Το ομολογώ: δεν έχω ούτε ΜΙΣΟ τατουάζ πάνω μου. Και αυτός είναι ένας βασικός λόγος που δεν έγινα σεφ, μπαρίστα ή ποδοσφαιριστής και επίσης που δεν δήλωσα ποτέ συμμετοχή σε κάποιο reality επιβίωσης ή το Big Brother ή κάποιον τραγουδιστικό διαγωνισμό. Διότι θα έστελνα το βιογραφικό και μετά θα με καλούσαν για συνέντευξη. Και θα με κοιτούσαν από πάνω μέχρι κάτω, σκανάροντάς με για να δουν ή να μαντέψουν πού μπορεί να έχω τατού. Και τι μπορεί να γράφει. Μια ημερομηνία; Ένα όνομα; Μια ημερομηνία ΚΑΙ ένα όνομα; Μια μπάλα ποδοσφαίρου; Μια προσωπογραφία; Ένα μικρόφωνο; Το τριφύλλι; Κι εγώ τι θα απαντούσα μετά; «Να, ξέρετε, δεν έχω κανένα τατουάζ πάνω μου…» ΤΙ ΝΤΡΟΠΗ ΘΕΕ ΜΟΥ! Καλύτερα να κάνει 8 Ρίχτερ και να σε καταπιεί η γη, παρά να ζήσεις τέτοια ξεφτίλα.
Τέλος πάντων, καλώς ή κακώς, δεν έχω τατού. Και φυσικά δεν έχω κανένα θέμα με αυτούς που έχουν ένα, δυο, δέκα ή πενήντα πάνω τους και τους καμαρώνω και κάθομαι και τα χαζεύω κιόλας αν είναι του γούστου μου. Όπως θα κάθομαι να χαζεύω σε λίγα χρόνια πολλούς, που θα τρέχουν να τα σβήσουν και θα κρέμονται κάτι γερασμένα χέρια με κάτι ζωγραφιές δεξιά κι αριστερά και καθόλου δεν θα θυμίζουν τα μεγαλεία της νιότης τους. Αλλά μέχρι τότε μπορεί η τεχνολογία να έχει ανακαλύψει ένα μπλάνκο για τατού και να στα περνάνε με ένα πινέλο και να εξαφανίζονται, ποτέ δεν ξέρεις.
Γενικά πάντως, καλό είναι αν θέλεις να κάνεις τατού και θέλεις να είναι κάτι πιο «ψαγμένο», ένα ιδεόγραμμα ας πούμε ή κάτι στα κινέζικα ή τέλος πάντων σε μια άλλη γλώσσα, να μην εμπιστεύεσαι το Goggle Translate ή το φιλαράκι από την τάδε χώρα που σπουδάζει στη χώρα σου και έτυχε να μένει από κάτω, διότι μπορεί να πατήσεις μεγάλη μπανανόφλουδα. Όπως ο Φιρμίνο της Λίβερπουλ, που ήθελε να γράψει στο στήθος του στα ελληνικά κάτι του τύπου «Πιστός στο Θεό» ή κάτι ανάλογο και τελικά έγραψε «Ο Θεός είναι πιστός». Εντάξει, και ο σκύλος είναι πιστός, αλλά δεν χρειάζεται να το γράψουμε με ανεξίτηλο μελάνι στο στήθος μας. Τουλάχιστον, όποτε βάζει κανένα κρίσιμο γκολ ο Φιρμίνο και βγάζει τη φανέλα, όλοι εμείς που ξέρουμε ελληνικά μπορούμε να κάνουμε καινούργια άντερα από τα γέλια, λες και δεν αρκεί η φάτσα του για να σκάσεις στα γέλια.
Και η Αριάνα Γκράντε την πάτησε σε ένα τατουάζ που έκανε στα κινεζικά και κάτι σημαντικό και βαρύγδουπο ήθελε να γράψει για «Επτά Δαχτυλίδια» και κάτι τέτοια τελικά έγραψε «Ψησταριά». Εύκολα εγώ θα έκανα τατού «Ψησταριά» πάνω μου, αν αποφάσιζα να κάνω τατού και αν θα μπορούσε να έχει και κάρβουνα δίπλα και κανένα σουβλάκι να ψήνεται ακόμα καλύτερα, αλλά εγώ δεν είμαι η Αριάνα Γκράντε. Δεν είμαι δηλαδή μια κοπέλα που όσο κι αν μεγαλώνει δείχνει 15, με μια τσιριχτή φωνή που πιθανότατα είναι και ο λόγος που έγινε το λάθος στα τατού, αφού έσπασε με τις τσιρίδες της τα νεύρα του καλλιτέχνη που ζωγράφιζε.
O Ορλάντο Μπλουμ, είναι ο επόμενος «γιωτάς» της λίστας. Εσύ και ο tatoo artist σου. Που θέλατε να γράψετε με κώδικα Μορς το όνομα του γιου σου, Φλιν, αλλά μια τελεία από δω, μια παύλα από κει, και γράφτηκε «Φριν». Μικρό το κακό, βάζεις μια τελεία και το διορθώνεις ή βάζεις πολλές τελείες και το κάνεις «Έρολ Φλιν» και πολλές τελείες και παύλες και το κάνεις «Φλίνστοουνς». Αλλά όπως και να έχει, αυτή η ιστορία σε έχει στιγματίσει (αχα, καλό, εεεεε;), διότι ΦΥΣΙΚΑ μόλις το έκανες το ανέβασες στο instagram για να πάρεις likes. Μόνο που ανάμεσα στις λυσσάρες followers σου και τους αγαπητικούς του Λέγκολας, βρέθηκε προφανώς και κάποιος «μαρκόνης» (ολογράφως: ασυρματιστής), που διάβασε το χέρι σου και κατάλαβε το λάθος. Και δεν σε χάλασε καθόλου. Ούτε εσένα, ούτε τους άλλους που την πάτησαν, για να κάνουν κάτι «ανατρεπτικό» κάτι «διαφορετικό» και «δημιουργικό».
Καθίστε τώρα με τις ψησταριές και τον Θεό που είναι πιστός, να μάθετε.
