Έχει συμβεί σε όλους. Αν όχι σε όλους, στους περισσότερους. Κάπου ανάμεσα στα dolby surround, τις γραμματοσειρές των υποτίτλων και στη θαλπωρή του σαλονιού, τα βλέφαρα ξεκινούν να κλείνουν.
Το προσπαθείς. ΤΟ ΠΟΝΑΣ.
Αν μπορούσες να βάλεις οδοντογλυφίδες στα μάτια σου θα το έκανες. Αλλά δεν μπορείς. Αργά-αργά κυλάς προς τη νύστα, αργά-αργά κυλάς χαμηλά στον καναπέ, στην πολυθρόνα του σινεμά. Νιώθεις τον Μορφέα να σε καλεί με τον ίδιο τρόπο που οι Σειρήνες καλούσαν τον Οδυσσέα από το κατάρτι.
Αλλά ρε παιδιά, να πούμε και αυτό. Όλοι εμείς που καταλήγουμε να κοιμόμαστε στις ταινίες και τις σειρές ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ. Ξέρουμε την αδυναμία μας και έχουμε κάνει φιλότιμες προσπάθειες για να την ξεπεράσουμε. Αλλά δεν είναι εύκολο, διάολε. Και δεν είναι για όλους μας το ίδιο. Στις παρακάτω ομάδες θα βρεις σίγουρα κάποιον από την παρέα σου που το ζει στα στενά του καναπέ με το σαλάκι να τρέχει. Ή και τον ίδιο σου τον εαυτό.
1. «Εγώ απλά θα κάτσω εδώ και θα κλείσω ήρεμzzzZZZzzzZZzz»
Ο τίμιος φίλος. Ο άνθρωπος που δεν θέλει να γίνεται ενόχληση. Δεν ακούγεται, δεν λαλάει, δεν ενοχλεί. Απλά σε κάποια φάση τον βλέπεις να κοιμάται ήρεμα και γαλήνια. Δεν θα τον ξυπνήσεις γιατί κάνει τόσο ήρεμο και αθόρυβο ύπνο, που σίγουρα τον ευχαριστιέται. Οπότε κάνεις νόημα στον άλλο κολλητό, του λες ψιθυριστά «πάλι τα ίδια» και τον βγάζεις μπόλικες φωτογραφίες για να τον κάνεις ρόμπα στο Facebook. Είναι ίσως η πιο αθώα πλευρά του φαινομένου. Ξυπνάει και αισθάνεται άσχημα που πάλι κοιμήθηκε αλλά το μόνο βέβαιο είναι πως με την πρώτη ευκαιρία ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ.
2. «ΡΕ ΔΕΝ ΚΟΙΜΟΜΟΥΝ ΣΑΣ ΛΕΩ!»
Μία φράση με τόσο ψέμα που κάνει τον βαρόνο Μινχάουζεν να δείχνει γατάκι. Δεν υπάρχει ΨΥΧΗ στο σαλόνι που να μην ξέρει ότι αυτή η δήλωση είναι ψεύτικη. Το ξέρουν και οι φίλοι σου και η γκόμενά σου. Το ξέρεις και εσύ ο ίδιος. Προφανώς και κοιμόσουν αλλά δεν θέλεις να το παραδεχτείς. Και σε ακούν να λες αυτές τις τραγικές δικαιολογίες και γελούν ακόμα περισσότερο μαζί σου, καθότι σε ένα δίωρο έχουν κάνει 5 ποστ στο Facebook και 4 Instagram stories. Ε τι επιμένεις ρε φίλε; Υπάρχουν ντοκουμέντα.
3. «ΟΠΑ ΤΙ ΕΧΑΣΑ;», «ΟΠΑ ΤΙ ΕΧΑΣΑ;», «ΟΠΑ ΤΙ ΕΧΑΣΑ;»
Ξέρεις γιατί τον αγάπαμε αυτόν τον κακομοίρη; Γιατί το προσπαθεί περισσότερο απ’ όλους. Την θέλει αυτή την ημέρα με τους κολλητούς ή το κορίτσι του. Την περίμενε όλη την εβδομάδα. Ήθελε την ταινιάρα του, την πίτσα του και τα φιλαράκια του αραχτά στο σαλόνι. Αλλά δεν μπορεί. Κοιμάται-ξυπνάει. Κοιμάται-ξυπνάει. Συνεχώς η ίδια ιστορία. Το προσπαθεί, ο κακομοίρης, να τους εξηγήσει ότι απλά έχασε την σκηνή κι αν γίνεται να του την περιγράψουν. Αλλά έχουν φτάσει όλοι στο σημείο που του λένε «Κοιμήσου ρε μαλάκα μπας και δούμε και εμείς ταινία». Μην του ρίχνετε σφαλιάρες ρε, λίγη τσίπα, έχει θέληση.
