«Είμαστε αντίθετοι στην παραχώρηση του ΟΑΚΑ. Το ΟΑΚΑ άλλωστε, ανήκει στην ΕΟΕ». Το ακούσαμε κι αυτό. Το μάθαμε κι αυτό. Το ΟΑΚΑ, οι εγκαταστάσεις που φτιάχτηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, ΔΕΝ ανήκουν στον ελληνικό λαό, ΔΕΝ ανήκουν σε όλους μας, ΔΕΝ είναι περιουσία του ελληνικού κράτους, αλλά ανήκουν στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Kapralos speaking. Η οποία ΕΟΕ, εφόσον της ανήκουν όλα αυτά, φαντάζομαι ότι πληρώνει τη συντήρηση, τις επισκευές, τα λειτουργικά έξοδα, τις μισθοδοσίες των ανθρώπων που εργάζονται εκεί, εκείνη και όχι εμείς. Σωστά; Λάθος!
Ας βγάλουμε όλοι για λίγο τα οπαδικά μας γυαλιά (εσύ Σπύρο Καπράλο, μπορείς να βγάλεις για λίγο το κασκόλ του Ολυμπιακού) κι ας πούμε κάτι πέρα από οπαδικές προτιμήσεις και αντιπάθειες – ξεκινάω εγώ πρώτος: θα ήθελα όλες οι ομάδες να έχουν τα δικά τους γήπεδα. Γήπεδα μοντέρνα, σύγχρονα, μεγάλα, λειτουργικά, καλοσυντηρημένα, φτιαγμένα στα ευρωπαϊκά πρότυπα. Μόνο έτσι «μεγαλώνουν» οι ομάδες και μαζί τους «μεγαλώνει» και το άθλημα – εν προκειμένω το ποδόσφαιρο. Καμάρωσα το «Καραϊσκάκης» όσες φορές πήγα για να δω αγώνες της Εθνικής, χάρηκα που ξεμπλόκαραν τα έργα στη Νέα Φιλαδέλφεια και προχωράει το γήπεδο της ΑΕΚ, ήμουν στα εγκαίνια του AEL FC Arena και είδα ένα υπέροχο ποδοσφαιρικό γήπεδο, περιμένω με πολύ ενδιαφέρον να γίνουν τα έργα στην «Τούμπα» και να έχει ο ΠΑΟΚ το σύγχρονο γήπεδο που του αξίζει. Η ποδοσφαιρική υγεία περνάει (και) μέσα από τα γήπεδα, από τα τουρνικέ, τις ράμπες των ΑΜΕΑ, τις τουαλέτες, τα κυλικεία, τα πάρκινγκ, τα μαγαζιά, την εύκολη πρόσβαση. Όπως σε ένα θέατρο, έναν κινηματογράφο, το Μέγαρο Μουσικής, έναν πολιτιστικό χώρο – εκεί δηλαδή όπου όλα τα παραπάνω είναι σχεδόν αυτονόητα.
Στον μικρόκοσμό τους
Οι «Kapralos» όμως, είναι μια συνομοταξία ανθρώπων που δεν τα γουστάρει όλα αυτά. Οι «Kapralos» είναι αντίθετοι στην πώληση του ΟΑΚΑ, παρότι δεν μιλάμε για πώληση, αλλά για παραχώρηση/εκμετάλλευση εγκαταστάσεων, για συγκεκριμένο αριθμό ετών και με συγκεκριμένο αντίτιμο. Οι «Kapralos» θεωρούν ότι τους ανήκει κάτι που δεν τους ανήκει, κάτι του οποίου έχουν τη διαχείριση και την ευθύνη, κάτι το οποίο έχουν αφήσει να ρημάξει, από άκρη σε άκρη, εδώ και πολλά χρόνια.
