Όταν βλέπεις αίμα δεν μπορείς παρά να μην ανατριχιάζεις. Η εικόνα του απλωμένου αίματος στο δρόμο του Δήμου Ζίτσας επί ένα περίπου χιλιόμετρο λες και ήρθε ο Μωυσής για να αποτρέψει τις πληγές του Φαραώ, έκανε τον κόσμο να του κοπεί η ανάσα. Ειδικά όταν πλάι σε αυτή βρέθηκε αυτό το δύστυχο γαϊδουράκι το οποίο και έσερνε ο αντιδήμαρχος της περιοχής των Ιωαννίνων δεμένο στην καρότσα του.
«Δεν έπαθε και τίποτα». Πώς μπορείς να το λες;
Είναι από τις στιγμές που πραγματικά απορείς για αυτά που ακούς, ειδικά όταν σε έχουν δει τόσοι άνθρωποι να φέρεσαι με τόσο λίγη αξιοπρέπεια προς μία ζωή.
«Ο γάιδαρος είναι μια χαρά δεν έπαθε τίποτα και απομακρύνθηκε σε παρακείμενο κτήμα» είπε ο δράστης ο οποίος συνελήφθη από την αστυνομία αλλά όπως φαίνεται δεν καταλαβαίνει και ιδιαίτερα τη διαφορά της κακοποίησης και «μαζεύω τα ίχνη μου μπας και εξιλεωθώ».
Όταν δένεις το ζωντανό στο αυτοκίνητο, οδηγείς και δεν κοιτάς πίσω να δεις ότι είναι όλα καλά, δείχνεις απλά ότι δεν σε απασχολεί καθόλου η ζωή. Διότι όσο και να θες να πεις ότι δεν έχεις πάρει χαμπάρι τι γινόταν από πίσω σου, απλώς αποδεικνύεις ότι αδιαφορείς και δεν πρέπει να είσαι υπεύθυνος για κάποιο ζωντανό.
Δεν υπάρχει δικαιολογία. Καμία απολύτως. Όταν έχεις σφάλει σκύψε το κεφάλι και παραδέξου του λάθος. Πες ότι είσαι απρόσεκτος. Τουλάχιστον τότε δεν θα σε αποκαλούσε όλη η Ελλάδα «γάιδαρο» ή «ζώο». Αν και σε αυτή την περίπτωση όλοι βλέπουμε ότι ο ορισμός-δυσφήμηση είναι εκείνος του «ανθρώπου». Ό,τι πιο κτηνώδες και ανάξιο να έχει μυαλό. Ο συγκεκριμένος και πολλοί άλλοι που δεν συμπεριφέρονται με σεβασμό στη ζωή.
