονικής μουσικής. Κατά τις δέκα παρά τέταρτο κλείσανε όλα τα φώτα και το μόνο φως που υπήρχε ήταν εκείνο από το φεγγάρι και την φωτορύπανση της πόλης.
Και ξαφνικά, πρόβαλαν δύο σκοτεινές φιγούρες με καπέλα και τσάντες ώμου. Μέσα στις τσάντες είχαν τους υπολογιστές τους. Χρόνια τώρα οι Autechre βγαίνουν μόνο με laptop και την καθιερωμένη τους ρακέρα με προενισχύσεις και εφέ.
Όλο το Ηρώδειο άρχισε να χειροκροτεί και να φωνάζει. Το σετ ξεκίνησε και όλοι μπήκαμε αμέσως στο τριπάκι που μας πρόσφεραν (όχι απλόχερα ακόμη). Μελωδίες πετσοκομμένες, παραμορφωμένα συνθεσάιζερ, μπότες που βγαίνανε από τα σωθικά του sub, βίδες, παξιμάδια και ρινίσματα φεύγανε από τα ηχεία. Όλοι μας - εμείς οι μουσικά ανάπηροι - είμασταν στο «σπίτι» μας.
Η αλήθεια είναι πως οι θέσεις του Ηρωδείου είναι αρκετά άβολες και δεν σου αφήνουν χώρο να χορέψεις και να τα σπάσεις όλα. Ήταν κάπως περίεργο αλλά όμως ο ήχος ήταν απίστευτος, τόσο καλός που σε αποζημίωνε αμέσως που δεν μπορούσες να κουνήσεις στη θέση σου.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν που δεν μας αφήνανε να παίρνουμε φωτογραφίες. Σίγουρα αυτή πρέπει να ήταν επιθυμία της ίδιας της μπάντας μιας και είναι γνωστοί για την μυστικοπάθεια τους.
Μας κάψανε τελείως οι Autechre αν και θα θέλαμε να είχαν παίξει λιγάκι πιο δυνατά. Σίγουρα όμως οι υπεύθυνοι του θεάτρου δεν τους άφησαν, μάλλον φοβούμενοι μην γκρεμίζουν τις αρχαίες κοτρόνες των Ρωμαίων.
Παίξανε περίπου μία ώρα και κάτι και έφυγαν από τη σκηνή με ενός λεπτού χειροκροτήματα. Αποθεώθηκαν από το Αθηναϊκό κοινό και μάλιστα σε έναν ιστορικό χώρο.
Ένα live που θα θυμόμαστε για πολύ καιρό, κάτι ξεχωριστό, κάτι αλλιώτικο, κάτι που δεν είμαστε σίγουροι ότι θα ξανασυμβεί σύντομα. Ο κόσμος έβγαινε από το θέατρο χαμογελαστός, κι αυτό ήταν η απόδειξη πως οι Autechre βρίσκονται βαθιά μέσα στις καρδιές τους.
