Τι είναι αυτό που χωρίζει έναν καλλιτέχνη από έναν διασκεδαστή; Μία άβυσσος. Εκείνο το μεγάλο ωκεάνιο βάθος που δε φτάνει το ηλιακό φως. Ένα βαθύ σκοτάδι που δεν τολμάς να βουτήξεις. Η μεγαλύτερη αμαρτία για έναν καλλιτέχνη είναι η ρηχότητα. Και ξέρεις ποιος είναι πραγματικά ρηχός; Εκείνος που δεν έχει τολμήσει να βουτήξει στο βάθος της ψυχής του. Ν’ ανακαλύψει τον πραγματικό εαυτό του. Εκεί θα συναντήσεις τη διαφορά του καλλιτέχνη με τον διασκεδαστή. Στο έργο ενός πραγματικού καλλιτέχνη θα ανακαλύψεις ένα κομμάτι της ψυχής του. Δεν εμπορεύεται την αλήθεια του αλλά τη μετατρέπει σε τέχνη, εκτίθεται στον κόσμο και δημιουργεί τομή στην κοινωνία. Εν αντιθέσει με τον διασκεδαστή που θα καπηλευτεί τον όρο “καλλιτέχνης”, ίσως να τον αδικώ γιατί στην πραγματικότητα να μη γνωρίζει τον ορισμό όπως τουλάχιστον μας τον εκμυστηρεύτηκε ο ιδιοφυής Όσκαρ Ουάιλντ, και θα πουλήσει την πραμάτεια του. Ο διασκεδαστής προσεγγίζει τα πάντα επιφανειακά με μοναδικό σκοπό το κέρδος. Δεν είναι καλλιτέχνης αλλά στην καλύτερη περίπτωση είναι ένας επιτυχημένος έμπορος. Στη μουσική βιομηχανία έχουμε πλεόνασμα από διασκεδαστές, ωστόσο μας λείπουν οι καλλιτέχνες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα καλλιτέχνη ήταν ο Τζίμης Πανούσης των Μουσικών Ταξιαρχιών.
Για πόσους πραγματικούς καλλιτέχνες μπορεί να αισθάνεται περήφανη η χώρα μας στο σήμερα; Ποιοι είναι εκείνοι που φέρνουν την κοινωνία προ των ευθυνών της; Μπορούμε να τους μετρήσουμε στα δάχτυλα των δύο χεριών ή θα περισσέψουν και εκεί δάχτυλα; Η τέχνη οφείλει να δίνει φωνή σε όλους όσοι δυσκολεύονται να πάρουν ανάσα. Εκείνους τους φτωχοδιάβολους που θέλουν να κραυγάσουν αλλά δεν υπάρχει κουράγιο, ούτε αναπνοή. Να ρίχνει φως στην άβυσσο, να σπάει τα στερεότυπα και τα κλισέ, να αποτελεί εκείνο το διαμάντι μέσα στη λάσπη της μισαλλοδοξίας.
Αν μπορούμε να αισθανόμαστε ευλογημένοι στην τοποθεσία ελληνική μουσική βιομηχανία, υπεύθυνη γι’ αυτό είναι η Μαρίνα Σάττι. Η εκπρόσωπος της ελληνικής συμμετοχής στην Eurovision δεν είναι η καλλιτέχνιδα που έχεις συνηθίσει. Δε δημιουργεί απλώς τάσεις. Είναι επαναστατικά σκεπτόμενη. Έχει δημιουργήσει το δικό της σύμπαν και σε προσκαλεί να δηλώσεις παρών σ’ ένα ταξίδι χωρίς προκαθορισμένο εισιτήριο επιστροφής. Η μουσική φέρνει σε αρμονία και σε ισορροπία τις τραχιές φωνές και τις σιωπές του κόσμου. Αυτό πράττει και η 37χρονη καλλιτέχνιδα.
Η Μαρίνα Σάττι έχει μετατραπεί στη σπουδαιότερη καλλιτέχνιδα, όχι μόνο της γενιάς της αλλά και της απαιτητικής Gen Z. Δεν υπάρχει κάτι το επιτηδευμένο στην τέχνη της, όπως θα διακρίνεις χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία σε “ιέρειες του προοδευτισμού”. Κάθε της δημιουργία είναι μία εκ βαθέων εξομολόγηση. Τις τελευταίες ώρες βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο της επικαιρότητας. Το videoclip του τραγουδιού «Αχ, θάλασσα» κόβει εκκωφαντικά το χασμουρητό της κοινωνίας. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην περιγραφή του video: «Η Μαρίνα Σάττι συνεργάζεται με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) για την υποστήριξη των παιδιών προσφύγων. Στο πλαίσιο αυτό, η Μαρίνα Σάττι και η Madhouse Records θα δωρίσουν τα έσοδά τους από το νέο βίντεο-κλιπ με τίτλο «Αχ, θάλασσα» για τα παιδιά που έχουν ανάγκη».
Ένα σύγχρονο μοιρολόι για εκείνες τις ψυχές που δε χάρηκαν τις ελληνικές θάλασσες με Instagram Stories, σεβίτσε, αβοκάντο τοστ με αυγά scrambled και αντηλιακό με 50 δείκτη προστασίας για ασφαλές μαύρισμα. Οι στίχοι του τραγουδιού και οι εικόνες του videoclip είναι αφιερωμένες στα παιδιά που δε μέτρησαν μπάνια και παγωτά αλλά έκαναν ένα μακροβούτι θανάτου διότι τα συμφέροντα είναι πολύ μεγάλα. Η τέλεια αρμονία στη ζωή είναι μία Ουτοπία. Οι αρχαίοι Έλληνες την αναζήτησαν αλλά δεν μπόρεσαν να την πραγματώσουν παρά μόνο στο επίπεδο του Στοχασμού, όπως ακριβώς συνέβη και στην Αναγέννηση που πραγματώθηκε μόνο στο επίπεδο της Τέχνης. Ο αβυσσαλέος ρεαλισμός, η σκληρότητα του κυνισμού, λέγε με “δούλος”, ήταν εμπόδια στο μοναδικό δρόμο που αναζήτησε πραγματικά ο άνθρωπος. Ούτε τη χαρά, ούτε τον πόνο. Απλώς τη Ζωή.
