«Άντε να ‘ρθει η άδεια να πάμε παραλία». Αυτή είναι η ατάκα που εξυμνεί την υπομονή, τα δευτερόλεπτα αγωνίας μέχρι να ακούσουμε το σφύριγμα λήξης της εργασίας και να αρχίσει η εποχή της καλοκαιρινής σιέστας.
Ναι, έτσι μάθαμε να περιμένουμε την καλοκαιρινή άδεια στην Ελλάδα, με την πάροδο των χρόνων ωστόσο η κατάσταση εξελίχθηκε λίγο διαφορετικά.
Πάντως σε πολλές χώρες τον Αύγουστο δεν κάνουν διακοπές.
Ό,τι και να επέλεξες, αργά ή γρήγορα θα καταλάβεις ότι η απάντηση δεν είναι κάτι από τα παραπάνω αλλά η λέξη «αποχή». Αποχή από το γραφείο και το αναθεματισμένο λάπτοπ. Αποχή από την εργασία, τους συνεργάτες, τα αφεντικά, τους ανταγωνιστές. Τα πάντα που σχετίζονται με το επάγγελμά σου.
Αυτή η «αρρώστεια», η σχέση-ανάσχεση με το εταιρικό λάπτοπ, οι ειδοποιήσεις από τα μέιλ που ακούγονται συχνότερα και από τα μηνύματα στο Messenger (ή το Whatsapp) με το κορίτσι ήρθε σαν απώτερος σκοπός και πραγματικό νόημα για να αντικαταστήσει κάθε χαρούμενο συναίσθημα της καλοκαιρινής μας άδειας.
Είμαστε υπερβολικοί;
Τόσα χρόνια λέγαμε πως διακοπές σημαίνουν χαλάρωση, ωστόσο όσο περνάνε τα χρόνια και ειδικά με το εργασιακό πήξιμο, την πανδημία που αιωρείται και ετοιμάζεται να επιστρέψει, την ακρίβεια που μας λυγίζει καθημερινά και τη γενικότερη μιζέρια που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να γατζωθεί στις σκέψεις μας ενδεχομένως να το νιώθουμε περισσότερο από ποτέ.
Με λίγα λόγια και σε νησί να μην κλείσεις φέτος, ή να μην τιμήσεις και τόσο τις παραλίες ενδεχομένως να μην σου κάνει και τόσο τρελή εντύπωση. Διότι πολύ απλά προτεραιότητα δεν είναι να κάνεις βουτιά, αλλά να κλείσεις το κινητό, το λάπτοπ και να ξαναδείς οτιδήποτε σχετίζεται με την εργασία σου, την ώρα και τη στιγμή που θα ξαναπατήσεις το πόδι σου στο γραφείο μετά την άδεια.
Γυρνάς και εσύ την τελευταία μέρα και ώρα της άδειάς σου
Ίσως και να μην μπορέσεις να το καταφέρεις (λόγω θέσης) ωστόσο η όσο το δυνατόν λιγότερη ενασχόληση με τα πράγματα της δουλειάς είναι ίσως ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί στην ψυχή σου.
Νομίζεις ο κόσμος πάει καλοκαίρια στη Δονούσα για το ήρεμο τοπίο και τη βαβούρα που ΔΕΝ έχει; Σε αυτό το ξεχασμένο μέρος -όπως και στη Γαύδο ή στα Αντικύθηρα- το σήμα είναι άγνωστη λέξη για το κινητό τηλέφωνο. Επομένως το αφεντικό για να σε βρει πρέπει να ταξιδέψει μέχρι εκεί. Σκέψου το.
