Μπορεί να ακούγεται τρομερά βλάσφημο, όμως το πιτόγυρο, το Εθνικό μας junk food, δεν είναι μέσα στη λίστα με τα καλύτερα street food του κόσμου. Δεν έπιασε καν τη δεκάδα. Πως είναι αυτό δυνατόν; Κι εμείς αυτό αναρωτιόμαστε παιδιά. Πως γίνεται το πιο αλανιάρικο και παραδοσιακό πράγμα στον κόσμο (το πιτόγυρο) να μην είναι στη λίστα με ό,τι πιο tasty μπορείς να φας ever; Κάτι φοβερά λάθος πρέπει να έχει γίνει εδώ ή απλά οι άνθρωποι που έβγαλαν τη λίστα δεν είναι καλά ενημερωμένοι. Μάλλον δεν έχουν επισκεφτεί ποτέ την Ελλάδα, οπότε τους καταλαβαίνουμε που δεν το έχουν βάλει εκεί που πρέπει. Στην ψηφοφορία που διενήργησε πρόσφατα το πασίγνωστο TasteAtlas και στην οποία πήραν μέρος χιλιάδες αναγνώστες του, την πρώτη θέση κατέλαβε το Roti Canai (κάτι σαν pancake) από τη Μαλαισία, ενώ ακολούθησε το Lumpiang Shanghai (ρολάκι με αυγό) από τις Φιλιππίνες και το Karaage από την Ιαπωνία (τηγανητό κοτόπουλο).
Για όνομα του Θεού και της Παναγίας! Είναι δυνατόν όλα αυτά τα fake fast foods, όλα αυτά τα αγνώστου ταυτότητας junk να βρίσκονται πιο πάνω από το ΑΠΟΛΥΤΟ street food, την τροφή των ίδιων των θεών του Ολύμπου, το πιτόγυρο μας; Το γνήσιο Ελληνικό νέκταρ; Πραγματικά μας πληγώνει, όχι γιατί μας αδίκησαν αυτές οι παράξενες λίστες αλλά γιατί οι άνθρωποι δεν έχουν πραγματικά δοκιμάσει την απόλυτη γεύση. Σε ποια θέση κατάφερε να τερματίσει το ελληνικό τυλιχτό με γύρο; Με το ζόρι στην 17η κάτω από πολλές (α)διάφορες γεύσεις από Ινδία, Μεξικό, Κίνα και Κορέα, που δεν έχουμε ιδέα πώς μοιάζουν. ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ και αίσχος, βλασφημία και δέος για την ασχετοσύνη των «ειδικών» αυτής της «και καλά» λίστας.
Υπάρχουν όμως και θετικά σε όλη αυτή την υπόθεση: η Ελλάδα κατάφερε να έχει διπλή εκπροσώπηση στην πρώτη 50άδα με τα καλύτερα street food του πλανήτη, μιας και το σουβλάκι (έστω μια μικρή δικαίωση) βρέθηκε στην 49η θέση της λίστας. Αίσχος και δέος.