Αναμφίβολα ο αθλητισμός και τα μεγάλα event έχουν τη δύναμη να ενώνουν κόσμο και να δημιουργούν σπουδαίες στιγμές μπροστά στο κοινό που τα παρακολουθεί. Δεν έχει σημασία ποιο άθλημα παρακολουθείς ή το υψηλό επίπεδο των αθλητών που το απαρτίζουν, αλλά κυρίως οι χαρακτήρες που έχουν οι πρωταγωνιστές. Ένα τέτοιο σκηνικό πραγματοποιήθηκε χτες στο court του Wimbledon και τον αγώνα μεταξύ του Novak Djokovic και του Jannik Sinner, ένα ματς χορταστικό με τρομερές εναλλαγές συναισθημάτων, επικά χτυπήματα και πάνω από όλα αρχοντικό παιχνίδι.
Ο Σέρβος επικράτησε του Ιταλού ύστερα από ένα μυθικό παιχνίδι, δείχνοντας ότι βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και έτοιμος να πάρει τη ρεβάνς από τον Rafael Nadal για τον αποκλεισμό από το Roland Garros.
Ο Djokovic έχει προσφέρει και άλλη σπουδαία στιγμή.
Πέρα από τη χορταστική αναμέτρηση, ο αγώνας στιγματίστηκε από μια υπέροχη σκηνή την ώρα που οι δύο τενίστες έδιναν τα πάντα και η αγωνία βρισκόταν στο κατακόρυφο. Με το σκορ στο 2-1 σετ υπέρ του Sinner αλλά τον Djokovic να ετοιμάζεται για την ισοφάριση, ο Ιταλός γύρισε τον αστράγαλό του και άπαντες πίστεψαν ότι το τέλος ήρθε άδοξα για τον νεαρό τενίστα. Την ίδια ανησυχία ωστόσο με το κοινό είχε και ο ίδιος ο Djokovic ο οποίος δεν έμεινε στη θέση του.
Αντιθέτως…
Σε ένα άθλημα που δεν υπάρχουν αντιπαλότητες όπως το τένις και τις τελευταίες μέρες άπαντες μιλάνε για το trash talking του Νικ Κύργιου και τα νεύρα του Στέφανου Τσιτσιπά, ήρθε αυτή η στιγμή στο Djokovic-Sinner να μας θυμίσει πόσο ωραίος είναι ο σεβασμός μεταξύ αθλητών. Όταν δύο πυγμάχοι που χτυπιούνται αβυσσαλέα μέχρι να βγουν νοκ άουτ στο τέλος αγκαλιάζονται σαν να μην έχει ανοίξει μύτη, μας φαίνεται περίεργο να μην μπορούν δύο τενίστες να συνυπάρξουν και να βγάλουν ήθος. Σπουδαίος γίνεσαι με την απόδοσή σου στο γήπεδο, κυρίως όμως με τη συμπεριφορά σου. Και η στιγμή που προσέφερε ο Djokovic χτες ήταν αρκετή για να μας κάνει να χαμογελάσουμε.
Για ποιο λόγο άλλωστε να δεις ένα αγώνισμα άμα στο τέλος δεν το ευχαριστηθείς;
