Με το που κόψει ή σκανάρει ο οικονομικός αξιωματικός του πλοίου το εισιτήριο του οχήματός σου, θα τον αναγνωρίσεις από το λευκό μεταξύ των χρυσών ταινιών στα γαλόνια των επωμίδων του, και πατήσει ο πρώτος ο τροχός τον καταπέλτη και ακουστεί τον πρώτο «κλανκ», δεν έχεις πια καμία εξουσία πάνω στο όχημά σου. Η μηχανή σου ή το αμάξι σου παύει να είναι το αγαπημένο σου μεταφορικό μέσο, η προέκταση της προσωπικότητάς σου. Σίγουρα παύει να είναι φαλλική προέκταση για τους άντρες που έτσι αντιμετωπίζουν το τροχοφόρο τους όχημα. Στην είσοδο του γκαράζ περιμένει αυτός που παίζει τον Φρόιντ στα δάχτυλα χωρίς να έχει διαβάσει ούτε μισή αράδα από δαύτον.
Η αποκάλυψη του φετινού καλοκαιριού απέχει ελάχιστα μίλια από τον Πειραιά
«Έλα σε μένα» είναι πρώτη του φράση. Δεν έχει σημασία σε ποια πλευρά του γκαράζ πρέπει να πας, δεν ξέρει ακόμα τον προορισμό σου για να σου πει αν πρέπει να ανέβεις στο πάνω γκαράζ ή να χαθείς στο βάθος του ισογείου. Σαν άλλος ψυχοπομπός, πρέπει πρώτα να δηλώσει την εξουσία του πάνω σου. Την εξουσία του στο γκαράζ, στον μοναδικό χώρο που δεν πατάει κανείς άλλος βαθμοφόρος, ούτε ο πλοίαρχος, ούτε ο πρώτος (μηχανικός), ούτε ο ύπαρχος. Είναι το βασίλειό του. Σε καλεί κοντά του σαν κατοικίδιο για να σου πει μετά πού θα πας, πάντα στο πλάι του.
Η αποστολή του είναι απλή φαινομενικά, παίζει τέτρις με εκατοντάδες αυτοκίνητα, και μερικές μοτοσικλέτες, προσπαθώντας να τα κατανείμει με τέτοιο τρόπο ώστε να μπουν σωστά ανάλογα με το λιμάνι αποβίβασης και με τρόπο θα αξιοποιηθεί κάθε τετραγωνικό εκατοστό της επιφάνειας του γκαράζ. Όταν σε γυρίσει με την όπισθεν πιθανότατα θα σου ζητήσει να κλείσεις τους καθρέφτες. Αν έχεις ηλεκτρικούς κάντο γρήγορα πριν περάσουν τα κλάσματα εκείνα του δευτερολέπτου που θα τον βάλουν σε πειρασμό να τα τους κλείσει με τα χέρια του. Σε αυτό το σημείο του έχεις παραδώσει και τα τελευταία ψήγματα ελέγχου πάνω στο αυτοκίνητό σου και γυρίζεις το τιμόνι σαν υπνωτισμένος.
Οι μεγαλύτεροι μύθοι του ελληνικού καλοκαιριού
Αν κάνεις λάθος σε αυτό το σημείο και μπερδέψεις το αριστερά με το δεξιά, μόλις βγήκε ένα ακόμα παιδικό τραύμα στην επιφάνεια που νόμιζες ότι είχες ξεχάσει. Αν κάποτε λέρωσες με κόκκινη σάλτσα το καλό σου πουκάμισο σε κάποια γιορτή, θα το ξαναζήσεις. Δεν θα σε διορθώσει, θα σε ξεφτιλίσει μπροστά σε όλους, ένας εκπαιδευτής ειδικών δυνάμεων θα του ενεχειρίσει την πουλάδα του με σκυμμένο κεφάλι, δεν είναι πια άξιος να τη φέρει στο αριστερό του στήθος.
Δεν είναι κακός, η ζωή τον έκανε κακό και όλοι εσείς οι άχρηστοι οδηγοί που δεν μπορείτε να ακολουθήσετε 3 απλές οδηγίες και να παρκάρετε το αμάξι σας σαν άνθρωποι και να σαλπάρει το καράβι στην ώρα του. Χωρίς αυτόν θα κάνατε τρεις ώρες να μπείτε, τρεις ώρες σε κάθε λιμάνι, άρα ένα δρομολόγιο λιγότερο ανά τρεις μέρες και το μισό γκαράζ ανεκμετάλλευτο επειδή θα τα πετάγατε μέσα όπως να’ναι. Λιγότερα δρομολόγια και πιο ακριβά λοιπόν, μπορεί να μην κάνατε διακοπές χωρίς τους ναύτες του αμπαριού, ή στην καλύτερη περίπτωση θα κάνατε διακοπές χωρίς το πολύτιμο ΙΧ σας, αυτό που τόσο σφιχτά ορίζει την προσωπικότητά σας εκτός πλοίου. Γιατί εντός του…
Είναι η συνειδητοποίηση της ευαλωτότητας του παντοδύναμου Έλληνα οδηγού που μπορεί να παρκάρει πάνω σε θέση ΑΜεΑ ή να πετάξει τα σκουπίδια του από το παράθυρο, αλλά πού να τολμήσει να πετάξει κάτι στο γκαράζ του πλοίου ή να παρκάρει όπου γουστάρει. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης τον προστατεύει. Το τραύμα αυτό λειτουργεί πολλαπλά ευεργετικά και βαθύτερο επίπεδο.
Το αίωνιο πρόβλημα με τους καρόδρομους στα νησιά
Όσο διαρκεί το παρκάρισμα στο πλοίο, ο Αθηναίος οδηγός οφείλει να αφήσει στο λιμάνι του Πειραιά τον τσαμπουκά του. Μόλις κατέβει από πλοίο μπορεί να γλιτώσει από την οργή του καραβίσιου παρκαδόρου, αλλά τον περιμένει κάτι εξίσου ζόρικο και με μεγαλύτερη διάρκεια, οι ντόπιοι οδηγοί. Οι άγραφοι κανόνες του νησιώτικου Mad Max παραχωρούν πλήρη προτεραιότητα στα αγροτικά με ντόπιες πινακίδες. Αν δεν ξέρεις τι να κάνεις σε κάποια πλατεία, σε κάποια διασταύρωση, κατέβα, άσε τα κλειδιά πάνω και τη μηχανή αναμμένη και φύγε χωρίς να γυρίσεις να κοιτάξεις πίσω. Δεν έμαθες τίποτα από αυτά τα δύο πολύτιμα λεπτά στο γκαράζ του καραβιού, τουλάχιστον δεν έχεις πια αυτοκίνητο, ο Σίσυφος απελευθερώθηκε από τον βράχο του.