Λένε πως δεν υπάρχει μεγαλύτερο δώρο για ένα παιδί από έναν δίδυμο αδερφό. Από την αρχή της ζωής σου έχεις πάντα, 24/7, έναν πιστό φίλο και συνοδοιπόρο να προσέχει την πλάτη σου σε περίπτωση στραβής. Αν όμως έχεις γεννηθεί στους δρόμους και από μικρός βρίσκεσαι στην παρανομία και τις συμμορίες, δεν κυλούν όλα τόσο ρόδινα όσο θα περίμενε κανείς και για τα δίδυμα αδέρφια Kevin και Karl Dugar.
Στους δρόμους του Σικάγο ήταν γνωστοί με το ίδιο παρατσούκλι, Twin, και αυτό τους βοηθούσε στο εμπόριο ναρκωτικών που έκαναν. Ποτέ δεν ήταν στο ίδιο σημείο ταυτόχρονα, ήταν σχεδόν αόρατοι για τις αρχές και τις αντίπαλες συμμορίες. Όλα αυτά σταμάτησαν όταν βρέθηκε δολοφονημένο ένα μέλος αντίπαλης συμμορίας κι ένας αυτόπτης μάρτυρας αναγνώρισε τον δράστη στο πρόσωπο του Kevin Dugar.
H ιστορία με τις λανθασμένες καταδίκες είναι μια πολύ μεγάλη πληγή στην Αμερικανική κοινωνία. Το 70% των μέχρι τώρα 375 καταδικαστικών αποφάσεων που έχουν ανατραπεί με τη βοήθεια του DNA, είναι καταδίκες που προήλθαν από αυτόπτες μάρτυρες επιβεβαιόνοντας το ρητό «πίστευε τα μισά από όσα βλέπεις και τίποτα από αυτά που ακούς». Η περίπτωση του Kevin Dugar όμως ήταν πολύ πιο τραγική από μια λάθος αναγνώριση.
Ο ίδιος δεν έπαψε ούτε στιγμή να δηλώνει την αθωότητά του. Λίγο πριν καταδικαστεί για τη δολοφονία ενός μέλους αντίπαλης συμμορίας, το δικαστήριο του έδωσε τη δυνατότητα να ομολογήσει και να λάβει μια πολύ πιο μικρή ποινή. Το δέλεαρ άλλωστε ήταν πολύ μεγάλο, η σύντροφός του ήταν έγκυος και αν ομολογούσε το έγκλημα θα προλάβαινε να τη δει να μεγαλώνει. Επέμεινε στην αθωότητά του και γι’αυτό καταδικάστηκε σε 54 χρόνια κάθειρξης.
Ακόμα και μέσα από φυλακή συνέχισε να διατρανώνει την αθωότητά του. Στο μεταξύ ο δίδυμος αδερφός του Karl καταδικάστηκε και αυτός, αυτή τη φορά για ένοπλη ληστεία και επίθεση. Η ποινή γι’αυτόν ήταν 99 χρόνια, όμως κάτι άλλο ήταν αυτό που βάραινε τη συνείδησή του. Ο αυτόπτης μάρτυρας που είχε αναγνωρίσει τον Kevin Dugar δεν είχε κάποιο πρόβλημα όρασης, ούτε φνατάστηκε, ούτε είχε κάποια υστεροβουλία. Ο δράστης ήταν ολόιδιος ο Kevin γιατί πολύ απλά ήταν ο δίδυμος αδερφός του. Ήταν μια σκέψη που πέρασε από το μυαλό του Kevin και στην αλληλογραφία που είχε με τον αδερφό του τον ρώτησε κάποια στιγμή αν ήταν αυτός. Μετά την αρνητική του απάντηση δεν έθεσε ποτέ ξανά το θέμα.
Η φυλακή ήταν ο μεγαλύτερος φόβος του Karl και ήταν αυτός ο φόβος που τον ανάγκαζε να κρατά κλειστό το στόμα του ακόμα κι αυτό σήμαινε ότι έιχε στείλει τον αδερφό του στη φυλακή. Η δική του καταδίκη λειτούργησε κατά έναν ειρωνικό τρόπο απελευθερωτικά. Με 99 χρόνια κάθειρξη δεν είχε τίποτα να χάσει, θα πεθάνει κατά πάσα πιθανότητα στη φυλακή, τουλάχιστον ας σώσει τον αδερφό του.
Μετά από 10 χρόνια στη φυλακή, ο Kevin λαμβάνει ένα γράμμα από τον αδερφό του που του ζητά συγνώμη παραδεχόμενος την ενοχή του. Στο γράμμα αυτό ο Kevin δεν απάντησε ποτέ. Χρείαστηκε ένα δεύτερο γράμμα από τον Karl που του εξηγούσε τα πάντα. Η πικρία του και το άδικο δεν υπήρχε περίπτωση να κάνουν νερό το αίμα. Η συγχώρεση ήταν μονόδρομος, αλλά όχι και η δικαιοσύνη.
Στην αίτηση για επανεξέταση της υπόθεσης, οι δικαστικές αρχές εμφανίστηκαν τουλάχιστον καχύποπτες. Για δύο ολόκληρα χρόνια τα δύο αδέρφια ζητούσαν επανάληψη της δίκης, όμως όλοι πίστευαν πως πρόκειται απλά για μια απάτη και ένδειξη αδερφικής αγάπης. Από τη στιγμή που ο Karl είχε να εκτίσει μια ουσιαστικά ισόβια ποινή, το να φορτωθεί και τις αμαρτίες του αδερφού του δεν θα τον έφερνε σε χειρότερη θέση.
Ο Kevin έφτασε στο απόλυτο σημείο απελπισίας. Δεν είχε ποτέ καμία ιδιαίτερη εμπιστοσύνη στο δικαστικό σύστημα των ΗΠΑ. Ο ίδιος δικαστής που τον καταδίκασε σε 54 χρόνια φυλάκιση για έναν φόνο μεταξύ συμμοριών, είχε καταδικάσει σε μόλις 81 μήνες φυλάκισης έναν αστυνομικό που κατέγραψαν οι κάμερες να σκοτώνει έναν 17χρονο.
Χρειάστηκαν χρόνια προσπαθειών από τον Kevin και τις οργανώσεις που αγωνίζονται για την ανατροπή κακοδικιών. Πέρασαν άλλα 10 χρόνια όχι για να αποδείξει την αθωότητά του, αλλά για κερδίσει μία ευκαιρία να βρεθεί και πάλι σε μια δικαστική αίθουσα και να πει για άλλη μια φορά ότι είναι αθώος.
Ποια είναι η γνώμη του σήμερα για τον αδερφό του; Τον αγαπά ακόμα, κατανοεί ότι δεν ήταν δικό του λάθος, αλλά ήταν και οι δύο θύματα ενός συστήματος που τους είχε καταδικασμένους πολύ πριν περάσουν την πύλη της φυλακής. Αυτή τη στιγμή ο Kevin Dugar βρίσκεται σε ένα καθεστώς χαλαρής κράτησης και όχι σε φυλακή υψίστης ασφαλείας. Περιμένει τον ορισμό της δικασίμου που θα ανοίξει μια και καλή τον δρόμο της ελευθερίας, το φως στο τούνελ είναι πια ορατό.
