glomex Πήραμε όλοι ένα σπουδαίο μάθημα από τον Γιώργο Παπαδάκη

Η δύναμη του «αποχωρώ» ενώ ακόμα σε θέλουν.

Σε μια χώρα όπου οι περισσότεροι αρνούνται πεισματικά να αποχωρήσουν από τη σκηνή όταν πρέπει, είτε μιλάμε για πολιτικούς, είτε για τηλεοπτικά πρόσωπα, είτε για εμάς τους ίδιους στη δουλειά και τις σχέσεις μας, ο Γιώργος Παπαδάκης έκανε αυτό που λίγοι έχουν τα κότσια να κάνουν: έφυγε, ενώ ακόμα μπορούσε να μείνει.

«Την οριστική μου απόφαση την πήρα πριν τα Χριστούγεννα, είχα κάνει και συζητήσεις και με τον Στρατή Λιαρέλλη και τον Γιώργο Λεβέντη, από τις αρχές Δεκεμβρίου του 2024. Αυτό δεν είχε να κάνει με τα νούμερα τηλεθέασης, είμαι τόσο χορτασμένος από νούμερα. Είμαι καθαρά αντιτηλεοπτικός τύπος, γιατί δεν προσέχω τον εαυτό μου. Στη σύζυγό μου και στα παιδιά μου το ανακοίνωσα πρώτα. Τα παιδιά μου μού είπαν “πατέρα, άργησες, έπρεπε να το είχες κάνει”», είπε ο Γιώργος Παπαδάκης.

 

 

Μετά από 34 (ναι, τριάντα τέσσερα) χρόνια στην κορυφή της πρωινής τηλεοπτικής ενημέρωσης, ο Παπαδάκης ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το «Καλημέρα Ελλάδα», κλείνοντας ο ίδιος το κεφάλαιο που ο ίδιος άνοιξε. Όχι γιατί τον ώθησαν να φύγει, ούτε γιατί δεν μπορούσε πια. Αλλά γιατί ήξερε πως οι «σπουδαίοι» αποχωρούν όταν υπάρχει ακόμα χειροκρότημα στην αίθουσα.

Και ξαφνικά στο Χ γεννήθηκε κόντρα για την καλύτερη ταξιδιωτική εκπομπή στην ελληνική τηλεόραση

 

Και αυτό δεν είναι απλώς μια επαγγελματική κίνηση. Είναι μια φιλοσοφία ζωής. Μια ήρεμη, αντρίκεια αποδοχή πως κάποια στιγμή, η σκυτάλη πρέπει να περάσει. Ότι η επόμενη γενιά χρειάζεται χώρο, όχι γιατί θεωρούμαστε ξεπερασμένοι, αλλά γιατί έχουμε ήδη προσφέρει ό,τι είχαμε να δώσουμε.

Στον κόσμο του εγώ, της υπερπροβολής και της αδιάκοπης παραμονής στην επικαιρότητα με κάθε τρόπο, ο Γιώργος Παπαδάκης έπαιξε το παιχνίδι αλλιώς: τίμια, αξιοπρεπώς, με συνείδηση της ευθύνης και με το βλέμμα στραμμένο μπροστά, όχι μόνο στο δικό του μέλλον, αλλά και σ’ εκείνο των επόμενων.

 

 

Δεν αποχωρεί επειδή δεν μπορεί άλλο. Φεύγει επειδή μπορεί ακόμα και γι’ αυτό αξίζει περισσότερο. Άφησε πίσω του legacy, όχι κούραση. Και μάς θύμισε κάτι απλό αλλά ουσιαστικό:

Ο πραγματικός άντρας ξέρει πότε να ξεκινάει, κυρίως, όμως, γνωρίζει πότε να φεύγει.

 



©2016-2025 Ratpack.gr - All rights reserved