To έχουμε δει το έργο ξανά με την υπόθεση της Καρολάιν Κράουτς, το βιώνουμε και πάλι με τον βιασμό της 12χρονης από τα Σεπόλια. Ο καθένας θέλει να πει το μακρύ του και το κοντό του, να βγάλει προς τα έξω κάθε οπτικη ή άκυρη πληροφορία που ίσως και να σχετίζεται με την υπόθεση δημιουργώντας την αίσθηση ότι πλησιάζει μεγάλη και σοκαριστική αποκάλυψη, αλλά στο τέλος απλώς μας καταλήγει να κανιβαλίζει το όλο θέμα.
Λες και τον νοιάζει τον κόσμο στην τελική να ακούσει τoυς «ανατριχιαστικούς» διαλόγους μακρινού συγγενή του εγκληματία με το γιο του ή το αν γνώριζε το κοντινό περιβάλλον για το συμβάν. Ο κόσμος θέλει την αλήθεια και αποτελέσματα της έρευνας.
Σε αυτές τις περιπτώσεις όλο το κουβεντολόι στη Λαϊκή Δημοκρατία των Social (και όχι μόνο) Media είναι απλώς ειδήσεις για να συμπληρώνεται το παζλ των εξελίξεων χωρίς όμως να επιδιώκουν να διαλευκάνουν την υπόθεση. Είναι απλώς gossip. Είναι κανιβαλισμός σε μια υπόθεση που δεν χωράνε αστεϊσμοί, ειδικά όταν περιμένουμε αποκαλύψεις, 213 συγκεκριμένα τον αριθμό.
Ο ελέφαντας της φτώχειας μέσα στο δωμάτιο των 213
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε οι κουβέντες γύρω από τα «χρυσά» ονόματα «Μίχος» και «53χρονη μητέρα» σαν μαγνήτες έλκουν ή δημιουργούν τον μεγαλύτερο όγκο ειδήσεων-αποκαλύψεων, καμία ωστόσο δεν έχει άμεση σχέση με το ζουμί της υπόθεσης. Το τι είπε η μητέρα, τι άκουσε ο Μίχος από τους κοντινούς του, τι άκουσε ο τριτοξάδερφος του ξαδέρφου του πρώην άντρα της 53χρονης μητέρας ουσιαστικά μας κάνουν να χάνουμε την ουσία.
Όπως επίσης και η δήλωση της Καρατζιώτη ήταν ντροπή.
O ασκός των αποκαλύψεων γύρω από τον βιασμό της 12χρονης έχει ανοίξει για τα καλά και όσο περνάνε οι μέρες τα γεγονότα θα είναι όλο και πιο «τραυματικά» καθώς θα βγαίνουν ένα-ένα τα εμπλεκόμενα ονόματα και οι πραγματικοί εγκληματίες. Δεν χρειάζονται gossip και γεγονότα αποπροσανατολισμού, ούτε και βαθυστόχαστρα story για το αποτρόπαιο έγκλημα και ύστερα χαλαρές κουβέντες και αστεϊσμοί για βιασμούς.
Ας αφήσουμε το κορίτσι επιτέλους να ζήσει ήσυχα και απλά, να ξαναφτιάξει τη ζωή της χωρίς να σκέφτεται ότι κάποιος θα την εκμεταλλευτεί, ενώ ταυτόχρονα η δικαιοσύνη θα κάνει τη δική της δουλειά. Αυτά είναι τα μόνα που έχουν σημασία άλλωστε. Να αποδοθεί δικαιοσύνη και ταυτόχρονα να σωθεί η ψυχή της 12χρονης.