Όταν δουλεύεις σκληρά, πάντα έρχεται η μέρα της δικαίωσης. Για τον Mitchell Hooper, η ημέρα της δικαίωσης ήρθε στις 24 Απριλίου. Είναι η ημερομηνία που έγινε και επίσημα ο πιο δυνατός άνδρας στον πλανήτη. Στον διαγωνισμό «World's Strongest Man», ο Mitchell διέλυσε κάθε ρεκόρ και κάθε αντίπαλο και έγραψε ιστορία ως πρώτος Καναδός που κατακτά τον τίτλο.
Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω, αυτό το επίτευγμα είναι απλώς το κερασάκι στην τούρτα των προσπαθειών του. Ο ίδιος αποκάλυψε το ταξίδι του που τον οδήγησε στην κορυφή του κόσμου και μέσω ενός βίντεο στο Youtube, αναφέρεται σε όλη αυτή τη σκληρή διαδρομή. Ξεκίνησε παίζοντας γκολφ και χόκεϊ πριν πάρει την απόφαση να μεταπηδήσει στο μπέιζπολ το 2013. Δύο χρόνια αργότερα θέλησε να χάσει λίπος, «έκοψε» και άρχισε να κατεβαίνει σε διαγωνισμούς bodybuilding. Κάπου εκεί του μπήκε η ιδέα του τρεξίματος. Ο λόγος; Ήθελε να τρώει αρκετό φαγητό αλλά να μην παίρνει περισσότερο βάρος. Ξεκίνησε να τρέχει 10 χιλιόμετρα την ημέρα και σε 6 μήνες έτρεξε τον πρώτο του μαραθώνιο. Ο πρώτος του αγώνας στην Οτάβα το 2016 τον βρήκε να τερματίζει σε 3 ώρες και 24 λεπτά.
«Ήμουν ένας καλός μαραθωνοδρόμος αλλά όχι ένας σπουδαίος μαραθωνοδρόμος», αναφέρει. «Ήθελα να προκριθώ στον μαραθώνιο της Βοστόνης και έπρεπε να έχω χρόνο τουλάχιστον 3 ωρών και 5 λεπτών. Αλλά δεν τα κατάφερα. Ήμουν απογοητευμένος μετά από αυτό. Ποτέ δε θα γίνω σπουδαίος». Ο Mitchell πέρασε έναν χρόνο περίπου αισθάνοντας αβέβαιος για το αθλητικό του μέλλον. Τότε ήταν που έστρεψε την προσοχή του στην άρση κιλών.
«Ακόμα και όταν έπαιζα μπέιζπολ, πάντα ήθελα να κάνω το μάξιμουμ με μία επανάληψη. Πάντα ήθελα να σηκώνω πολλά κιλά στο γυμναστήριο, είχα την τάση να το κάνω».
Άρχισε να παίρνει βάρος και ανέβηκε από τα 230 στα 260 κιλά καθώς προπονούνταν. Οι φίλοι του στο γυμναστήριο τον ενθάρρυναν να συμμετάσχει στα προκριματικά για το Classic. Η ιδέα άρχισε να δουλεύει μέσα του για τα καλά. Ψήθηκε άσχημα και αφού κέρδισε στο τελευταίο τουρνουά στο powerlifting, αποφάσισε να αυξήσει τον όγκο και να βάλει μπροστά να γίνει ο πιο δυνατός άνδρας στον κόσμο.
«Δεν είναι κάτι που γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη», εξηγεί. «Σήκωνα πολλά κιλά σε όλη τη διάρκεια της προπόνησης. Ήταν ζόρικη δουλειά, δεν ήταν εύκολο, πήρε πολύ χρόνο», καταλήγει.