Δεν έχει νόημα να αραδιάσω και εγώ αυτά που διαβάζετε μέρες τώρα, για το κολυμβητήριο και το ποδηλατοδρόμιο, για τους τραυματισμούς αθλητών και τις αποζημιώσεις που ζητούν, για τις κακοτεχνίες και τις λακούβες, για τα σίδερα που κρέμονται και τα σπασμένα τζάμια. Μια βόλτα στις Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις της Καλογρέζας, θα πείσει και τον πιο δύσπιστο για την παρατημένη εικόνα των εγκαταστάσεων, αυτών που πληρώσαμε όλοι μας αλλά «ανήκουν» στους «Kapralos»… Αλήθεια, οι «Kapralos», πόσο καιρό έχουν να βγουν από τα γραφεία τους και να περπατήσουν εκεί στους χώρους που «τους ανήκουν», για να δουν σε τι κατάσταση βρίσκονται; Εδώ μια γκαρσονιέρα έχεις και περνάς πού και πού να δεις αν ο νοικάρης τη διατηρεί σε καλή κατάσταση ή έχει γκρεμίσει κανέναν τοίχο. Εκεί, που «έχουν» κοτζάμ εγκαταστάσεις, κάνουν τον κόπο να τις περπατήσουν μια στο τόσο;
Διάβασε και το κείμενο για τη διακοπή του Πρωταθλήματος
Το «Athens Alive» είναι ένα project μεγαλεπήβολο, κοστοβόρο και πολύ σημαντικό για τη χώρα. Ξεχάστε για λίγο την πράσινη απόχρωσή του και σκεφτείτε πόσα έσοδα θα αποφέρει στο Δημόσιο, πόσοι άνθρωποι θα εργαστούν για την κατασκευή του και πόσοι άνθρωποι θα συνεχίσουν να εργάζονται και να δραστηριοποιούνται σε όλους αυτούς τους χώρους μόλις ολοκληρωθεί. Οι «Kapralos» δεν γουστάρουν να αλλάξει το υπάρχον status quo, «βολεύονται» με την ΑΕΚ στο ποδόσφαιρο – αλλά για πόσο; Δυο χρόνια ακόμα; Και μετά πώς θα συντηρείται το ΟΑΚΑ, από μια συναυλία το χρόνο των Πυξ – Λαξ και τίποτα «Φοίβος & Φίλοι – 40 χρόνια Επιτυχίες»;
Οι «Kapralos» μπορεί να νιώθουν μια χαρά με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ στο μπάσκετ και με ένα σωρό σωματεία που προπονούνται και αθλούνται σε διάφορους χώρους των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων, δίνοντας ο καθένας ό,τι μπορεί και παλεύοντας με τις σκουριές, τα βγαλμένα καλώδια και τα καρφιά που παραμονεύουν σε κάθε βήμα. Εμείς οι υπόλοιποι άνθρωποι όμως, δεν βολευόμαστε και δεν νιώθουμε καμία χαρά, όταν βλέπουμε κάποιους να κοιτούν την πρόοδο κατάματα και να στρέφουν το βλέμμα από την άλλη. Όταν για μικροπολιτικά, προσωπικά ή άλλα συμφέροντα, προσπαθούν να μπλοκάρουν έργα πνοής για μια ολόκληρη χώρα η οποία υποφέρει και διψάει για επενδύσεις.
Οι «Kapralos», όλοι οι «Kapralos» του κόσμου τούτου, άλλοτε μαζεύονται καμιά εκατοστή άτομα και ανακαλύπτουν κορμοράνους στο Βοτανικό, άλλοτε μιλάνε για τη διάσωση δέντρων στο άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας και άλλοτε ψάχνουν και βρίσκουν τους πιο πιθανούς και απίθανους λόγους για να μπλοκάρουν οτιδήποτε πάει να γίνει σε αυτή τη χώρα – από αθλητικές εγκαταστάσεις, μέχρι μεγάλες επενδύσεις, από γήπεδα μέχρι το παλιό αεροδρόμιο, δρόμους, μαρίνες, τα πάντα. Ό,τι «μυρίζει» ανάπτυξη, ό,τι συνδέεται με επενδύσεις, ό,τι μπορεί να τους ξεκουνήσει από την καρέκλα τους και να βάλει σε κίνδυνο το μηνιάτικό τους, είναι εχθρός τους. Έχουν άλλωστε έτοιμα τα «βέλη» στη φαρέτρα με τα τσιτάτα: «Είμαστε αντίθετοι, γιατί θέλουμε το ΟΑΚΑ να μείνει στους αθλητές και τον υψηλό αθλητισμό. Δεν θα αφήσουμε στο δρόμο τους Έλληνες αθλητές». Και στο άκουσμα αυτών των λέξεων, μερικές ξεχαρβαλωμένες πόρτες μπήκαν μόνες τους στη θέση τους, κάτι ξέμπαρκες πρόκες χάθηκαν στα έγκατα της γης, 2-3 λακούβες έκλεισαν σε ένδειξη σεβασμού και δέκα καμένες λάμπες άναψαν το φως το αληθινό… Εντάξει, γέλασαν μέχρι δακρύων και διάφοροι αθλητές που προπονούνται ή θα ήθελαν να προπονούνται σαν άνθρωποι στο ΟΑΚΑ, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα. Είναι δυνατόν να μην ξέρουν οι «Kapralos» και να ξέρουμε εμείς;
