Να τα καταργήσουμε τα πλαστικά καλαμάκια, καμία αντίρρηση. Να τα εξαφανίσουμε από προσώπου γης, καθώς δισεκατομμύρια από δαύτα πετιούνται δεξιά κι αριστερά, σε παραλίες και θάλασσες, στο δρόμο και στο χώμα και μολύνουν ακόμα περισσότερο έναν πλανήτη που είναι ήδη βαριά άρρωστος. Να τα καταργήσουμε «με ένα νόμο και μια πράξη» και να μην τα ξαναδεί ποτέ ανθρώπου μάτι. Μαζί σας. Αλλά ρε επιστήμονες, ρε εφευρέτες όλου του κόσμου, ρε λαμπρά μυαλά του πλανήτη, η καλύτερη λύση που μπορέσατε να σκεφτείτε και να εκτελέσετε, ήταν αυτά τα άθλια, χάρτινα, βιοδιασπώμενα σιχάματα που αποκαλείτε «καλαμάκια»;
Ο άνθρωπος έχει πατήσει το φεγγάρι κι έχει στείλει αποστολές στον Άρη. Έχει ανακαλύψει εξωπλανήτες που μοιάζουν με τη γη (για πιθανή μελλοντική χρήση) κι έχει φτάσει στα βάθη των ωκεανών. Έχει «τρυπώσει» μέσα σε παγετώνες κι έχει χαρτογραφήσει εδάφη και νερά όπου κάποτε δεν μπορούσε ούτε να πλησιάσει. Βρήκε εμβόλιο για τον κορωνοϊό μέσα σε λίγους μήνες, έχει καταφέρει να βρει φάρμακα για ένα σωρό αρρώστιες που κάποτε έστελναν εκατομμύρια κόσμου στον άλλον κόσμο, έχει προοδεύσει σε όλους τους τομείς της επιστήμης, της τεχνολογίας, της ιατρικής. Και αυτό που μας λέτε είναι ότι δεν μπορεί να βρεθεί κάτι καλύτερο απ’ αυτό το απαράδεκτο καλαμάκι που ήρθε για να αντικαταστήσει την πλαστικούρα;
Καταρχάς το βάζεις στο στόμα σου και η γλώσσα παθαίνει κάτι σαν κράμπα. Πας να πιεις καφέ και ο καφές θέλει να αποδράσει από το ποτήρι. Ένα μάγκωμα νιώθεις, ένα μούδιασμα, είναι μια άβολη στιγμή αυτή που θα έπρεπε να είναι μια ευλογημένη στιγμή: η πρώτη γουλιά καφέ της ημέρας. Και ας πούμε ότι φαινόμαστε δυνατοί και το ξεπερνάμε όλο αυτό. Το γεγονός ότι το καλαμάκι αυτό παπαριάζει μετά από 5-10 λεπτά και λυγάει στα δυο, πώς να το ξεπεράσεις; Ότι η βιοδιασπώμενη αυτή αηδία αρχίσει να βιοδιασπάται μέσα στον ίδιο σου τον καφέ ή τον χυμό ή το αναψυκτικό, πώς το ξεπερνάς; Και τι είδους θέαμα είναι να βλέπεις το καλαμάκι να σκύβει, να «προσκυνά», να γονατίζει μέσα στον καφέ σου;
Τι να κάνουμε δηλαδή, να πίνουμε τον καφέ μας μονορούφι για να προλάβουμε το χάρτινο καλαμάκι όσο είναι στα ντουζένια του; Ή μήπως θέλετε να καταργήσουμε όλοι τους κρύους καφέδες και τα ροφήματα και να πίνουμε υποχρεωτικά ζεστά, που δεν χρειάζονται καλαμάκια; Αμ, δε! Δεν θα σας περάσει, εμείς με φραπέ μεγαλώσαμε και με φρέντο συνεχίζουμε τις ζωές μας κι αυτή είναι μια κατάκτηση που δεν θα μας την πάρει πίσω κανείς. Αρκεί να βρεθεί ΕΝΑΣ άνθρωπος με γνώσεις, με κατανόηση, με έγνοια για τον άνθρωπο, ένας μερακλής του καφέ που θα καθίσει να ασχοληθεί σοβαρά με το σοβαρό αυτό πρόβλημα και θα μπορέσει να κατασκευάσει καλαμάκια που θα είναι ταυτόχρονα φιλικά προς το περιβάλλον και φιλικά προς τον χρήστη. Διαφορετικά βλέπω τα πλαστικά καλαμάκια να κυκλοφορούν στη «μαύρη αγορά» και να πωλούνται χέρι με χέρι μέσα στα σκοτάδια, την αστυνομία να κάνει «ντου» σε παράνομα εργαστήρια που εξακολουθούν να κατασκευάζουν πλαστικά καλαμάκια και η ιεροτελεστία του πρώτου καφέ της ημέρας (αλλά και του δεύτερου, τρίτου κλπ) να μην είναι ποτέ ξανά η ίδια.
