Ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα είναι η φάση με τους καλλιτέχνες που έιχαν πει, το σκέφτονταν ή απλά τους πρότειναν να τραγουδήσουν στην τελετή έναρξης του Μουντιάλ στο Κατάρ με τελευταίο όχι, αυτό της Shakira. Είναι ίσως και το πιο ηχηρό όλων, δεδομένου ότι έχει τραγουδήσει, αν όχι το πιο αγαπημένο, σίγουρα το μοναδικό μουντιαλικό τραγούδι που θυμόμαστε. Το νοτιοαφρικάνικο “Waka Waka” του 2010 δεν θα το ακούσουμε live από το Κατάρ φέτος και δεν ξέρουμε καν αν θα παίξει κονσέρβα ή θα φέρουν κάποιον από τα Παρατράγουδα να το κάνει διασκευή.
Μετά από την Dua Lipa και τον Rod Stewart που είπαν ότι προτιμούν να ακούσουν όλες τις ερμηνείες του Περικλή Στεργιανούδη από το Fame Story, παρά να ντύσουν με τη φωνή τους το αιματοβαμμένο Μουντιάλ, ήρθε αυτό της Shakira λίγες μόνο μέρες πριν από την τελετή και οι διοργανωτές ψάχνουν απεγνωσμένα μια λύση μουσικού Τάκη Λεμονή.
Η φήμη για την παρουσία της Shakira στο φαντασμαγορικό show που μάλλον θα είναι σαν πρωινάδικο τελικά, ξεκίνησε από ένα βάιραλ τραγούδι που παρουσιάστηκε ως το επίσημο τραγούδι του Μουντιάλ. Ήταν τόσο κακό που οι διοργανωτές θα το έθαβαν και θα καλούσαν την Shakira να πει και πάλι το “Waka Waka” γιατί όταν έχεις ομάδα που κερδίζει, γιατί να ψάχνεις για τραγούδι;
Η αλήθεια είναι ότι το τραγούδι ήταν παρωδία, αρκετά καλή για να πιστέψουν κάποιοι ότι αυτό θα ήταν το πραγματικό τραγούδι της διοργάνωσης, αλλά επίσης αλήθεια είναι ότι η Shakira όντως ήταν σε συνομιλίες με τους διοργανωτές. Δεν ξέρουμε πόσο εύκολο θα ήταν για την Κολομβιανή star να παίξει για μια ποδοσφαιρική γιορτή, αν συνυπολογίσουμε και το διαζύγιο με τον Piqué, αλλά φαίνεται πώς δεν είναι πρόθυμη να παίξει κορώνα γράμματα την υστεροφημία της για μερικά εκατομμύρια.
Κακά τα ψέμματα και για να μιλήσουμε λίγο σοβαρά, η τελετή έναρξης σε ένα πολύ προβληματικό Μουντιάλ είναι μονάχα η κορυφή του παγόβουνου. Όμως είναι ενδεικτική της αμηχανίας με την οποία το προσεγγίζει όλος ο υπόλοιπος κόσμος εκτός ποδοσφαίρου που δεν μπορεί πει «Μουντιάλ να’ναι και ας είναι όπου κι όπως να’ναι». Ας είναι όλα αυτά καμπανάκια, ξυπνητήρια για τη FIFA για να μην δούμε ποτέ ξανά στο μέλλον τέτοιες εικόνες ντροπής με τέτοιες διοργανώσεις. Φυσικά όταν λέμε εικόνες ντροπής δεν εννοούμε τους αλαφιασμένους διοργανωτές να ψάχνουν στα μπουζούκια για τραγουδιστές, αλλά για τις χιλιάδες νεκρών εργατών και την ωραιοποίηση ενός καταπιεστικού καθεστώτος μέσω του sportswashing.
