«Παιδί μου εσύ που είσαι δυνατό, μπορείς να κατεβάσεις τη γάτα από το δέντρο» σου είπε η γειτόνισσα γιαγιά βλέποντας τα μούσκουλα που γυμνάζεις καθημερινά στο γυμναστήριο. Την ώρα όμως που πας να κάνεις το άλμα συνειδητοποιείς ότι τα πόδια σου δεν «ξεκολλάνε» από το έδαφος οπότε εκείνη τη στιγμή έχεις δύο επιλογές.
Πρώτα, κάνεις την προσπάθεια, δεν φτάνεις το κλαδί (πρώτο ρεζιλίκι) και μετά – αυτό στο υπογράφω – πέφτεις στο έδαφος κατά την προσγείωση και γίνεσαι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ρεζίλι ή αλλιώς σκέφτεσαι ορθά «μην με πάρει χαμπάρι και η γιαγιά» και κάνεις ότι σε πονάει η μέση σου.
Μπράβο φίλε συγχαρητήρια. Νέος άνθρωπος και δεν μπορείς να βοηθήσεις τη γιαγιά. Τι να τα κάνω τα μούσκουλα αν δεν μπορείς να κάνεις άλμα. Μου θυμίζεις αυτούς τους κλασικούς «γυμναστηριακούς», που έρχονται στο γυμναστήριο λες και είναι δικό τους, μιλάνε δυνατά για να τους πάρουν όλοι χαμπάρι ότι ήρθαν, πιάνουν τον πάγκο -και δεν σε αφήνουν να κάνεις εναλλάξ- και προσθέτουν συνεχώς κιλά στην μπάρα. Και βάζουν, και βάζουν, και βάζουν... Και κλασικά μετά, γυρνάνε στον καθρέφτη (τάχα μου καταλάθος και πάντα με αμάνικο για να φαίνονται τα μπράτσα) και κοιτάζουν να δουν αν φούσκωσαν αρκετά ή αν τους κοιτάει κάποιο θηλυκό. Η διαδικασία τελειώνει όταν θα φτάσει η υπόλοιπη γυμναστηριο-παρέα που θα τους υποδεχτεί με ιαχές «ο Χαλκ του γυμναστηρίου» ή «γεια σου ρε… Φέτερερ» - έλεος, παιδιά!
Ρώτα τους όμως «πόσα κιλά κάνεις πρέσα» και είναι βέβαιο πως θα σου απαντήσουν «σήμερα δεν κάνω πόδια», «έκανα ποδήλατο το πρωί» ή το κλασικό «έκανα πόδια πριν έρθεις εσύ» παρότι μόλις έσκασαν μύτη. Ψιτ εσύ, μπρο, μόρτη, ναι εσυ, ο Φέτερερ, αν είναι να γυμνάζεις μόνο χέρια, τότε κόφ' το καλύτερα. Μπορεί να σε αποθεώνουν που τα χέρια σου είναι γεμάτα φλέβες και μύς, αλλά από πίσω σου γελάνε. Δεν γουστάρεις ομοιομορφία στο σώμα σου; Θες να μου πεις ότι θες να καταλήξεις σαν τον κλασικό παίκτη μονού τον οποίον έχουμε μόνο για μέσα στη ρακέτα επειδή δεν κουνιέσαι με τίποτα από το ζωγραφιστό;
Νταξ όλοι περάσαμε τη φάση-Τομ Χάρντι (κι εγώ το ίδιο). Που βαρούσαμε άπειρα πους απς τη μέρα για να αγγίξουμε έστω και λίγο τον Μπέιν. Όταν όμως ήρθε η ώρα να μπω στο γήπεδο όχι μόνο δεν μπορούσα να στρίψω –όχι ότι τώρα το κάνω -αλλά δεν μπορούσα να κάνω άλμα με τίποτα. Για αυτό φίλε γλίτωσε τον εαυτό σου, προπόνησε τα πόδια σου και να ξέρεις πως έτσι φροντίζεις για το μέλλον. Τότε που οι άλλοι θα περπατάνε με «Π» ή θα έχουν τη μέση τους, εσύ θα περπατάς σαν να μην τρέχει τίποτα. Γιατί όπως μου είπε κάποιος από τη δουλειά «με τα πόδια θα πας μέχρι τέλους, όχι με τα χέρια». Αν τώρα έχεις ταλέντο και φετίχ με το κατακόρυφο, σηκώνω τα χέρια ψηλά.
Οι ασκήσεις για τα πόδια είναι πολλές και εύκολες. Αν πας γυμναστήριο έχεις ποικιλία οργάνων που έχουν και ταμπέλα από πάνω «ΠΟΔΙΑ». Αν πάλι δεν το’ χεις κάνε τα παρακάτω και δεν θα χάσεις.
Προσοχή να κρατάς σωστή στάση σώματος και ποτέ το γόνατο που λυγίζει να μην ξεπερνά το ύψος του παπουτσιού σου.
Squat (χωρίς ή με βάρη)
Επαναλήψεις: 8-12, 4 σετ
Προβολές (χωρίς ή με βάρη)
Επαναλήψεις: 8 σε κάθε πόδι, 4 σετ
Προβολές με άλμα
Επαναλήψεις: 8 στο κάθε πόδι, 4 σετ
Αυτά τα λίγα. Αν τώρα θες να πάμε σε κάτι πιο ειδικό, δυναμικό και ταχύ, θα αναφερθώ σε άλλο κείμενο.
