Είσαι ο Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς. Υπήρξες σπουδαίος ποδοσφαιριστής, δεν πήρες στην καριέρα σου ενδεχομένως τους τίτλους που αναλογούσες στο ταλέντο σου και πλέον κολλάς τα τελευταία ποδοσφαιρικά σου ένσημα στις ΗΠΑ, με ένα ποτ-πουρί μπάλας, ντρίπλας, αγκωνιάς και καραγκιοζιάς. Και πολλών δηλώσεων, όπως έκανες πάντα, σχετικά με το πόσο σπουδαίος είσαι και πόσο τυχεροί είναι οι Αμερικανοί που σε έχουν.
Είσαι ο Ζλάταν και το στόμα σου, είναι πιο μεγάλο και από το ταλέντο σου. Από μικρός είχες το «κουσούρι» να μιλάς πολύ, να «τη λες» σε όλους -συμπαίκτες, προπονητές, δημοσιογράφους, οπαδούς- φρόντισες να φτιάξεις έναν μύθο γύρω από το όνομά σου, να βγάλεις πολλά λεφτά, να πετύχεις μεγάλες μεταγραφές, να αποκτήσεις fans και haters, όπως συμβαίνει σε όλους τους «σημαντικούς ανθρώπους».
Είσαι ο Ζλάταν και προσπάθησες φιλότιμα να κάνεις άνω – κάτω την Εθνική σου ομάδα και τη χώρα ολόκληρη. Παρόλο που μόνος σου σταμάτησες από την Εθνική πριν δυο χρόνια και δεν σε σταμάτησε κανείς, πριν μερικούς μήνες άρχισες να παίζεις μπαγλαμαδάκι και να «τραγουδάς» σαν άλλος Καζαντζίδης για το άδικο: με το έτσι – θέλω απαίτησες να είσαι στους 23 της Σουηδίας για το Μουντιάλ, «τρώγοντας» προφανώς τη θέση κάποιου που δεν είχε πει ποτέ «σταματάω», με πλάνο και πρόγραμμα φυσικά όχι μόνο να πας, όχι απλά να είσαι στην αποστολή, αλλά να παίζεις βασικός. Γιατί; Γιατί έτσι. Κι όταν όλοι, μα ΟΛΟΙ (προπονητές, συμπαίκτες, φίλοι και «φίλοι»), ξεκαθάρισαν σε όλους τους τόνους και με όλους τους τρόπους ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να πας στο Μουντιάλ, ότι κοπίασαν πολύ να μάθουν να παίζουν χωρίς εσένα σαν σημείο αναφοράς, ότι πάλεψαν πολύ να περάσουν στο Μουντιάλ αλλά τα κατάφεραν κόντρα στην Ιταλία στα μπαράζ, ότι η Εθνική Σουηδίας έχει γυρίσει πλέον σελίδα, εσύ από το «ταξίμι», το έριξες στα «τσάμικα» και τα «καλαματιανά»: «Δεν έχω σουηδικό όνομα, γι’ αυτό δεν με παίρνουν στο Μουντιάλ.
Είσαι ο Ζλάταν. Και είσαι Βοσνιακής καταγωγής. Δεν ξέρω αν αγάπησες τη Σουηδία όσο σε αγάπησε εκείνη, έχω την εντύπωση ότι αγάπησες πολύ περισσότερο τον καθρέφτη σου, τις καταθέσεις σου και τη δυνατότητα που σου έδωσε η Σουηδία εδώ και τόσα χρόνια, να διαφημίσεις την πραμάτειά σου σε μεγάλες διοργανώσεις. Κι επειδή είσαι ο Ζλάταν και πάντα θα είσαι ο Ζλάταν, τις μέρες που οι Σουηδοί δίνουν τη μάχη στα γήπεδα της Ρωσίας, εσύ φωτογραφίζεσαι γυμνός και μας δείχνεις τα τατουάζ στα κωλομέρια σου, για να μένεις με κάποιον τρόπο στις βουνοκορφές της δημοσιότητας – άλλωστε όπως έχεις πει κι εσύ, «δεν αξίζει να βλέπεις Μουντιάλ χωρίς Ζλάταν»…
Είσαι ο Τζίμι ο Ντουρμάζ. Και είσαι στην αποστολή της Εθνικής Σουηδίας στο Μουντιάλ. Στα 29 σου πλέον, πέρασες και από τα μέρη μας και τον Ολυμπιακό και είσαι στη Γαλλία και την Τουλούζ. Δεν έγινες ποτέ ποδοσφαιριστής της κατηγορίας «Σπουδαίος» και πιθανότατα δεν θα γίνεις ποτέ, ήσουν όμως και είσαι ένας καλός μεσοεπιθετικός, γρήγορος, με καλή ντρίπλα, που έχει μπροστά του μερικά καλά χρόνια καριέρας.
