Μέσα σε όλα όσα ακούσαμε για πρώτη φορά μέσα στο δυστοπικό 2020, ήταν και ο παγκολίνος. Μέχρι να κατηγορηθεί για τη μετάδοση του νέου κορονοϊού στον άνθρωπο και το ξέσπασμα της πανδημίας COVID19, σχεδόν κανείς δεν τον είχε ακουστά, τουλάχιστον στο δυτικό ημισφαίριο.
Γιατί στην Ασία δεν είναι μόνο γνωστός ο παγκολίνος, αλλά και περιζήτητος για τις «μαγικές» του ιδιότητες. Αρχικά να πούμε ότι παγκολίνος μοιάζει κάπως στον πιο οικείο μυρμηγκοφάγο. Τρέφεται με έντομα κι έχει επίμηκες πρόσωπο σαν προβοσκίδα με γλώσσα που πολλές φορές ξεπερνά σε μήκος το σώμα του. Όμως ο λόγος για τον οποίο είναι εξαιρετικά δημοφιλής, είναι οι φολίδες του.
Η «πανοπλία» του παγκολίνου έχει θεραπευτικές ιδιότητες για πολλούς πολιτισμούς της νοτιοανατολικής Ασίας και οι φολίδες είναι βασικό συστατικό για σκευάσματα της ανατολικής εναλλακτικής φαρμακευτικής. Σύμφωνα με τους λαούς της περιοχής, οι φολίδες του παγκολίνου μπορούν να θεραπεύσουν τις ασθένειες που αναφέρονται στις παρακάτω εικόνες.
Φυσικά καμία από τις θεραπευτικές αυτές ιδιότητες δεν έχει επιβεβαιωθεί από ιατρικές έρευνες και οι φολίδες του παγκολίνου αποτελούνται κυρίως από κερατίνη. Αυτό θυμίζει ένα άλλο κυνήγι ζώου για θεραπευτικές ιδιότητες, το κέρας του ρινόκερου. Αποτελείται και αυτό από κερατίνη και θεωρείται ότι είναι φάρμακο για πολλές ασθένειες.
Το κρέας του παγκολίνου θεωρείται κι αυτό με τη σειρά του ως λιχουδιά στη νοτιοανατολική Ασία, με τις γνωστές συνέπειες που μάθαμε σε ολόκληρο τον πλανήτη, όμως οι φολίδες είναι ο βασικός λόγος της εμπορίας του. Το εμπόριο του Παγκολίνου έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα που πλέον θεωρείται είδος απειλούμενο με εξαφάνιση. Πάνω από 195.000 χιλιάδες παγκολίνοι πωλήθηκαν σε Κίνα και Βιετνάμ μόνο το 2019.
Οι ανάγκες της μαύρης αγοράς που έχει στηθεί γύρω από τις φολίδες του παγκολίνου έχει δημιουργήσει ένα παγκόσμιο κύκλωμα λαθρεμπόρων, τα πλοκάμια των οποίων έχουν φτάσει μέχρι την Αφρική. Εκεί έχουν στηθεί παράνομες φάρμες εκτροφής με αποτέλεσμα οι επίσημες στατιστικές να αντιπροσωπεύουν μόλις το 10% της παγκόσμιας αγοράς παγκολίνου.
