Μετά από 2+ χρόνια πανδημίας και χιλιάδες νεκρούς, αναστολές εργασίας, καραντίνες, lockdown, στερήσεις προσωπικών ελευθεριών, διαδηλώσεις, κατακλυσμιαίες αλλαγές στα εργασιακά, οικονομική αβεβαιότητα κλπ, τα νεύρα όλων μας δεν είναι και στην καλύτερη δυνατή κατάσταση και το τελευταίο πράγμα που θα θέλαμε είναι ένα κακό remake μιας νέας πανδημίας. Εντάξει, ο άνθρωπος είναι παράξενο ζώο και η απομάκρυνσή του από τη φύση έχει αδυνατίσει κάπως το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και βρήκε αυτό που έχει ανάγκη λιγότερο.
Για αρκετό κόσμο εκεί έξω η καλλιέργεια ενός κλίματος αβεβαιότητας και τρόμου μάλλον είναι σκοπός της ζωής τους. Δεν υπάρχει κανένα νόημα σε αυτό το σημείο να αναζητηθούν σενάρια που οδηγούν αυτούς τους ανθρώπους σε μια τέτοια συμπεριφορά, η ψυχιατρικοποίηση και η αναζήτηση θεωριών συνωμοσίας μόνο ενισχύει αυτές τις συμπεριφορές. Ωστόσο έχει ενδιαφέρον να δούμε τι γίνεται με τη διαβόητη Ευλογιά των Πιθήκων.
Γενικά οι ασθένειες, σοβαρές ή όχι με καταγωγή από την Αφρική έχουν μία τάση να γεμίζουν τη ροή των ειδήσεων. Από την ελονοσία και το AIDS, μέχρι την Έμπολα και την Ευλογιά των Πιθήκων, ένας ιός που έρχεται από την Αφρική πάντα έχει την υποδοχή που του «αξίζει» στον δυτικό κόσμο. Με μια προσέγγιση που κινείται πάντα μεταξύ πατερναλισμού και ρατσισμού, αυτοί εκεί κάτω θα μας σκοτώσουν όλους, κρώζουν τα κοράκια της προκατάληψης.
Αγνοώντας τις χαοτικές διαφορές που επικρατούν εδώ σε σχέση με την Αφρική, δεν λαμβάνεται υπόψη ούτε η κατάσταση του συστήματος υγείας, ούτε οι γενικότερες συνθήκες υγιεινής, η φτώχεια και πείνα και πώς αυτές επιδρούν στο ανοσοποιητικό, η προβληματική πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό και άλλους πολλούς παράγοντες.
Ένας ιός που θερίζει στην Αφρική, δεν μπορεί να κάνει το ίδιο στην Ευρώπη και αν κάποιος έχει πραγματική ανησυχία για κάτι τέτοιο ίσως θα ήταν προτιμότερο να διοχετεύσει την ενέργειά του στην εξάλειψη των συνθηκών που επιτρέπουν αυτό το φαινόμενο, αντί να κραδαίνει το λάβαρο της υγειονομικής σταυροφορίας.
Τα μέχρι τώρα δεδομένα που έχουμε για την Ευλογιά των Πιθήκων είναι ότι πρόκειται για μια νόσο που δεν μεταδίδεται όπως η Covid-19, δεν είναι δηλαδή τόσο μεταδοτική που να χρειάζεται να φοράμε μάσκες κλπ. Η μετάδοση γίνεται με πολύ πιο στενή επαφή, κυρίως μέσω της επαφής με νεκρά ζώα που είναι φορείς και στη συνέχεια μέσω της κυριολεκτικής επαφής με ανθρώπους φορείς.
Πολύ πριν καταφύγουμε σε καμπάνιες αφορισμού και στιγματισμού, καλό θα ήταν να θυμηθούμε ότι έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά σαν κοινωνία τέτοιες κινήσεις μαζικού εκφοβισμού. Κάτω από τον πανικό χτίζεται ένα στρώμα άγνοιας που επιτρέπει μεγαλύτερη διασπορά επικίνδυνων ιδεών, αλλά και της ίδιας της ασθένειας. Δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε ότι την τελευταία φορά που ο δυτικός κόσμος λειτούργησε με τέτοια προκατάληψη ήταν στην περίπτωση του AIDS, μόνο και μόνο για του γυρίσει μπούμερανγκ τελικά.
Μετά από μια πανδημία θα έπρεπε να έχουμε βγει σοφότεροι ή τουλάχιστον πιο ψύχραιμοι. Ιδανικά και τα δύο για το καλύτερο όλων μας, εδώ στην Ευρώπη, στην Αφρική και κυρίως για τους πιθήκους που δεν φταίνε σε τίποτα.
