Όσοι μεγαλώσαμε με τηλεοπτικές σειρές του ‘90 και βιντεοκασέτες του ‘80, είχαμε μια πάρα πολύ στρεβλή εικόνα για το τρόπο που φλερτάρουμε, κάνουμε κομπλιμέντα και γενικά προσεγγίζουμε τις γυναίκες. Το σύνδρομο «της τραβάω τις κοτσίδες» ακολούθησε πολλούς από εμάς και μετά την αποφοίτηση από το δημοτικό και πάνω που καταλάβαμε ότι αυτή η τακτική είναι εισιτήριο για τον μαγευτικό κόσμο των incels, μάθαμε τις cringe ατάκες που βλέπαμε στην τηλεόραση γιατί δεν είχαμε και καμία άλλη πηγή ενημέρωσης για θέματα σεξουαλικής αγωγής.
«Με λένε (insert your name), να θυμάσαι αυτό το όνομα γιατί σε λίγο θα το ουρλιάζεις», «Πρέπει να είσαι πολύ κουρασμένη γιατί όλο το βράδυ έτρεχες στα όνειρά μου» είναι δύο μόνο από της λήστου μνήμης ατάκες για χάρη των οποίων θα αντισταθούμε και δεν θα μπούμε βαθύτερα στη memory lane γιατί μπορεί να καταλήξει μονοπάτια ψυχολογικού πόνου λόγω της υπενθύμισης εφηβικών και φοιτητικών χυλοπιτών.
Τότε δεν ξέραμε τι είναι incel και cringe, και αν ξέραμε ίσως να περνούσαμε μια λίγο πιο νορμάλ εφηβεία, αλλά τελικά την περάσαμε και τέλος καλό, όλα καλά. Ή μήπως δεν είναι έτσι για όλους; Το καυτό θέμα της εποχής γύρω από το φλερτ είναι φυσικά τα όρια, μια συζήτηση που έρχεται κατά κύματα και κορυφώνεται πάντα εν θερμώ, στον απόηχο κάποιας καραμπινάτης ιστορίας σεξουαλικής παρενόχλησης. Το ότι αυτή η συζήτηση γίνεται εν θερμώ έχει σαν άμεση συνέπεια να ακούγονται μόνο οι πιο δυνατές φωνές, αυτές που φωνάζουν για να φωνάξουν και να μαντρώσουν το σοσιαλμιντιακό τους κοπάδι που μπορεί ανά πάσα στιγμή να σπάσει το social bubble τους. Στο σχήμα δράση-αντίδραση κυριαρχεί το ερώτημα «Θα μας απαγορεύσουν και το φλερτ;» Ένα ερώτημα που μόνο ως ρητορικό μπορεί να εκληφθεί γιατί συνήθως προέρχεται από incels που αδυνατούν να κατανοήσουν ότι δεν είναι το φλερτ το πρόβλημα, αλλά το πώς γίνεται το φλερτ.
Στον φανταστικό κόσμο των incels που ζουν μυθικά πλάσματα, όχι περισσότερο μυθικά από αυτά που υπάρχουν στην Σαϊεντολογία, όμορφοι, πλούσιοι, επιτυχημένοι άντρες καβατζώνουν τις ωραίες γυναίκες και έτσι παρασύρονται και οι λιγότερο όμορφες που ανεβάζουν τα στάνταρντς. Πέρα από το γεγονός ότι αυτή η συλλογιστική στερείται λογικής, υπάρχει η τάση να την πιστεύουν και στην αντίπερα όχθη και να την εφαρμόζουν σαν πρακτική επιβεβαίωσης.