Πάντως αν μαζευτείτε για ταινία ή σειρά, φρόντισε να μην την δεις με αυτούς εδώ.
4. «Ρε μην με ξυπνάτε γαμώτο»
Μετά το πρώτο 20λεπτο της ταινίας, ξεκινούν τα όργανα. Άραγμα, ντάγκλα, ροχαλητό. Στόμα που κοιτάζει ταβάνι σαν κλωσσόπουλο που περιμένει το φαγητό στο στόμα από το ράμφος της μάνας του, σάλιο σε ποσότητα που βρίσκεται μία ανάσα πριν την αφυδάτωση και ροχαλητό που κάνει το βουητό του Εγκέλαδου να ακούγεται σαν νανούρισμα. Αυτός ο κολλητός είναι τόσο μερακλής στον ύπνο του, που είναι απλά απολαυστικός. Γιατί ναι, το απολαμβάνει και ο ίδιος, που ξέρει πως θα κοιμηθεί και δεν δίνει δεκάρα για τη γνώμη των άλλων. Η στάση του στον καναπέ, αφού έχει τσακίσει τα πιτόγυρα, είναι αυτή που μαρτυρά «ΝΑΙ ΡΕ ΚΟΙΜΑΜΑΙ. ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΛΑΝ ΔΗΛΑΔΗ;». Γελάμε με την γκαρίδα του και τον κλωτσάμε για να ξυπνήσει, αλλά τον σεβόμαστε γιατί ξέρει τι θέλει και κυρίως ξέρει ΠΟΤΕ το θέλει.
5. «Μπαίνω στρατόπεδο σε 6 ώρες, αλλά οκ...»
ΚΑΜΙΑ αντοχή για τον κολλητό-φαντάρο. Θέλει το παλικάρι αλλά δεν μπορεί. Είναι σε έξοδο, θέλει να δει την παρέα και έχει να δει ταινία προτού μπει στο ΚΕΝ. Αράζει λοιπόν, αλλά στις 22.30 που αποφάσισαν να βάλουν οι άλλοι την ταινία, αυτός έχει συνηθίσει στη βραδινή αναφορά. Στο τέταρτο έχει αποκοιμηθεί και αποκτά ταυτότητα σε μία από τις παραπάνω ομάδες. Σηκώνει τρελό δούλεμα αν βλέπετε πολεμική ταινία, αρκεί να υπάρχει κάποιος αρκετά γενναίος για να ουρλιάξει «ΑΝΑΦΟΡΑ ΡΕ!» δίπλα στο αυτί του. Πάντως σε γενικές γραμμές…κανένα έλεος στο κωλόψαρο.
6. «Ωραία ζεστούλα έχει εδώ...»
Last but not least, ειδική εύφημο μνεία στον άνθρωπο που δεν καταλαβαίνει από θόρυβο και κόσμο. Που αντιμετωπίζει το σινεμά σαν ξενοδοχείο. Όσο και αν προσπαθεί να αντισταθεί (τρώει λίγο, φροντίζει να έχει κοιμηθεί κλπ) ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να κρατήσει μάτι ανοιχτό. Όσες εκρήξεις και αν ακούγονται, όσα άτομα και αν κάθονται δίπλα του, κοιμάται με την ίδια ξενοιασιά που είχε στα 10 του, όταν οι γονείς τον έβαζαν να κοιμηθεί πάνω σε δύο καρέκλες στην ταβέρνα ενώ τριγύρω γινόταν ο κακός χαμός από μουσικές και φωνές. Απολαμβάνει το άνετο κάθισμα, την σωστή θερμοκρασία του χώρου, την ασφάλεια των ανθρώπων που έχει τριγύρω και δεν ξυπνάει ούτε στο διάλειμμα. Και μπράβο του γιατί δεν είναι πολλοί εκείνοι που έχουν τα κότσια να πληρώσουν για να κοιμηθούν.
