Δεν έχει πρωτάθλημα αυτό το Σαββατοκύριακο. Ούτε το επόμενο, ούτε το παραεπόμενο, αλλά για το υπ’ αριθμόν 2 και 3 το γνωρίζαμε εδώ και καιρό, λόγω Εθνικών ομάδων, το υπ’ αριθμόν 1 το μάθαμε πριν λίγες μέρες λόγω απόφασης Βασιλειάδη. Όλο μαζί, κάνει ένα ζοφερό πακέτο μίνιμουμ τριών Σου-Κου, τα οποία μπορεί να αυγατίσουν και να γίνουν τέσσερα, πέντε ή μια αιωνιότητα, αν ο Υφυπουργός αποφασίσει ότι οι ζωές μας θα είναι καλύτερες χωρίς ελληνικό ποδόσφαιρο, ή αν αποφασίσει να «κουμπώσει» τη διακοπή με τις γιορτές του Πάσχα και φτιάξει μια Συριζαϊκή ποδοσφαιριστή Σαρακοστή, football-free.
Ας λάβουμε ως δεδομένο ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς ελληνικό ποδόσφαιρο. Εντάξει, δεν αποτυπώνεται ακριβώς στον αριθμό των εισιτηρίων ή στα φύλλα που πουλάνε οι αθλητικές εφημερίδες, αλλά για χάρη της κουβέντας, ας πούμε ότι είναι έτσι. Ότι εκατομμύρια Ελλήνων έχουν πέσει σε κατάθλιψη από την διακοπή και την περιρρέουσα αβεβαιότητα, ότι τρώνε τα νύχια τους μέχρι τον καρπό από την αγωνία, ότι πετάγονται ιδρωμένοι μέσα στον ύπνο τους φωνάζοντας «ΣΦΥΡΙΞΕ;» και όταν επιστρέφουν σπίτι από τη δουλειά, περνάνε πρώτα έξω από το γήπεδο της ομάδας τους, παίζοντας στη διαπασών το «Καρδιά μου μην ανησυχείς/ δεν θα χωρίσουμε εμείς».
Τι θα κάνουμε; Πώς θα ζήσουμε; Ποια μπορεί να είναι η «μεθαδόνη» που θα μας χαρίσει λίγη ανακούφιση από το ποδοσφαιρικό στερητικό μας σύνδρομο; Φίλε οπαδέ, μαραμένε φίλαθλε, ψηλά το κεφάλι. Το Ratpack έχει τη λύση ΚΑΙ σε αυτό το πρόβλημα:
1. Θα δούμε μπάλα από Αγγλία. Και Ισπανία. Και Ιταλία. Και Γερμανία. Θα κοροϊδέψουμε μέχρι να μη μας μείνει νεφρί που δεν χαλάνε τον κόσμο για ένα πέναλτι και δεν πετάνε αντικείμενα όταν δεν γουστάρουν την εξέλιξη του ματς, γιατί όταν εμείς πετάγαμε φωτοβολίδες ευθείας βολής, αυτοί τρώγανε βελανίδια (sic).
2. Θα ξανασυστηθούμε με την οικογένειά μας, με τους ανθρώπους που ζούμε στο ίδιο σπίτι, αλλά μιλάμε σπάνια, μουγκρίζουμε συχνά κάτι ακατάληπτα πράγματα, τρώμε ο καθένας στο τραπεζάκι του, βλέπει ο καθένας το πρόγραμμα της αρεσκείας του στη δική του τηλεόραση. ‘Ίσως προσέξουμε επιτέλους ότι η σύζυγος έβαψε άλλο χρώμα τα μαλλιά της (βέβαια τα έβαψε πριν 4 μήνες) κι ότι ο Νικολάκης ψήλωσε τουλάχιστον 10 πόντους.
3. Θα ασχοληθούμε και λίγο με την Εθνική ομάδα και τις κλήσεις του Σκίμπε. Έχει άλλωστε πάντα ενδιαφέρον να ανταλλάζεις απόψεις με φίλους και γνωστούς, για το ότι κάλεσε τον ΤζιόλΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ και τον ΚουλούρΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ.
4. Θα πάμε επιτέλους κανένα σινεμά, διότι την τελευταία φορά που πήγαμε, ο Γκάρι Όλντμαν ήταν αμούστακο παιδί, είχε σπυράκια εφηβείας και λεγόταν Γκάρι Γιάνγκμαν (Σεφερ-λυθείτεεεεε!)
5. Θα πάμε το παιδί μας στο σπίτι ενός φίλου του να παίξει και όχι στο γήπεδο. Που μας έχει εξηγήσει 100 φορές ότι δεν του αρέσει, αλλά ο σωστός ο μαλάκας ο Έλληνας ο πατέρας, θεωρεί ότι «έτσι θα γίνεις άντρας ρε!»: ακούγοντας ευχές για καρκίνους, ψόφους, τα γυναικεία αναπαραγωγικά όργανα της μητέρας του διαιτητή και το αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου, το οποίο – σύμφωνα με την εξέδρα – κάνει η γυναίκα του αντίπαλου τερματοφύλακα.
6. Θα συναρμολογήσουμε εκείνο το τραπεζάκι που πήραμε πριν κάτι μήνες από το ΙΚΕΑ, αλλά «δεν προλαβαίνω ρε γυναίκα να το φτιάξω, άσε με τώρα, παίζει η ομάδα, ένα Σαββατοκύριακο έχω να αράξω». Θα καταλήξουμε βέβαια στο συμπέρασμα, ότι η συναρμολόγηση ενός – θεωρητικά – απλού αντικειμένου, κρατάει περίπου όσο ένα ποδοσφαιρικό ματς και τα μπινελίκια που θα ξεστομίσουμε κατά τη διαδικασία αυτή, είναι απείρως περισσότερα απ’ όσα λέμε στη διάρκεια ενός αγώνα.
7. Θα βγάλουμε το σκύλο βόλτα. Κοίτα κάτι πράγματα… Κάνει κακά και τσίσα έξω! Μωρέ μπράβο, δεν του το’ χα…
8. Θα πάμε επίσκεψη σε φιλικό σπίτι και ΔΕΝ θα ρωτήσουμε πριν πάμε αν έχει Nova, που ήταν και η βασική προϋπόθεση για να πάμε κάπου επίσκεψη εδώ και τόσο καιρό.
9. Θα ανακαλύψουμε ότι αυτά τα ωραία κουμπάκια που έχει το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης, δεν είναι χαλασμένα αλλά λειτουργούν μια χαρά! Κι αν τα πατήσεις, πιάνουν κι άλλα κανάλια. Κι άλλα! Κι άλλα! Πολλά κανάλια!
10. Θα περάσουμε επιτέλους ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο χωρίς καούρα από το «βρώμικο» που φάγαμε έξω από το γήπεδο, το οποίο περιείχε λουκάνικο πιθανότατα από γάτα. Δεν θα έχουμε νεύρα όλο το Σου-Κου από το παιχνίδι, δεν θα στριφογυρίζουμε στο κρεβάτι σαν αρνί στη σούβλα, δεν θα πλακωνόμαστε 5 ώρες στα social media με φίλους και «φίλους», δεν θα διαβάζουμε τα σχόλια στα αθλητικά σάιτς και θα μας ανεβαίνει η πίεση.