Τρανταχτό παράδειγμα ο Adam Levine, που λογικό είναι να μην τον ήξερες μέχρι τώρα γιατί ποιος ακούει Maroon 5, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Θα αφήσουμε στην άκρη το ότι είναι παντρεμένος με ένα από τα πιο εξωτικής ομορφιάς μοντέλα, Behati Prinsloo, όπως και το ότι έχουν ήδη δύο παιδιά και περιμένουν το τρίτο τους. Η ιστορία έχει δείξει ότι δεν έχει καμία απολύτως σημασία το πόσο όμορφη είναι μια γυναίκα για να φάει κέρατο με την Shakira και την Liz Hurley να είναι μόνο μερικές από αυτές. Επίσης δεν έχει κανένα νόημα να μπούμε στα ενδότερα της σχέσης τους, η οποία μπορεί να είναι και κάπως πιο ελεύθερη από ότι επιβάλει η μικροαστική ηθική των απλών ανθρώπων. Το πώς φλερτάρει όμως είναι ένα θέμα που σχετίζεται με τα παραπάνω.
Το νήμα του κουβαριού ξεκίνησε με το Instagram model Summer Stroh που ερωτήθηκε στα DM της από τον Levine πώς θα της φαινόταν αν έδινε στο τρίτο του παιδί το όνομά της. Τη γελοιοδέστερη ατάκα που έχει εκτοξευθεί ποτέ ακολούθησαν κι άλλες μιας και 4 ακόμα γυναίκες, ίσως ακολουθήσουν κι άλλες, με ατάκες που είναι βγαλμένες από σενάριο του «Εκείνες κι Εγώ» και του «Και οι Παντρεμένοι Έχουν Ψυχή» Το φεστιβάλ κριντζιάς όπως ήταν αναμενόμενο πέρασε στα σοσιαλ μίντια και οι ατάκες του Levine έγιναν αστείρευτη πηγή memes.
Από τον σχολιασμό των memes προέκυψε και το πιο σημαντικό συμπέρασμα. Η καθαίρεση του Levine από sex symbol έγινε με τις γνώριμες πια σοσιαλμιντιακές ταχύτητες και εδώ δεν υπήρξε καμία υπόνοια δολοφονίας χαρακτήρα. Εκατομμύρια γυναίκες που θεωρητικά θα παράταγαν τα πάντα για να ζήσουν έναν έρωτα όλο τρέλα, ατέλειωτο ταξίδι πηγαινέλα, στου πόθου τα γαλάζια τα νερά, ξαφνικά δήλωσαν ορθά κοφτά ότι τώρα, ούτε να τους το δει.
Αυτό το πάθημα του Levine είναι το καλύτερο μάθημα για όλους όσους νομίζουν ότι θα έρθουν κάποιες φεμινίστριες να τους κόψουν το φλερτ ή κάτι άλλο στην κυριολεξία. Πολύ πριν φτάσουμε στο στάδιο του φλερτ που φλερτάρει (no pun intended) με την παρενόχληση και την ποινικά κολάσιμη συμπεριφορά στα DMs, καλό είναι να θυμόμαστε ότι ο προθάλαμος αυτής της συμπεριφοράς, που μπορεί σταδιακά να φτάσει σε κάτι χειρότερο, είναι το cringe πέσιμο.
O Levine δεν θα πάθει τίποτα από όλο αυτό, αλλά για έναν μέσο άντρα το γέλιο και ο χλευασμός μπορεί να τον τραυματίσει ψυχολογικά και ίσως να μην είναι και τόσο αστείο. Όμως αυτό δεν είναι ευθύνη των γυναικών, είναι ευθύνη των ίδιων των αντρών που επιμένουν να συμπεριφέρονται σαν καυλωμένοι έφηβοι με το κάτω κεφάλι. Το cringe φλερτ δεν μπορεί να απαγορευτεί, γιατί δεν είναι παράνομο, αλλά το να νομίζει κανείς ότι έτσι θα βρει τον έρωτα της ζωής του, είναι εγκληματικά ηλίθιο. Ας προφυλάξουμε τον εαυτό μας πριν προφυλάξουμε τις γυναίκες.