Είσαι ο Τζίμι, γνωστός κι εσύ με το μικρό σου όνομα όπως ο Ζλάταν. Και στο ματς με τη Γερμανία, σε έβαλε αλλαγή ο προπονητής σου, αφενός για να βοηθήσεις στην άμυνα στο δεξί άκρο, αφετέρου για να εκμεταλλευτείς λόγω της ταχύτητάς σου κάποια αντεπίθεση και να βρεις κάποιο γκολ. Για κακή σου τύχη, έκανες στις καθυστερήσεις το φάουλ από το οποίο προήλθε το γκολ νίκης της Γερμανίας από το πόδι του Κρόος. Και τότε άνοιξαν για εσένα οι ασκοί του Αιόλου: απειλές, βρισιές, κατάρες, καρκίνοι, ψόφοι, για εσένα και την οικογένειά σου – πράγματα «συνηθισμένα» στην υπέροχη Ελλάδα, αλλά τόσο ανήκουστα στη Σουηδία, που επιλήφθηκαν του θέματος οι αρχές. Που βγήκαν οι συμπαίκτες σου σε βίντεο, στάθηκαν πίσω σου την ώρα που μιλούσες κι αφού τελείωσες, είπαν με μια φωνή «Fuck Racism». Που η Υπουργός Αθλητισμού της Σουηδίας, εμφανίστηκε στη Βουλή με τη φανέλα σου.
Είσαι ο Τζίμι και για «καλή σου τύχη», εκείνο το φάουλ δεν στοίχισε την πρόκριση στην Εθνική σου, η οποία κέρδισε το Μεξικό, η Γερμανία έχασε από τη Νότια Κορέα και η Σουηδία είναι στους «16». Αλλά και να μην είχαν πάει έτσι τα πράγματα, ακόμα κι αν είχε αποκλειστεί η Σουηδία, κανείς δεν θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να σε βρίζει, να σε απειλεί, να εύχεται τα χειρότερα για εσένα και τα παιδιά σου, επειδή είχες μια άτυχη στιγμή – με κάποιον τρόπο ήρθε στο μυαλό η πολύ πιο άτυχη στιγμή του Εσκομπάρ κάποτε με ένα αυτογκόλ, που μερικές μέρες αργότερα στοίχισε την ίδια του τη ζωή στην Κολομβία…
Βλέπεις Τζίμι, έχεις την «τύχη» ή την «ατυχία» να έχεις Συριακή καταγωγή και τουρκική ιθαγένεια εκτός από τη σουηδική. Κι αυτό για τους ηλίθιους, για τους κολλημένους, για τους κάθε λογής φασίστες, σε κάνει εύκολο στόχο και κόκκινο πανί. «Ποιος έκανε τη μαλακία στο παιχνίδι με τους Γερμανούς; Ο κωλο-Σύριος/Τούρκος!» Διότι Τζίμι, δεν έχεις την πολυτέλεια να φτάνεις έστω και στο μικρό δαχτυλάκι του μεγαλείου του Ζλάταν, να «χρησιμοποιείς» την καταγωγή σου προς όφελός σου, να τους κάνεις όλους να ασχολούνται μαζί σου με μια δήλωση ή μια φωτογράφιση του γυμνού σου πισινού, να θεωρείς ότι είσαι κάτι μεγαλύτερο και σπουδαιότερο από το ίδιο το ποδόσφαιρο.
Κύριε Ζλάταν, σε περίπτωση που δεν τον γνωρίζετε, από εδώ ο κύριος Τζίμι Ντουρμάζ. Μπορεί να στέκεστε τόσο ψηλά που «δεν τον βλέπετε», μπορεί να είστε ο σπουδαιότερος Σουηδός ποδοσφαιριστής κι ένας από τους καλύτερους του κόσμου, αλλά εμείς, όλοι εμείς που τα μυαλά μας παραμένουν μέσα στο κεφάλι μας, όλοι εμείς που θεωρούμε το ποδόσφαιρο το πιο σημαντικό από τα «ασήμαντα» πράγματα της ζωής, που το έχουμε ακόμα για να διασκεδάζουμε και να περνάμε καλά, με τον Τζίμι Ντουρμάζ είμαστε. Για την ακρίβεια, «είμαστε όλοι Ντουρμάζ».
