Είμαστε όλοι Καταλανοί λοιπόν. Αν κρίνουμε από το χαμό που έγινε στο χθεσινό timeline, ο λιγότερο ενημερωμένος έχει μια θεία που ζει στη Βαρκελώνη και κάτι μακρινά ξαδέλφια στη Ζιρόνα, ενώ οι πραγματικοί γνώστες έχουν τουλάχιστον δύο διδακτορικά πάνω στην καταλανική ιστορία.
Στην πραγματικότητα το μεγαλύτερο μέρος αυτού του πολτού άποψης και αποψάρας είναι –στην καλύτερη- το απόσταγμα 5 ημέρων στο Primavera και δέκα σουλάτσων πάνω κάτω στη Ράμπλα για μπαγιάτικη παέγια.
Τα χθεσινά γεγονότα της Καταλονίας ήταν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Η σκέψη του Ραχόι να καταστείλει με τη βία το δημοψήφισμα είχε ήδη πάρει σάρκα και οστά με τις συλλήψεις των μελών της καταλανικής κυβέρνησης. Οι ωμές αστυνομικές επεμβάσεις ήταν απλώς η δεύτερη φάση αυτού του σχεδίου που το ακούς και λες: εδώ έχουμε μια συγκλονιστική στιγμή πολιτικής ηλιθιότητας.
Διότι μόνο ένας κρετίνος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι θα υποβάθμιζε τη σημασία ενός δημοψηφίσματος που δεν είχε de facto την αναγνώριση της Μαδρίτης στέλνοντας ορδές αστυνομικών και δίνοντας το πράσινο για επιθέσεις έξω από τα εκλογική τμήματα, ενώ την ίδια στιγμή προσέφερε μια ανέλπιστη σανίδα σωτηρίας στον Πουτζδεμόντ, τον κυβερνήτη της Καταλονίας.
Για να το δούμε λίγο αυτό: Οι Καταλανοί έχουν κάθε δικαίωμα να επιθυμούν την ανεξαρτητοποίησή τους. Έχουν κάθε δικαίωμα στη βάση της αυτοδιάθεσης των λαών. Κακοπερνάνε οι Καταλανοί στην Ισπανία; Όχι. Ή τέλος πάντων δεν κακοπερνάνε όσο κακοπέρνανε σε άλλες περιφέρειες και σίγουρα δεν κακοπερνούν περισσότερο απ’ ό,τι σε άλλες εξίσου πλούσιες περιφέρειες (πχ. Χώρα των Βάσκων).
Το βασικότερο επιχείρημα των συντηρητικών υποστηρικτών της απόσχισης είναι ότι δεν είναι διατεθειμένοι να πληρώνουν φόρους για το φτωχό Νότο (μήπως σου θυμίζει κάτι αυτό;), ενώ την ίδια στιγμή το ανεξάρτητο καταλανικό κράτος που ονειρεύονται δεν θα προτείνει κάτι διαφορετικό όσον αφορά την κατανομή του πλούτου και την εξάλειψη των ταξικών αδικιών: με απλά λόγια το μόνο που επιθυμούν είναι να καρπωθούν και να έχουν πλήρη έλεγχο στο κεφάλαιο που παράγεται, διανέμοντάς το με αυτό τον συγκλονιστικά δίκαιο τρόπο που κάνει αυτή τη δουλειά ο καπιταλισμός.
Από την άλλη, όλοι οι υπόλοιποι Ισπανοί μπορούν εύλογα να ισχυριστούν ότι η εκτόξευση της Βαρκελώνης έγινε και με τον δικό τους οβολό, καθώς οι δικοί τους φόροι ήταν εκείνοι που χρηματοδότησαν το ολυμπιακό όνειρο του 1992.
Μπορεί να είναι γνωστή ως μια πόλη που έχει γαλουχήσει πολιτικά κινήματα , αλλά σε επίπεδο κεντρικής διοίκησης, η Βαρκελώνη διοικείται για δεκαετίες από το συντηρητικό CiU (που πριν ένα χρόνο μετονομάστηκε σε PDeCAT). Όταν πια τα σκάνδαλα διαφθοράς και κακοδιαχείρισης δεν ήταν δυνατόν να κρυφτούν κάτω από το χαλί (κάπου εκεί το 2010), έκαναν μια στρατηγική επιλογή: έπαιξαν το χαρτί της ανεξαρτησίας, προσπαθώντας να συσπειρώσουν πίσω από αυτό το αίτημα πολιτικές δυνάμεις από όλους τους χώρους, κάτι που έως ένα βαθμό πέτυχαν με το συνασπισμό JuntxSi (Μαζί για το Ναι), ο οποίος κατέβηκε στις περιφερειακές εκλογές του 2015 με μοναδική διακήρυξη τη διενέργεια του δημοψηφίσματος.
Υπό αυτή την έννοια ακόμα, οι βασικοί εκφραστές της ανεξαρτησίας χρησιμοποιούν το δημοψήφισμα και όλη την ατζέντα της απόσχισης εντελώς προσχηματικά και οπορτουνιστικά, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από την έλλειψη οποιασδήποτε πρωτοβουλίας για τη διεθνοποίηση του «καταλανικού ζητήματος» και την σύναψη συμμαχιών εντός της ΕΕ.Καιροσκόποι και τυχοδιώκτες οι επικεφαλής της καταλανικής ηγεσίας; Ναι και ναι. Ωστόσο, Χθες όλη μέρα, γίναμε μάρτυρες μια ακόμα μαύρης μέρας για την ΕΕ. Μια ακόμα μέρας κατά την οποία επιβεβαιώθηκε πως όποιο προνόμιο ή κατάκτηση θεωρούμε δεδομένη σε μια αστική Δημοκρατία (που στο πυρήνα στηρίζεται στις εκλογές και την αντιπροσώπευση) παύει να υπάρχει όταν ενοχλεί εκείνους που τον «παρέχουν».
Η εικόνα μιας Ευρώπης που δεν μπορεί να εγγυηθεί ελεύθερες εκλογές και ωμά επεμβαίνει σε αυτές τις διαδικασίες είναι μια εικόνα που πια δεν μας σοκάρει. Και αυτό είναι το χειρότερο σε μια εποχή που κάθε λογής εθνικισμοί κάνουν βόλτες απ’ άκρη σε άκρη στην ευρωπαϊκή Ήπειρο.
