Με μία μικρή πρόχειρη ματιά στην ιστορία του Μάικλ Ροτόντο, βγάζεις ένα και μοναδικό συμπέρασμα: το παλικάρι έχει ανάγκη από μία παραδοσιακή Ελληνίδα μάνα. Εκείνη που θέλει να σου ψωνίζει σώβρακα και κάλτσες παρότι έχεις κλείσει τα 18. Που θέλει να σε ταΐζει μέχρι να σκάσεις από το φαγητό. Που αν μπορεί να σε παντρέψει και με κάποιο τρόπο ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΣΕ ΕΧΕΙ ΣΠΙΤΙ, θα το κάνει χωρίς δεύτερη σκέψη. Το παραπάνω παράδειγμα είναι ο κανόνας για το μέσο αγόρι που μεγαλώνει σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο. Όχι όμως για τον Μάικλ Ροτόντο. Τον τύπο ΠΟΥ ΤΟΝ ΜΗΝΥΣΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ για να ξεκουμπιστεί από το πατρικό του.
Και μέχρι να φτάσει η φάση στα δικαστήρια, φανταζόμαστε πως η ζωή κυλούσε κάπως έτσι…
Είμαι ο Μάικλ και είμαι καλά
Μάγκας. Ο Μάικλ δεν έχει δουλειά. Του αρέσει να ξυπνάει αργά, να πίνει την καφεδάρα του από τα χεράκια της μάνας του και να τρώει τον άμπακο. Να κλείνεται με την εφημερίδα στο μπάνιο και να βγαίνει μετά από μισή ώρα με γεμάτο το σταχτοδοχείο και μπόχα που θα σκότωνε και τον Ζεντ από την Μεγάλη των Μπάτσων Σχολή. «Πότε θα φύγεις αγοράκι μου να κάνεις δική σου οικογένεια;» να του λέει η μάνα του. «Ο Τζο απέναντι έχει ήδη δύο παιδιά».
Όμως ο Μάικλ τα έχει γραμμένα όλα αυτά. «Ρε συ μάνα δεν αφήνεις τα παιδιά και να πιάσεις την μερέντα γιατί νιώθω ένα κενό και δεν θέλω να πάω να παίξω Lineage με άδειο στομάχι;». Ζωάρα ο Μάικλ. Μετά τα videogames ύπνο, καμιά μπριζόλα μετά για να στανιάρει το άντερο και μετά μπίρες με φίλους στο σπίτι. Γιατί να φύγεις όταν περνάς ζάχαρη; Να πας που; Ο Μάικλ αρντάν και τα κουκιά μπαγλάν.
Η κουβέντα
Toυ μίλησαν. Τον έβαλαν κάτω. «Ρε αγόρι μου. Είναι ντροπή. Ούτε στην Ελλάδα του 2014 καταμεσής στην κρίση δεν τα κάνουν αυτά. Τα λένε οι έρευνες. Μέχρι τα 24 έχουν φύγει. Στην υπόλοιπη Ευρώπη το ίδιο, όλο και πέφτουν τα ποσοστά. Ποιος είσαι που το κρατάς αντάρτικο;».
Τίποτα ο Μάικλ. Κοσμάρα του. «Μάνα τι θα φάμε;». Την ίδια ερώτηση κάθε 10 λεπτά. Τα είχαν παίξει οι άνθρωποι. Ο πατέρας του είχε αρχίσει να φρικάρει. «Θα παίρνω δάνειο για να ταΐζω το σκατόπαιδο έξι φορές την ημέρα; Ποιος είναι; Ο Χρήστος Κάβουρας;». Πέσανε πάνω του με το καλό. «Ρε φύγε». «Ρε δίνε του». «Ρε ΔΕΝ ΣΕ ΘΕΛΟΥΜΕ άλλο». Τον απείλησαν ότι θα πάρουν δραστικά μέτρα, αλλά εκείνος γέλασε, ήπιε την τελευταία γουλιά μπίρας και τράβηξε ένα ρέψιμο τόσο δυνατό που άρχισε να βαράει ο συναγερμός. Είχε έρθει η ώρα για δραστικά μέτρα.
Δες λίγο την γκάλερι με τις φωτογραφίες για να καταλάβεις τι παίχτηκε με τους γονείς του.
«ΡΕ ΦΥΓΕ»
Και τι δεν έκαναν οι άνθρωποι. Του έκοψαν το Ίντερνετ. Άρχισε να διαβάζει κόμιξ. Κλείσανε το νερό. Το είδε έβαλε τα γέλια. «Ποιος σας είπε ότι κάνω μπάνιο;». Άρχισαν να του μαγειρεύουν κάθε μέρα λαδερά. Μπάμιες, φασολάκια, αρακά. Τίποτα. Τα έτρωγε και μετά βούλωνε και την αποχέτευση. Είχαν αρχίσει σοβαρά να σκέφτονται να αμολήσουν ντόπερμαν μέσα στο σπίτι. Μια μέρα του πέταξαν κατσαρίδες. Χαμπάρι. Σαν να του πέταξες ροδοπέταλα. Ξύθηκε, έβγαλε ένα μουρμουρητό ενόχλησης, αμόλησε και μία κλανιά που σκότωσε τις μισές και αποκοιμήθηκε.
Αποφάσισαν να το παίξουν έξυπνα. Του πρόσφεραν 1.100 δολάρια ως βοήθημα για να βρει σπίτι. «Σιγά μην φύγω. Αλλά ήθελα λεφτά για το σάιτ που τρέχω, σ’ ευχαριστώ μαμά».
Τελικά, τον Φεβρουάριο του 2018 έφτασε ένα εξώδικο στο σπίτι. Ή θα ξεκουμπιζόταν ή θα του έκαναν μήνυση. Τους έβρισε. Έκλαψε. «Άλλοι στην Ελλάδα τρώνε αυτή τη στιγμή αβγά με πατάτες από τη μάνα τους γιατί είχαν φακές» τους είπε. Τελικά η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια, ο δικαστής ανακοίνωσε στον Μάικλ ότι πρέπει να φύγει και τώρα θα πρέπει να περιμένει την έφεση σε ένα χρόνο.
ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΑΣ
Το σίγουρο είναι το εξής: ο Μάικλ είναι ο ονειρεμένος γιος κάθε Ελληνίδας μάνας. Είναι το «αγοράκι» που θέλουν να βλέπουν ότι δεν θα μεγαλώσει ποτέ. Που όνειρό τους είναι να τον ταίζουν μέχρι να πάθει ανακοπή από το φαγητό και να μην ξεκουμπιστεί ποτέ από το παιδικό του δωμάτιο. Την ώρα που ένας Έλληνας ανακοινώνει στη μάνα του ότι μετακομίζει με την κοπέλα του, εκείνη κλαίει και του θυμίζει τον Μάικλ που μένει ακόμα με τους γονείς του. «ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ Η ΜΑΝΟΥΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΜΗΝΥΣΕΙ ΠΟΤΕ!» του φωνάζει με δάκρυα στα μάτια.
Μάικλ, αν μας ακούς, έλα στην Ελλάδα αγόρι μου να βρεις την υγειά σου. Δεν θα δουλέψεις ποτέ. Δεν θα χρειαστεί να πλύνεις ένα ποτήρι. Υπάρχει μία γυναίκα που περιμένει να σε υιοθετήσει και να σου δώσει όλα όσα οι δικοί σου σου στέρησαν.
Μία παιδική ηλικία για όλη σου την ζωή.
